سیگل: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
نقش کماندار [[پارسی]] در طول دو سده پادشاهی هخامنشیان دگرگونی‌هایی داشت. از آنجا که [[سکه‌های هخامنشی]] تاریخ ضرب ندارند، از روی نشانه‌های دیگر، نقش‌های مربوط به دوران هر پادشاه را تعیین کرده‌اند. سکه‌های هخامنشی جز موارد استثنایی تنها در یک سو دارای نقش هستند و پشت آنها بیشتر فرورفتگی چهارگوش شکل و ناهمواری ناموزون هست. اینها اثر قسمت برجستهٔ سندانی‌است که هنگام چکش‌زدن بر سکه گذاشته می‌شد. |
نقش کماندار [[پارسی]] در طول دو سده پادشاهی هخامنشیان دگرگونی‌هایی داشت. از آنجا که [[سکه‌های هخامنشی]] تاریخ ضرب ندارند، از روی نشانه‌های دیگر، نقش‌های مربوط به دوران هر پادشاه را تعیین کرده‌اند. سکه‌های هخامنشی جز موارد استثنایی تنها در یک سو دارای نقش هستند و پشت آنها بیشتر فرورفتگی چهارگوش شکل و ناهمواری ناموزون هست. اینها اثر قسمت برجستهٔ سندانی‌است که هنگام چکش‌زدن بر سکه گذاشته می‌شد. |
||
[[عیار]] سکه‌های سیگل بسیار بالا بود و باآزمایش روی نمونه‌های به دست آمده مشخص شده که تنها ۳٪ [[آلیاژ]] داشته‌است.<ref>[http://www.dareek.ir/index.php/darikk داریک]</ref>.<ref>[http://www.sekeha.com/index.php?dispatch=categories.view&category_id=538 سکه‌ها]</ref> |
[[عیار]] سکه‌های سیگل بسیار بالا بود و باآزمایش روی نمونه‌های به دست آمده مشخص شده که تنها ۳٪ [[آلیاژ]] داشته‌است.<ref>[http://www.dareek.ir/index.php/darikk داریک]</ref>.<ref>[http://www.sekeha.com/index.php?dispatch=categories.view&category_id=538 سکه‌ها]</ref><ref>[http://www.bartarinha.ir/fa/news/86754/نخستین-پول-ایرانی-2518-ساله-شد-عکس بالاترین]</ref> |
||
[[پرونده:Achaemenid_coin_daric_420BC_front.jpg|بندانگشتی|یک دریک طلای هخامنشی]] |
[[پرونده:Achaemenid_coin_daric_420BC_front.jpg|بندانگشتی|یک دریک طلای هخامنشی]] |
||
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۷:۱۵
سیگل سکه سیمین یا نقره در دوره هخامنشی، با وزن۵/۶۰ گرم بوده‌است. گمان می‌رود تاریخ نخستین ضرب سکه سیگل در سالهای ۵۲۱ الی ۴۸۶ قبل از میلاد باشد. تصویر آن نگاره‌ای از یک کماندار هخامنشی بر زمین زانو زده است که کمانی در دست چپ و نیزه‌ای در دست راست دارد.
در زمان هخامنشیان هیچ‌یک از ساتراپ‌ها و فرمانداران محلی حق نداشتند بدون اجازه داریوش به نام خود سکه ضرب نمایند و تنها اجازه داشتند با مجوز داریوش سیگل بزنند، چرا که ضرب سکه طلای دریک فقط در انحصار پایتخت و شخص پادشاه بود.
سیگل با نام‌های دیگری چون سیگلوی، سیکل و شکل هم شناخته شده است. ارزش این سکه نقره معادل یک بیستم سکه طلای دریک و برابر با ارزش یک گوسفند نر متوسط بوده است. این سکه‌ها را یونانیان به خاطر نقش آن کمان دار نامیده‌اند.
نقش کماندار پارسی در طول دو سده پادشاهی هخامنشیان دگرگونی‌هایی داشت. از آنجا که سکه‌های هخامنشی تاریخ ضرب ندارند، از روی نشانه‌های دیگر، نقش‌های مربوط به دوران هر پادشاه را تعیین کرده‌اند. سکه‌های هخامنشی جز موارد استثنایی تنها در یک سو دارای نقش هستند و پشت آنها بیشتر فرورفتگی چهارگوش شکل و ناهمواری ناموزون هست. اینها اثر قسمت برجستهٔ سندانی‌است که هنگام چکش‌زدن بر سکه گذاشته می‌شد.
عیار سکه‌های سیگل بسیار بالا بود و باآزمایش روی نمونه‌های به دست آمده مشخص شده که تنها ۳٪ آلیاژ داشته‌است.[۱].[۲][۳]
