پرش به محتوا

هواگرد سبک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک بالگرد روبینسون آر۴۴ سبک

هواگرد سبک گونه‌ای هواگرد است که بیشینه وزن برخاست ۱۲٬۵۰۰ پوند (۵٬۷۰۰ کیلوگرم) یا کمتر است.[۱]

هدف استفاده از بسیاری از هواگردهای سبک، جابجایی تجاری مسافران، محموله، بازرسی، عکس‌برداری هوایی، استفاده شخصی و دیگر فعالیت‌های مشابه است.

نمونه هواگرد سبک

[ویرایش]
سسنا ۱۷۲ پر استفاده‌ترین و پر تولیدترین هواپیمای سبک

از نمونه هواگردهایی سبکی که دارای بالاترین مقدار بیشینه وزن برخاست هستند می‌توان به دی هاویلند کانادا دی‌اچ‌سی-۶ توئین اوتر و بیچ‌کرفت بی۲۰۰ سوپر کینگ ایر اشاره کرد.[۲][۳]

استفاده

[ویرایش]

بیشترین استفاده از هواگردهای سبک در نظارت هوایی مانند بررسی هوایی لوله‌ها است.[۴] از آنها برای جابجایی محموله‌های سبک، سرویس دهی به شرکت‌های هوایپمایی منطقه‌ای، تبلیغ هوایی و جابجایی محدود مسافر نیز استفاده می‌شود.[۵] دستور العمل پروازهای شخصی برای هواپیماهای سبک نیز لازم‌الاجرا است؛ زیرا بسیاری از پروازهای شخصی توسط هواپیماهای سبک انجام می‌شوند. پر استفاده‌ترین و پر تولیدترین هواپیمای سبک سسنا ۱۷۲ است. از هواپیماهای سبک بزرگتر مانند توربوپراپ دوقلو و جت‌های بسیار سبک برای اهداف تجاری استفاده می‌شود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. Crane, Dale: Dictionary of Aeronautical Terms, third edition, page 308. Aviation Supplies & Academics, 1997. ISBN 1-56027-287-2
  2. Viking Air. "Twin Otter Series 400". Retrieved 20 December 2016.
  3. Jackson, Paul; Munson, Kenneth; Peacock, Lindsay (2005). Jane's All the World's Aircraft. Jane's Information Group. ISBN 0-7106-2684-3.
  4. Collins, Mike (August 6, 2009). "Piper project honors pipeline patrols". aopa.org. Aircraft Owners and Pilots Association. Retrieved 20 December 2016.
  5. "Mountain Air Cargo". Archived from the original on 17 July 2012. Retrieved December 30, 2012.

منابع

[ویرایش]