مولانا حیدری وجودی
مولانا حیدری وجودی (زادهٔ ۱۳۱۸ خورشیدی در پنجشیر – فوت ۲۱ جوزا یا خرداد ۱۳۹۹ در کابل) یکی از شاعران، عارفان و مولانا شناسان معاصرِ فارسی - دری در افغانستان بود. وی در سن ۸۱ سالگی در کابل درگذشت.[۱][۲]
از آین استاد ادیب ۱۴ عنوان دفتر شعری و مقالاتی در مورد ادبیات عرفانی مولانا و بیدل به جا مانده است. از نوشته‌های پژوهشی حیدری وجودی می‌توان به ترکیب‌های شعری در اشعار نظامی گنجه‌ای، گردآوری و تصحیح اشعار عشقری و گزیده غزل‌ها از واصل کابلی تا واصف باختری نیز اشاره کرد.[۳]
همچنین اونخستین«عرس حضرت مولانا» را سال ۱۳۶۵ در کابل بنا نهاد، که در همین عرس تقریباً ۲۰۰۰ نفر شرکت کردند.[۳] گفته می‌شود که او آخرین فرد از شاعرانِ متصوف و کلاسیک افغانستان بود که سال‌ها با برگزاری محافل مثنوی‌خوانی جوانان علاقمند به ادبیات عرفانی و به ویژه مثنوی معنوی را آموزش داد.[۳]روز عرس : مولانا جلال‌الدین محمد بلخی در 5 جمادی الاخر سال 672 وفات یافت؛ این روز را به سبب، وصال جاودانه مولانا با معشوق، روز عرس نامیده‌اند.
منابع
[ویرایش]- ↑ «حیدری وجودی شاعر افغان درگذشت». ایسنا. ۲۰۲۰-۰۶-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۱۴.
- ↑ سیرت، سهراب (۲۰۲۰-۰۶-۱۱). «عشق و شور حیدری وجودی؛ 'ای دل پاک گناه تو خوشم می‌آید'». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۱۴.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ «حیدری وجودی شاعر افغان درگذشت». ایسنا. ۲۰۲۰-۰۶-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۱۴.