میرزا ابراهیم بوذری: تفاوت میان نسخهها
بازنویسی کامل با ذکر منابع و حذف الگو منبع |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابراهیم بوذری''' (۱۲۷۵ -۱۳۶۵ ش) فرزند علیاصغر طالقانی در [[طالقان]] دیده به جهان گشود. او [[خوشنویسی|خوشنویس]]، ادیب و خواننده بزرگ تعزیه و از کارشناسان [[ردیف های آوازی]] بود. |
'''ابراهیم بوذری''' (۱۲۷۵ -۱۳۶۵ ش) فرزند علیاصغر طالقانی در [[طالقان]] دیده به جهان گشود. او [[خوشنویسی|خوشنویس]]، ادیب و خواننده بزرگ تعزیه و از کارشناسان [[ردیف های آوازی]] بود. |
||
بوذری دارای تحصیلات عالی در [[ادبیات]] بود و [[عربی]] و [[فقه واصول]] را در محضر روحانیون بزرگ زمان آموخته بود. او در خط [[نستعلیق]] شاگرد [[محمد عماد طاهری]] و [[ |
بوذری دارای تحصیلات عالی در [[ادبیات]] بود و [[عربی]] و [[فقه واصول]] را در محضر روحانیون بزرگ زمان آموخته بود. او در خط [[نستعلیق]] شاگرد [[محمد عماد طاهری]] و [[عمادالکتاب سیفی]] بود. خط [[ثلث]] را از [[ عبدالحمید ملک الکلامی]] معروف به امیرالکتاب و [[نسخ]] را نرد [[علی عبدالرسولی]] آموخت. بوذری در [[موسیقی]] و [[آواز]] شاگرد [[ابوالحسن خان اقبال آذر]] (اقبال السلطان) و [[سیّد حسن طاهرزاده]] بود. |
||
وی مدرّس [[انجمن خوشنویسان ایران]] ، مشاور رسمی کارشناسی تعزیه در وزارت فرهنگ و هنر وقت و مشاغل دیگری در ادارات مختلف دولتی و دانشکده معقول و منقول (الهیات) بود. |
وی مدرّس [[انجمن خوشنویسان ایران]] ، مشاور رسمی کارشناسی تعزیه در وزارت فرهنگ و هنر وقت و مشاغل دیگری در ادارات مختلف دولتی و دانشکده معقول و منقول (الهیات) بود. |
نسخهٔ ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۲:۲۸
ابراهیم بوذری (۱۲۷۵ -۱۳۶۵ ش) فرزند علیاصغر طالقانی در طالقان دیده به جهان گشود. او خوشنویس، ادیب و خواننده بزرگ تعزیه و از کارشناسان ردیف های آوازی بود.
بوذری دارای تحصیلات عالی در ادبیات بود و عربی و فقه واصول را در محضر روحانیون بزرگ زمان آموخته بود. او در خط نستعلیق شاگرد محمد عماد طاهری و عمادالکتاب سیفی بود. خط ثلث را از عبدالحمید ملک الکلامی معروف به امیرالکتاب و نسخ را نرد علی عبدالرسولی آموخت. بوذری در موسیقی و آواز شاگرد ابوالحسن خان اقبال آذر (اقبال السلطان) و سیّد حسن طاهرزاده بود.
وی مدرّس انجمن خوشنویسان ایران ، مشاور رسمی کارشناسی تعزیه در وزارت فرهنگ و هنر وقت و مشاغل دیگری در ادارات مختلف دولتی و دانشکده معقول و منقول (الهیات) بود.
از تالیفات او «تعزیه در ایران و دومجلس آن» است که در سال۱۳۵۴ چاپ شد و در زمینه موسیقی سلسله نوارهایی از اجراهای خصوصی همراه ساز و آواز اساتید مختلف دارد که در دسترس عموم نیست. آثار خوشنویسی او فراوان است. به عنوان نمونه مخمس صفی علیشاه، کتیبه آرامگاه سعدی، کلام چند تصنیف از امیرجاهد ،(چاپ در جلد اول دیوان امیرجاهد) و آثار بسیار دیگری از او بهیادگار مانده است.
منابع