پیت استاپ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۸ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۱۸

در ورزش‌های موتوری، پیت استاپ به توقف خودرو یا موتورسیکلت در مسیر پیت در زمان تمرین، زمان‌گیری یا مسابقه جهت انجام سرویس‌هایی مانند تعویض تایرها، پاک‌سازی ورودی‌های هوا یا طلق جلوی کلاه ایمنی راننده، سوخت‌گیری (در بعضی ورزش‌های موتوری) و تنظیم یا تعمیر قطعات آیرودینامیکی بدنه گفته می‌شود.^[۱]^[۲]

تاریخچه

مسابقات اتومبیل‌رانی در اوایل سدهٔ ۱۹۰۰ میلادی در جاده‌های بین شهری برگزار می‌شدند. در آن زمان مکانیک‌ها در طول مسابقه همراه راننده بودند و در صورت نیاز، تعمیرات را در کنار جاده انجام می‌دادند. اما پس از آن و با ورود مسابقات به پیست‌های اتومبیل‌رانی، پیت استاپ دچار تحول شد. در اواسط دههٔ ۱۹۳۰ و پیش از جنگ جهانی دوم، پشتیبانی مالی هیتلر از تیم‌های اتومبیل‌رانی آلمانی منجر به پیشرفت چشم‌گیر فناوری‌های مرتبط با پیت استاپ شد.^[۳] طبق آنچه رابرت دالی، خبرنگار نیویورک تایمز در کتاب خودروها در سرعت نوشته‌است، یک پیت استاپ انجام‌شده بر روی خودروی مانفرد فون براشیچ در سال ۱۹۳۷ در پیست دونینگتون پارک ۳۳ ثانیه طول کشید. در این پیت استاپ «سوخت تحت فشار و با سرعت پنج گالون بر ثانیه به مخزن تزریق شد، تایرهای عقب جدا شدند و با تایرهای جدید جایگزین شدند، یک بطری آب و عینک تمیز به فون براشیچ داده‌شد و او دوباره حرکت کرد.»^[۴]

سوخت‌گیری در زمان پیت استاپ، در دوران مدرن مسابقات فرمول یک (پس از نخستین مسابقه جایزه بزرگ در سال ۱۹۵۰)، تا پیش از سال ۱۹۸۲ انجام نمی‌شد. در آن سال خودروهای فرمول یک برای نخستین بار در میانهٔ مسابقه برای سوخت‌گیری وارد پیت استاپ شدند. با این حال، در سال ۱۹۸۴ سوخت‌گیری در میانهٔ مسابقه به‌طور کلی ممنوع شد و این ممنوعیت باعث شد تا زمان انجام پیت استاپ به‌طور چشم‌گیری کاهش یابد. تیم بنتون در جایزه بزرگ بلژیک در سال ۱۹۹۳ با ثبت زمان ۳٫۲ ثانیه، سریع‌ترین پیت استاپ در آن زمان را ثبت کرد. از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۹ اجازهٔ سوخت‌گیری در پیت استاپ دوباره به خودروها داده‌شد و زمان انجام پیت استاپ به حدود ۸ تا ۱۲ ثانیه افزایش یافت.^[۵] با ممنوعیت دوبارهٔ سوخت‌گیری در ابتدای فصل ۲۰۱۰، پیت استاپ‌ها دوباره سرعت گرفتند و زمان آن‌ها تا سال ۲۰۱۲ به کمتر از سه ثانیه نیز رسید.^[۳]^[۶] روند سریع‌تر شدن پیت استاپ امروزه نیز همچنان ادامه دارد و رکورد کوتاه‌ترین پیت استاپ فرمول یک، که برابر با ۱٫۸۲ ثانیه است، توسط تیم رد بول در جایزه بزرگ برزیل ۲۰۱۹ به ثبت رسیده‌است.^[۷]

منابع

↑ «پیت استاپ در یک نگاه». مجله ماشین (۴۰۷): ۷۸. آذر ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۸ مارس ۲۰۲۰.(نیازمند آبونمان)
↑ "F1 pit stops explained: Gone in 1.88s - Putting together the perfect F1 pit stop | Formula 1®". www.formula1.com (به انگلیسی). Retrieved 2020-05-08.
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ Walthert, Matthew. "The Evolution of Formula 1 Pit Stops: Speed and Consistency". Bleacher Report (به انگلیسی). Retrieved 2020-05-08.
↑ Robert Daley (2007). Cars at Speed (به انگلیسی). MBI Publishing Company LLC. p. 183. ISBN 9780760331170.
↑ "Gone in 1.9 seconds - the quest for the perfect pit stop". Formula One. 9 January 2017. Retrieved 8 May 2020.
↑ Will Gray (9 April 2012). "Tech Talk: Can F1 pit stops get even quicker?". eurosport.yahoo.com (به انگلیسی). Archived from the original on 12 April 2013.
↑ Maddireddy, Mihir (2019-11-18). "The Fastest Pit Crew You May Ever See Set a New World Record of 1.82 Seconds". Car and Driver (به انگلیسی). Retrieved 2020-05-08.

رده:واژه‌شناسی ورزش‌های موتوری

[1] «پیت استاپ در یک نگاه». مجله ماشین (۴۰۷): ۷۸. آذر ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۸ مارس ۲۰۲۰.(نیازمند آبونمان)

[2] "F1 pit stops explained: Gone in 1.88s - Putting together the perfect F1 pit stop | Formula 1®". www.formula1.com (به انگلیسی). Retrieved 2020-05-08.

[:0-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ Walthert, Matthew. "The Evolution of Formula 1 Pit Stops: Speed and Consistency". Bleacher Report (به انگلیسی). Retrieved 2020-05-08.

[4] Robert Daley (2007). Cars at Speed (به انگلیسی). MBI Publishing Company LLC. p. 183. ISBN 9780760331170.

[5] "Gone in 1.9 seconds - the quest for the perfect pit stop". Formula One. 9 January 2017. Retrieved 8 May 2020.

[6] Will Gray (9 April 2012). "Tech Talk: Can F1 pit stops get even quicker?". eurosport.yahoo.com (به انگلیسی). Archived from the original on 12 April 2013.

[7] Maddireddy, Mihir (2019-11-18). "The Fastest Pit Crew You May Ever See Set a New World Record of 1.82 Seconds". Car and Driver (به انگلیسی). Retrieved 2020-05-08.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

نسخهٔ ‏۸ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۱۵ ویرایش Jeeputer (بحث \| مشارکت‌ها) مدیران رابط کاربری، مدیران ۲۲۷٬۹۱۹ ویرایش‌ها بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری: به ویرایشگر منبع تغییر داده شده → تفاوت قدیمی‌تر		نسخهٔ ‏۸ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۱۸ ویرایش خنثی‌سازی Jeeputer (بحث \| مشارکت‌ها) مدیران رابط کاربری، مدیران ۲۲۷٬۹۱۹ ویرایش‌ها جز ویرایش و تصحیح (جزئی) برچسب: ویرایشگر دیداری تفاوت جدیدتر ←
خط ۵:		خط ۵:
	مسابقات اتومبیل‌رانی در اوایل سدهٔ ۱۹۰۰ میلادی در جاده‌های بین شهری برگزار می‌شدند. در آن زمان مکانیک‌ها در طول مسابقه همراه راننده بودند و در صورت نیاز، تعمیرات را در کنار جاده انجام می‌دادند. اما پس از آن و با ورود مسابقات به پیست‌های اتومبیل‌رانی، پیت استاپ دچار تحول شد. در اواسط دههٔ ۱۹۳۰ و پیش از [[جنگ جهانی دوم]]، پشتیبانی مالی [[آدولف هیتلر\|هیتلر]] از تیم‌های اتومبیل‌رانی آلمانی منجر به پیشرفت چشم‌گیر فناوری‌های مرتبط با پیت استاپ شد.<ref dir="ltr" name=":0">{{یادکرد وب\|عنوان=The Evolution of Formula 1 Pit Stops: Speed and Consistency\|نشانی=https://bleacherreport.com/articles/2202731-the-evolution-of-formula-1-pit-stops-speed-and-consistency\|وبگاه=Bleacher Report\|بازبینی=2020-05-08\|کد زبان=en\|نام=Matthew\|نام خانوادگی=Walthert}}</ref> طبق آنچه [[Robert Daley\|رابرت دالی]]، خبرنگار ''[[نیویورک تایمز]]'' در کتاب ''خودروها در سرعت'' نوشته‌است، یک پیت استاپ انجام‌شده بر روی خودروی مانفرد فون براشیچ در سال ۱۹۳۷ در پیست [[دونینگتون پارک]] ۳۳ ثانیه طول کشید. در این پیت استاپ «سوخت تحت فشار و با سرعت پنج [[گالون]] بر ثانیه به مخزن تزریق شد، تایرهای عقب جدا شدند و با تایرهای جدید جایگزین شدند، یک بطری آب و عینک تمیز به فون براشیچ داده‌شد و او دوباره حرکت کرد.»<ref dir="ltr">{{cite book\|title=Cars at Speed\|lang=en\|author=Robert Daley\|publisher=MBI Publishing Company LLC\|year=2007\|ISBN=9780760331170\|page=183}}</ref>		مسابقات اتومبیل‌رانی در اوایل سدهٔ ۱۹۰۰ میلادی در جاده‌های بین شهری برگزار می‌شدند. در آن زمان مکانیک‌ها در طول مسابقه همراه راننده بودند و در صورت نیاز، تعمیرات را در کنار جاده انجام می‌دادند. اما پس از آن و با ورود مسابقات به پیست‌های اتومبیل‌رانی، پیت استاپ دچار تحول شد. در اواسط دههٔ ۱۹۳۰ و پیش از [[جنگ جهانی دوم]]، پشتیبانی مالی [[آدولف هیتلر\|هیتلر]] از تیم‌های اتومبیل‌رانی آلمانی منجر به پیشرفت چشم‌گیر فناوری‌های مرتبط با پیت استاپ شد.<ref dir="ltr" name=":0">{{یادکرد وب\|عنوان=The Evolution of Formula 1 Pit Stops: Speed and Consistency\|نشانی=https://bleacherreport.com/articles/2202731-the-evolution-of-formula-1-pit-stops-speed-and-consistency\|وبگاه=Bleacher Report\|بازبینی=2020-05-08\|کد زبان=en\|نام=Matthew\|نام خانوادگی=Walthert}}</ref> طبق آنچه [[Robert Daley\|رابرت دالی]]، خبرنگار ''[[نیویورک تایمز]]'' در کتاب ''خودروها در سرعت'' نوشته‌است، یک پیت استاپ انجام‌شده بر روی خودروی مانفرد فون براشیچ در سال ۱۹۳۷ در پیست [[دونینگتون پارک]] ۳۳ ثانیه طول کشید. در این پیت استاپ «سوخت تحت فشار و با سرعت پنج [[گالون]] بر ثانیه به مخزن تزریق شد، تایرهای عقب جدا شدند و با تایرهای جدید جایگزین شدند، یک بطری آب و عینک تمیز به فون براشیچ داده‌شد و او دوباره حرکت کرد.»<ref dir="ltr">{{cite book\|title=Cars at Speed\|lang=en\|author=Robert Daley\|publisher=MBI Publishing Company LLC\|year=2007\|ISBN=9780760331170\|page=183}}</ref>

	سوخت‌گیری در زمان پیت استاپ، در دوران مدرن مسابقات [[فرمول یک]] (پس از نخستین مسابقه [[فرمول یک#گراند پری\|جایزه]] در سال ۱۹۵۰)، تا پیش از سال ~~۱۹۸۲،~~ انجام نمی‌شد. در آن سال خودروهای فرمول یک برای نخستین بار در میانهٔ مسابقه برای سوخت‌گیری وارد پیت استاپ شدند. با این حال، در سال ۱۹۸۴ سوخت‌گیری در میانهٔ مسابقه به‌طور کلی ممنوع شد و این ممنوعیت باعث شد تا زمان انجام پیت استاپ به‌طور چشم‌گیری کاهش یابد. تیم [[بنتون فرمولا\|بنتون]] در [[جایزه بزرگ بلژیک ۱۹۹۳\|جایزه بزرگ بلژیک]] در سال ۱۹۹۳ با ثبت زمان ۳٫۲ ثانیه، سریع‌ترین پیت استاپ در آن زمان را ثبت کرد. از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۹ اجازهٔ سوخت‌گیری در پیت استاپ دوباره به خودروها داده‌شد. با ممنوعیت دوبارهٔ سوخت‌گیری در ابتدای فصل {{F1\|۲۰۱۰}}، پیت استاپ‌ها دوباره سرعت گرفتند و زمان آن‌ها تا سال ۲۰۱۲ به کمتر از سه ثانیه نیز رسید.<ref name=":0" /><ref dir="ltr">{{یادکرد وب\|نویسنده=Will Gray\|کد زبان=en\|تاریخ=9 April 2012\|وبگاه=eurosport.yahoo.com\|نشانی=https://uk.eurosport.yahoo.com/blogs/will-gray/gray-matter-f1-stops-even-quicker-101951154.html\|عنوان=Tech Talk: Can F1 pit stops get even quicker?\|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20130412234233/https://uk.eurosport.yahoo.com/blogs/will-gray/gray-matter-f1-stops-even-quicker-101951154.html\|تاریخ بایگانی=12 April 2013\|پیوند مرده=yes}}</ref><ref dir="ltr">{{cite web\|url=https://www.formula1.com/en/latest/article.f1-quest-perfect-pit-stop.1lwNTV7z6MiEA2weCMsS8E.html\|title=Gone in 1.9 seconds - the quest for the perfect pit stop\|date= 9 January 2017\|publisher=[[فرمول یک\|Formula One]]\|accessdate=8 May 2020}}</ref> روند سریع‌تر شدن پیت استاپ امروزه نیز همچنان ادامه دارد و رکورد کوتاه‌ترین پیت استاپ فرمول یک، که برابر با ۱٫۸۲ ثانیه است، توسط تیم [[رد بول ریسینگ\|رد بول]] در [[جایزه بزرگ برزیل ۲۰۱۹]] به ثبت رسیده‌است.<ref dir="ltr">{{یادکرد وب\|عنوان=The Fastest Pit Crew You May Ever See Set a New World Record of 1.82 Seconds\|نشانی=https://www.caranddriver.com/news/a28567721/fastest-pit-stop-german-grand-prix/\|وبگاه=Car and Driver\|تاریخ=2019-11-18\|بازبینی=2020-05-08\|کد زبان=en\|نام=Mihir\|نام خانوادگی=Maddireddy\|نویسنده=}}</ref>		سوخت‌گیری در زمان پیت استاپ، در دوران مدرن مسابقات [[فرمول یک]] (پس از نخستین مسابقه [[فرمول یک#گراند پری\|جایزه بزرگ]] در سال ۱۹۵۰)، تا پیش از سال ۱۹۸۲ انجام نمی‌شد. در آن سال خودروهای فرمول یک برای نخستین بار در میانهٔ مسابقه برای سوخت‌گیری وارد پیت استاپ شدند. با این حال، در سال ۱۹۸۴ سوخت‌گیری در میانهٔ مسابقه به‌طور کلی ممنوع شد و این ممنوعیت باعث شد تا زمان انجام پیت استاپ به‌طور چشم‌گیری کاهش یابد. تیم [[بنتون فرمولا\|بنتون]] در [[جایزه بزرگ بلژیک ۱۹۹۳\|جایزه بزرگ بلژیک]] در سال ۱۹۹۳ با ثبت زمان ۳٫۲ ثانیه، سریع‌ترین پیت استاپ در آن زمان را ثبت کرد. از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۹ اجازهٔ سوخت‌گیری در پیت استاپ دوباره به خودروها داده‌شد و زمان انجام پیت استاپ به حدود ۸ تا ۱۲ ثانیه افزایش یافت.<ref dir="ltr">{{cite web\|url=https://www.formula1.com/en/latest/article.f1-quest-perfect-pit-stop.1lwNTV7z6MiEA2weCMsS8E.html\|title=Gone in 1.9 seconds - the quest for the perfect pit stop\|date= 9 January 2017\|publisher=[[فرمول یک\|Formula One]]\|accessdate=8 May 2020}}</ref> با ممنوعیت دوبارهٔ سوخت‌گیری در ابتدای فصل {{F1\|۲۰۱۰}}، پیت استاپ‌ها دوباره سرعت گرفتند و زمان آن‌ها تا سال ۲۰۱۲ به کمتر از سه ثانیه نیز رسید.<ref name=":0" /><ref dir="ltr">{{یادکرد وب\|نویسنده=Will Gray\|کد زبان=en\|تاریخ=9 April 2012\|وبگاه=eurosport.yahoo.com\|نشانی=https://uk.eurosport.yahoo.com/blogs/will-gray/gray-matter-f1-stops-even-quicker-101951154.html\|عنوان=Tech Talk: Can F1 pit stops get even quicker?\|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20130412234233/https://uk.eurosport.yahoo.com/blogs/will-gray/gray-matter-f1-stops-even-quicker-101951154.html\|تاریخ بایگانی=12 April 2013\|پیوند مرده=yes}}</ref> روند سریع‌تر شدن پیت استاپ امروزه نیز همچنان ادامه دارد و رکورد کوتاه‌ترین پیت استاپ فرمول یک، که برابر با ۱٫۸۲ ثانیه است، توسط تیم [[رد بول ریسینگ\|رد بول]] در [[جایزه بزرگ برزیل ۲۰۱۹]] به ثبت رسیده‌است.<ref dir="ltr">{{یادکرد وب\|عنوان=The Fastest Pit Crew You May Ever See Set a New World Record of 1.82 Seconds\|نشانی=https://www.caranddriver.com/news/a28567721/fastest-pit-stop-german-grand-prix/\|وبگاه=Car and Driver\|تاریخ=2019-11-18\|بازبینی=2020-05-08\|کد زبان=en\|نام=Mihir\|نام خانوادگی=Maddireddy\|نویسنده=}}</ref>