محسن استادعلی
| محسن استادعلی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۶۱ تهران |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات | کارگردانیتدوین |
| پیشه | مستندساز کارگردان تدوینگر |
مُحسن اُستادعلی (زادهٔ ۱۳۶۱ در تهران) کارگردان و مستندساز اهل ایران است.
زندگی هنری[ویرایش]
محسن استادعلی مخملباف[۱] در سال ۱۳۶۱ در تهران متولد شد. او فارغ‌التحصیل رشتهٔ کارگردانی از کانون سینماگران جوان و فارغ‌التحصیل سینما با گرایش تدوین است. وی با ساخت فیلم‌هایی چون سکوت، جایی برای زندگی[۲]، عادت می‌کنیم و زنانگی،[۳] موفق به دریافت جوایز متعددی از جمله جایزه بهترین کارگردانی مستند از جشنوراه فیلم فجر، جایزه بهترین مستند بلند از جشنواره سینما حقیقت و تندیس بهترین فیلم از جشن سینمای ایران شده‌است.[۴] وی در شهریور ۱۳۹۷ به عنوان ریاست انجمن کارگردانان سینمای مستند انتخاب شد.[۵]
او در آذر ۱۳۹۸ در اختتامیه سیزدهمین جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت، جایزهٔ بهترین کارگردانی مستند بلند برای فیلم «خسوف» را به دست آورد و در پیامی این جایزه را به «پویا بختیاری» یکی از جان‌باختگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸ تقدیم کرد.[۶][۷]
آثار[ویرایش]
- مستند «خسوف»[۸]
- مستند بلند «جایی برای زندگی»[۹][۱۰]
- مستند «سکوت»
- مستند «زنانگی»[۱۱]
- مستند «خوان بی خان»
- مستند «عادت می‌کنیم»[۱]
- مستند «دم صبح»
- مستند «کام تلخ»[۱۲]
جوایز[ویرایش]
- جایزه بهترین کارگردانی مستند بلند برای فیلم «خسوف» از سیزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینما حقیقت»[۱۳]
- تندیس شایستگی و دیپلم بهترین فیلم مستند از نوزدهمین جشن بزرگ سینمای ایران برای مستند «زنانگی»[۱۴]
- نامزد بهترین فیلم، تصویر و صدا از شانزدهمین جشن خانه سینما برای مستند «جایی برای زندگی»
- نامزد بهترین فیلم مستند سی و دومین جشنواره فیلم فجر برای مستند «جایی برای زندگی»
- تندیس بهترین کارگردانی مستند بلند و بهترین تدوین از شانزدهمین جشن خانه سینما برای مستند «جایی برای زندگی»
- برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی مستند از سی و دومین جشنواره فیلم فجر برای مستند «جایی برای زندگی»[۱۵]
- لوح تقدیر و جایزه بهترین مستند بلند از دهمین جشنواره مستند سینما حقیقت ۱۳۹۵ برای مستند «زنانگی»
- جایزه ویژه هیئت داوران، تندیس جشنواره، دیپلم افتخار از هشتمین جشنواره مستند سینما حقیت ۱۳۹۳ برای مستند بلند «جایی برای زندگی»
- لوح تقدیر و جایزه بهترین مستند اجتماعی از ششمین جشنواره مستند سینما حقیقت ۱۳۹۱ برای مستند «سکوت»
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «نمايش مستند «عادت مي‌كنيم» مخملباف در انجمن مستندسازان». خبرگزاری فارس. ۶ بهمن ۱۳۸۹.[پیوند مرده]
- ↑ «محافظه‌کاری دولت و تلویزیون؛ بازار سفارشی‌سازان را داغ کرده‌است». خبرگزاری ایلنا. ۱۹ فروردین ۱۳۹۴.
- ↑ «مرور آثار محسن استاد علی در دانشگاه ها». خبرگزاری میزان. ۱۴ اسفند ۱۳۹۵.
- ↑ «محسن استادعلی». آینه.[پیوند مرده]
- ↑ «محسن استادعلی رئیس انجمن کارگردانان سینمای مستند شد». خبرگزاری مهر. ۳ مهر ۱۳۹۷.
- ↑ «محسن استادعلی جایزه بهترین کارگردانی «سینما حقیقت» را به پویا بختیاری اهدا کرد». رادیو فردا. ۲۶ آذر ۱۳۹۸.
- ↑ «مستندساز برگزیده ایرانی، جایزه‌اش را به پویا بختیاری تقدیم کرد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۶ آذر ۱۳۹۸.
- ↑ «طلبه‌ای در حسرت فیلمسازی». خبرگزاری ایرنا. ۲۴ آذر ۱۳۹۸.
- ↑ «محسن استاد علی». کانون سینماگران جوان.
- ↑ «محسن استادعلی: مستندسازی ایران موازی با سینمای مستند جهانی است». سینمای تجربی. ۱ اردیبهشت ۱۳۹۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۹.
- ↑ «نشست نقد فیلم «زنانگی» برگزار شد/ نمایش ندادن فیلم‌های اجتماعی به دلیل سیاه نمایی درست نیست». سینما پرس. ۴ اسفند ۱۳۹۵.
- ↑ ««کام تلخ» به تدوین رسید/ افشای راز یک بیماری». خبرگزاری مهر. ۶ دی ۱۳۹۵.
- ↑ «سینما حقیقت به ایستگاه پایانی رسید». همشهری آنلاین. ۲۶ آذر ۱۳۹۸.
- ↑ «نوزدهمین جشن سینمای ایران». خانه سینمای ایران.
- ↑ «اسامی همه سیمرغ‌داران سی و دومین جشنواره فیلم فجر». خبرگزاری مهر. دریافت‌شده در ۲۲ بهمن ۱۳۹۲.