پرش به محتوا

مقوای گوگل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مقوای گوگل
نمایشگر نسل دوم مقوایی گوگل
توسعه‌دهندهGoogle
سازندهGoogle, third-party companies
گونهVirtual reality platform
تاریخ انتشار۲۵ ژوئن ۲۰۱۴؛ ۱۰ سال پیش (۲۰۱۴-25}})
واحدهای عرضه‌شده15 million
سیستم‌عاملAndroid, iOS
جانشینGoogle Daydream
وبگاه

مقوای گوگل یک بستر واقعیت مجازی است که توسط گوگل ساخته شده‌است. این بستر به دلیل نمایشگر مقوایی تاشواش که یک تلفن هوشمند در آن قرار داده شده‌است، به عنوان یک سیستم کم‌هزینه برای تشویق علاقه و توسعه در اپلیکیشن‌های واقعیت مجازی در نظر گرفته شده‌است.[۱][۲] کاربران یا می‌توانند با استفاده از مشخصات منتشر شده توسط گوگل، از بین اجزای ساده و کم‌هزینه نمایشگر خود را بسازند یا یک نمایشگری که از پیش ساخته شده‌است را خریداری کنند. برای استفاده از این بستر، کاربران اپلیکیشن‌های تلفن همراه سازگار با مقوا را بر روی تلفن خود نسب می‌کنند، آن را در پشت نمایشگر قرار می‌دهند و از طریق لنزها محتوای آن را مشاهده می‌کنند.

سوارکردن و عملکرد نمایشگر

[ویرایش]
یک نمایشگر مقوایی سوار نشده (بالا) و سوار نشده (پایین)

هدست‌های مقوای گوگل از اجزای ساده و کم‌هزینه ساخته شده‌اند. مشخصات هدست توسط گوگل طراحی شده‌است، که لیستی از قطعات، نمودارها و دستورالعمل‌های سوار کردن را به‌طور مجانی در وب‌سایت خود در دسترس قرار می‌دهد و به مردم امکان می‌دهد که خود مقوا را از قطعات موجود سوار کنند. نمایشگرهای پیش‌ساخته فقط تا فوریه ۲۰۱۶ که گوگل شروع به فروش نمایشگرهای خود از طریق فروشگاه گوگل کرد، از فروشندگان ثالث در دسترس بود.[۳]

قسمت‌هایی که یک نمایشگر مقوایی را تشکیل می‌دهد، یک تکه مقوا است که به یک شکل دقیق بریده شده، ۴۵ میلی‌متر لنزهای فاصله کانونی، آهن‌ربا یا نوار خازنی، یک اتصال‌دهنده قلاب و حلقه (مانند ولکرو)، یک نوار لاستیکی و یک ارتباطات میدان‌نزدیک اختیاری است. گوگل توصیه‌های بیشتری برای تولید در مقیاس بزرگ ارائه می‌دهد. کیت‌های از قبل سوار شده براساس این نقشه‌ها با هزینه کمتر از ۵ دلار آمریکایی[۴] از فروشندگان متعددی، که تعداد متنوعی مقوا را تولید کرده‌اند، در دسترس هستند.

هنگامی که کیت سوار شد، یک تلفن هوشمند در پشت دستگاه نسب شده و توسط دستگاه اتصال‌دهنده در جای خود قرار می‌گیرد. یک اپلیکیشن سازگار با مقوای گوگل تصویر صفحه نمایش تلفن‌های هوشمند را به دو قسمت تقسیم می‌کند، هر کدام برای یک چشم، و در عین حال برای مقابله با واپیچش از لنزها، اعوجاج بشکه را به هر تصویر اعمال می‌کند.[۵] نتیجه یک تصویر برجسته‌بین با یک میدان دید گسترده‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Pierce, David (May 28, 2015). "Google Cardboard is VR's Gateway Drug". Wired. Retrieved June 17, 2015.
  2. Branstetter, Ben (June 28, 2015). "Cardboard is everything Google Glass never was". kernelmag.dailydot.com. Archived from the original on 28 June 2015. Retrieved 2015-06-28.
  3. Fingas, Jon (February 29, 2016). "Google starts selling Cardboard VR viewers through its store". Engadget. AOL. Retrieved April 3, 2016.
  4. Dougherty, Conor (May 28, 2015). "Google Intensifies Focus on its Cardboard Virtual Reality Device". New York Times. Retrieved June 17, 2015.
  5. "Unity Reference: Google Cardboard". developers.google.com. Archived from the original on June 17, 2015. Retrieved June 3, 2015. ...specifies whether you want the values as seen through the Cardboard lenses (Distorted) or as if no lenses were present (Undistorted). … When VR Mode is enabled, stereo cameras render side-by-side to this target automatically. Each frame, the result is corrected for distortion and then displayed. … Implements the same barrel distortion that is performed by the native code.

پیوند به بیرون

[ویرایش]