ولسوالی شولگره

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شولگره
چشم انداز این ولسوالی
موقعیت این ولسوالی روی نقشه ولایت بلخ
اطلاعات کلی
کشورافغانستان
ولایتبلخ
مرکز ولسوالیشولگره
تعداد قریه۸۸
اداره
شوراهای ولایتیشورای ولایتی بلخ
مردم
جمعیت۱۱۰٬۹۰۰ نفر (۲۰۱۵)
پراکندگی۶۲ نفر بر کیلومتر مربع
دیناسلام
زباندری
اطلاعات جغرافیا
مساحت۱۷۵۵ کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا۵۵۰
منطقه زمانی۴:۳۰+ (وقت استاندارد افغانستان)

شولگَره یا شولگر یا بوینه‌قره از ولسوالی‌های ولایت بلخ در شمال افغانستان است[۱] که جمعیت نزدیک به ۱۱۰٬۶۰۰ نفر دارد و 40% شولگره تاجیک و عرب 20%پشتون 20% هزاره 20%ازبک هستند[۲]

نام[ویرایش]

در زمان امان‌الله‌شاه یکی از افراد او به نام وزیر محمدگل مهمند نایب‌الحکومهٔ ولایت بلخ شد. وی سیاست پشتون‌سازی را در این ولایت پیشه کرد و نام بسیاری از مناطق ولایت بلخ را تغییر داد. محمدگل مهمند نام این ولسوالی را از بوینه‌قره به شولگره تغییر داد.[۳]

تاریخ[ویرایش]

بقایای یک شهر باستانی مربوط به دورۀ هخامنشی در ولسوالی شولگرۀ ولایت باستانی بلخ در سال ۱۳۸۷ خورشیدی کشف و شناسایی شده‌است. به باور کارشناسان و باستان‌شناسان، قدمت این شهر به ۲٬۵۰۰ سال می‌رسد و مربوط به عصر هخامنشیان است.

کار تحقیقات آن توسط باستان‌شناسان افغانستان و فرانسه صورت گرفته‌است و از تحقیقات آن‌ها چنین استنباط می‌شود که کهن‌ترین آتشکده در حاشیۀ رود بلخ در نزدیکی چشمۀ شفای شولگرۀ این ولایت در آن عصر ساخته شده باشد و بقایای این شهر و قدیمی‌ترین آتشکدۀ زرتشتی در دامنۀ شمالی و جنوبی کوه مقابل پل پیکان ولسوالی شولگره بلخ کشف شده‌است. این شهر با دیواری به درازای چندین کیلومتر و پهنای ۱۳ متر محصور می‌باشد و بخش جنوبی شامل قلعهٔ نظامی است. چنین به نظر می‌رسد که قسمت پایین دیوار از سنگ و بالای آن از خشت خام ساخته شده که درازا و پهنای هر خشت ۴۰سانتی‌متر و ضخامت آن ۱۰سانتی‌متر می‌باشد. ساختمان آتشکده در بخش مسکونی شهر از سنگ ساخته شد و قسمت بالای آن اختصاص به افروختن آتش دارد. هخامنشیان در سال ۵۵۰ تا ۳۳۰ پیش از میلاد مسیح در ایرانشهر باستان حکومت کردند. این منطقه در قدیم به نام‌های بوینه‌قره و جمشیدشهر یاد می‌شد.

حاجی محمد عبده

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «GeoHack - ولسوالی شولگره». دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۰۴.
  2. «Database». www.afghan-bios.info. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۱۶.
  3. منبع اطلاعات این بخش: کوشان، غلام‌حضرت، سرگذشت ملت مظلوم افغانستان در مسیر سدهٔ بیستم، افغان امریکن اسوسیسن، ۱۹۹۹، صص ۱۴۸ تا ۱۸۷.