فورن‌یات (قمر)

قمر «فورن‌یات» تصویربرداری‌شده توسط کاسینی در ۱۳ مارس ۲۰۱۴

فورن‌یات (به انگلیسی: Fornjot) که با نام زحل XLII هم خوانده می‌شود (نام موقت اس /۲۰۰۴ اس ۸)، دورترین قمر طبیعی زحل است؛ که در چهارم ماه مه ۲۰۰۵ توسط اسکات اس. شپرد، دیوید سی.جویت، جن کلینه و برایان جی.مارسدن براساس مشاهداتی که بین ۱۲ دسامبر ۲۰۰۴ و ۱۱ مارس ۲۰۰۵ صورت گرفته بود کشف شد.

فورن‌یات حدود ۶ کیلومتر قطر دارد. متوسط مدارش ۲۳٬۶۰۹ مگامتر است و دوره آن ۱۳۵۴ روز بوده و انحراف آن ۱۶۸ درجه نسبت به دائرةالبروج و (۱۶۰ درجه نسبت به استوای زحل) است. خروج از مرکز مدار این قمر ۰٫۱۸۶ است.

نام این قمر از نام فورن‌یات، غولی از اساطیر اسکاندیناوی گرفته شده است.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fornjot (moon)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹نوامبر ۲۰۱۵.

Institute for Astronomy Saturn Satellite Data
Jewitt's New Satellites of Saturn page
IAUC 8523: New Satellites of Saturn ۴ مه ۲۰۰۵ (discovery)
MPEC 2005-J13: Twelve New Satellites of Saturn ۳ مه ۲۰۰۵ (discovery and ephemeris)
IAUC 8826: Satellites of Jupiter and Saturn ۵ آوریل ۲۰۰۷ (naming the moon)

ن ب و قمرهای زحل (کیوان)
قمرها در این جدول کمابیش بر اساس فاصله فزاینده‌شان از زحل دسته‌بندی‌شده‌اند. نام‌های موقت ایتالیک نوشته شده‌اند.
شبانان حلقه	اس/۲۰۰۹ اس ۱ ماهک‌های ملخی پان دفنیس اطلس پرومته (اس/۲۰۰۴ اس ۶ اس/۲۰۰۴ اس ۴ اس/۲۰۰۴ اس ۳) پاندورا
هم‌مدارگردها	اپیمتئوس جانوس
حلقه جی	ایجیان
بزرگ‌های درونی (با تروآیی‌ها)	میماس انسلادوس تتیس (تلستو • کالیپسو) دیونه (هلنه • پولیدئوکس)
آلکیونیدس	متونی انتی پلین
بزرگ‌های بیرونی	رئا تیتان هایپریون یاپتوس
گروه اینوئیت	کیویاک اییراک پالیاک سیارناک تارکک
گروه گالی	البیاریکس بوین اریاپوس تارووس
گروه نورس	فوبه اسکاتی اس/۲۰۰۷ اس ۲ اسکول اس/۲۰۰۴ اس ۱۳ گریپ هیروکین موندیل‌وری یارناساکسا اس/۲۰۰۶ اس ۱ اس/۲۰۰۴ اس ۱۷ ناروی برگلمیر اگیر سوتونگر اس/۲۰۰۴ اس ۱۲ بستله فارباوتی هاتی اس/۲۰۰۴ اس ۷ ثریمر اس/۲۰۰۷ اس ۳ اس/۲۰۰۶ اس ۳ اس/۲۰۰۴ اس ۳۸ سارتر کاری فنریر ایمیر لوگه فورن‌یات اس/۲۰۰۴ اس ۲۶
حلقه‌های زحل کاسینی-هویگنس تمیس کایرون در داستان‌های تخیلی