هنری جیمز سامنر ماین

**هنری جیمز سامنر ماین**
هنری جیمز سامنر ماین
	ماین جوان
زادهٔ	۱۵ اوت ۱۸۲۲; کلسو، اسکاتلند، بریتانیا
درگذشت	۳ فوریهٔ ۱۸۸۸ (۶۵ سال); کن (فرانسه)
ملیت	بریتانیا
محل تحصیل	کالج پمبروک، کمبریج
همسر(ها)	جین (با دو پسر)
	پیشینه علمی
شاخه(ها)	تاریخ، حقوق
محل کار	دانشگاه آکسفورد; دانشگاه کمبریج; دانشگاه کلکته
امضاء

سر هنری جیمز سامنر ماین (به انگلیسی: Sir Henry James Sumner Maine KCSI)؛ (۱۵ اوت ۱۸۲۲–۳ فوریه ۱۸۸۸)، عضو حزب ویگ بریتانیا بود^[۱] و حقوقدان تطبیقی^[۲] و تاریخ‌نگار شد.^[۳]

شهرت او به سبب این نظر است که در کتاب «قانون باستان» مطرح نمود: قانون و جامعه «از موقعیت تا قرارداد» توسعه یافته‌اند.^[۴]

بر اساس این نظر، در دنیای باستان، افراد از نظر موقعیت با گروه‌های سنتی پیوند محکمی داشتند در حالی که در دنیای مدرن افراد به‌عنوان کارگزاران خودمختار در نظر گرفته می‌شوند و آزادند تا با هر کسی که بخواهند قرارداد ببندند و معاشرت کنند.

به سبب این نظر، ماین را می‌توان یکی از پیشینیان انسان‌شناسی حقوقی، تاریخ حقوقی و جامعه‌شناسی حقوقی مدرن دانست.

اوایل زندگی[ویرایش]

ماین پسر جیمز ماین از کلسو، راکسبورگشایر بود. او در بیمارستان مسیح تحصیل کرد، جایی که در سال ۱۹۰۲ پانسیونش به نام او نامگذاری شد. در سال ۱۸۴۰ به کالج پمبروک، کمبریج رفت. در کمبریج، به عنوان یک پژوهشگر کلاسیک مورد توجه قرار گرفت. در سال ۱۸۴۲ برنده «مدال طلای صدراعظم» برای شعر شد.^[۵]

او برنده بورس تحصیلی کریون شد. در سال ۱۸۴۴ به عنوان کلاسیک ارشد فارغ‌التحصیل و همچنین برنده مدال طلای صدراعظم شد.^[۶] او حواری کمبریج^[۷] بود. مدت کوتاهی پس از آن، وی تدریس خصوصی را در تالار ترینیتی هال کمبریج پذیرفت.

در سال ۱۸۴۷، به عنوان استاد حقوق مدنی دانشگاه کمبریج منصوب شد و تا سال ۱۸۵۴ این کرسی را در اختیار داشت.^[۸] وی در سال ۱۸۵۲ به عنوان بازرس در مسافرخانه‌های دادگاه منصوب شد.

در هند[ویرایش]

پست عضو قانونی شورا در هند در سال ۱۸۶۱ به ماین پیشنهاد شد. او یک بار به سبب مسئله سلامتی آن را رد کرد. سال بعد، ماین متقاعد شد تا بپذیرد و معلوم شد برای او، هند مناسب تر از کمبریج یا لندن است. از وی خواسته شد مدت خدمت خود را بیشتر از دوره عادی پنج ساله تمدید کند. ماین در سال ۱۸۶۹ به انگلستان بازگشت.

موضوعاتی که وظیفه ماین بود تا در مورد آنها به دولت هند مشاوره دهد، به همان اندازه سیاسی، حقوقی هم بودند. مسایلی مانند اسکان زمین در منطقه پنجاب یا «قانون ازدواج مدنی ویژه، ۱۹۵۴» برای تأمین نیازهای هندوهای غیرمتعارف، یا پاسخ به این پرسش که چقدر مطالعه زبان فارسی برای کارمندان دولتی اروپایی لازم است یا تا کجا باید تشویق شود؟

علاوه بر اینها، برنامه‌های کدنویسی با راهنمایی ماین تهیه و عمدتاً عملیاتی شد که توسط جانشینان او، «سر جیمز فیتزجامز استفان» و «دکتر ویتلی استوکس» اجرا شد.

ماین در سال ۱۸۷۱ به عضویت شورای وزارت امور خارجه درآمد و تا پایان عمر در این سمت باقی ماند. در همان سال به او مدال «شوالیه‌های فرمانده نشان ستاره هندوستان» (KCSI) اهدا شد.^[۹]2

استاد آکسفورد[ویرایش]

در سال ۱۸۶۹، ماین کرسی استادی حقوق تاریخی و تطبیقی را کسب کرد که به تازگی در کالج کورپوس کریستی، دانشگاه آکسفورد تأسیس شده بود.

مرگ[ویرایش]

ماین که همیشه مریض احوال بود، در اواخر سال ۱۸۸۷ سلامتی خود را تا حد زیادی از دست داد. او تحت نظر پزشک به ریویرا رفت و سرانجام در ۶۶ سالگی در ۳ فوریه ۱۸۸۸ در کن (فرانسه) درگذشت. او همسری بنام جین و دو پسر داشت که بزرگترشان اندکی بعد از فوت پدرش درگذشت. یک پرتره روغنی از جین نزد پسرانش باقی مانده‌است.

کتاب‌شناسی[ویرایش]

ماین در سال ۱۸۵۱ روزنامه‌نگاری را با روزنامه «مورنینگ کرونیکل» با ویراستاری «جان داگلاس کوک» شروع کرد. او سپس با کوک و دیگران در سال ۱۸۵۵ «نقد و بررسی شنبه (لندن)» را تأسیس و ویرایش کرد و تا سال ۱۸۶۱ برای آن مطلب می‌نوشت.^[۱۰] او مانند دوست صمیمی خود، «جیمز فیتزجامز استیون» از مقاله‌نویسی تفننی لذت می‌برد و هرگز آن را رها نکرد.

ماین با نگارش مقاله‌ای در مورد حقوق روم و آموزش حقوقی به «مقالات کمبریج» کمک کرد که مجدداً در نسخه‌های بعدی «جوامع دهکده» منتشر شد. سخنرانی‌هایی که ماین برای مسافرخانه‌های دادگاه ایراد می‌کرد، مبنای کتاب «قانون باستان» (۱۸۶۱) شد، کتابی که با انتشار آن، ماین یکدفعه مشهور شد.

هدف وی کتاب، همان‌طور که در مقدمه گفته شده، «نشان دادن برخی از اولین ایده‌های بشر - همان‌طور که در قوانین باستانی منعکس شده‌اند - و اشاره به ارتباط آن ایده‌ها با تفکر مدرن بود.»

او محتوای سخنرانی‌های آکسفورد خود را منتشر کرد: «جمعیت‌های روستایی در شرق و غرب» (۱۸۷۱)، «تاریخ اولیه موسسات» (۱۸۷۵)، «قانون و عرف اولیه» (۱۸۸۳). در همه این آثار، پدیده‌های جوامع در مرحله باستانی برای بیان روند توسعه در اندیشه‌های حقوقی و سیاسی (نگاه کنید به «آزادی قرارداد») در یک خط قرار داده شده‌اند.

پانویس[ویرایش]

↑ باوئر، مارک، (۲۰۱۷): تاریخ‌گرایی و علوم انسانی در بریتانیای دوره ویکتوریا، انتشارات دانشگاه کمبریج، ص ۵.
↑ پولاک، فردریک، (۱۸۹۳): سر هنری جیمز سامنر ماین به عنوان یک حقوقدان، بررسی ادینبورگ جلد ۱۷۸، صص ۲۱–۱۰۰.
↑ پولاک, فردریک (1911). "ماین، هنری جیمز سامنر" . In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. ۱۷ (11th ed.). Cambridge University Press. pp. ۴۳۲–433.
↑ ماین, اچ. (1861). قانون باستان، ارتباط آن با تاریخ اولیهٔ جامعه و رابطه آن با ایده‌های مدرن (۱ ed.). لندن: جان موری. p. ۱۷۰.
↑ دانشگاه کمبریج (1859). مجموعه کاملی از اشعار انگلیسی که مدال طلای صدراعظم را در دانشگاه کمبریج دریافت کرده‌اند (PDF). W. Metcalfe location=Cambridge. Retrieved 1 October 2008. {{cite book}}: Missing pipe in: |publisher= (help)
↑ "ماین، هنری جیمز سامنر (MN840HJ)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
↑ حواریون کمبریج (انجمن گفتگو) یک انجمن روشنفکری در دانشگاه کمبریج است که در سال ۱۸۲۰ توسط جورج تاملینسون، دانشجوی کمبریج و اولین اسقف جبل الطارق تأسیس شد.
↑ هنری جیمز سامنر ماین مجموعه مقالات آکادمی هنر و علوم آمریکا جلد ۲۳، ۱۸۸۸–۱۸۸۷، ص ۳۵۶. via – Internet Archive
↑ The London Gazette: no. 23739. p. . 20 May 1871.
↑ کوک, جان داگلاس. "مین، سر هنری جیمز سامنر". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/17808. (Subscription or UK public library membership required.)

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sir Henry James Sumner Maine KCSI». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۲۱.

This article incorporates text from a publication now in the public domain: فردریک پولاک (1911). "ماین، سر هنری جیمز سامنر". In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. ۱۷ (11th ed.). Cambridge University Press. pp. ۴۳۲–۴۳۳.
استفن, لسلی (1893). "ماین، سر هنری جیمز سامنر" . In Sidney Lee (ed.). Dictionary of National Biography. Vol. 35. London: Smith, Elder & Co.

[1] باوئر، مارک، (۲۰۱۷): تاریخ‌گرایی و علوم انسانی در بریتانیای دوره ویکتوریا، انتشارات دانشگاه کمبریج، ص ۵.

[2] پولاک، فردریک، (۱۸۹۳): سر هنری جیمز سامنر ماین به عنوان یک حقوقدان، بررسی ادینبورگ جلد ۱۷۸، صص ۲۱–۱۰۰.

[3] پولاک, فردریک (1911). "ماین، هنری جیمز سامنر" . In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. ۱۷ (11th ed.). Cambridge University Press. pp. ۴۳۲–433.

[4] ماین, اچ. (1861). قانون باستان، ارتباط آن با تاریخ اولیهٔ جامعه و رابطه آن با ایده‌های مدرن (۱ ed.). لندن: جان موری. p. ۱۷۰.

[5] دانشگاه کمبریج (1859). مجموعه کاملی از اشعار انگلیسی که مدال طلای صدراعظم را در دانشگاه کمبریج دریافت کرده‌اند (PDF). W. Metcalfe location=Cambridge. Retrieved 1 October 2008. {{cite book}}: Missing pipe in: |publisher= (help)

[6] "ماین، هنری جیمز سامنر (MN840HJ)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.

[7] حواریون کمبریج (انجمن گفتگو) یک انجمن روشنفکری در دانشگاه کمبریج است که در سال ۱۸۲۰ توسط جورج تاملینسون، دانشجوی کمبریج و اولین اسقف جبل الطارق تأسیس شد.

[8] هنری جیمز سامنر ماین مجموعه مقالات آکادمی هنر و علوم آمریکا جلد ۲۳، ۱۸۸۸–۱۸۸۷، ص ۳۵۶. via – Internet Archive

[9] The London Gazette: no. 23739. p. . 20 May 1871.

[10] کوک, جان داگلاس. "مین، سر هنری جیمز سامنر". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/17808. (Subscription or UK public library membership required.)

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]