لوئیس برندایس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لوئیس برَندایس
قاضی دستیار دیوان عالی ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۵ ژوئن ۱۹۱۶ – ۱۳ فوریه ۱۹۳۹[۱]
نامزد کنندهوودرو ویلسون
پس ازجوزف لامار
پیش ازویلیام او داگلاس
اطلاعات شخصی
زاده
لوئیس دیوید برندایس

۱۳ نوامبر ۱۸۵۶
لویی‌ویل، کنتاکی، ایالات متحده آمریکا
درگذشته۵ اکتبر ۱۹۴۱ (۸۴ سال)
واشینگتن، دی.سی.، ایالات متحده آمریکا
ملیتآمریکایی
حزب سیاسیحزب جمهوری‌خواه (پیش از ۱۹۱۲)
حزب دموکرات (پس از ۱۹۱۲)[۲]
همسر(ان)آلیس گلدمارک (ا. ۱۸۹۱)
فرزندان۲
تحصیلاتدانشگاه هاروارد (کارشناسی حقوق)

لوئیس بَرندایس (انگلیسی: Louis Brandeis؛ ‏ ‎/ˈbrændaɪs/‎؛ ‏ ۱۳ نوامبر ۱۸۵۶ – ۵ اکتبر ۱۹۴۱) سیاست‌مدار و حقوق‌دان اهل ایالات متحده آمریکا بود. وی از سال ۱۹۱۶ تا ۱۹۳۹، قاضی دستیار دیوان عالی ایالات متحده آمریکا بود.

او از سال ۱۸۹۰، با نوشتن مقالاتی در نشریه نقد حقوق هاروارد به تکوین مفهوم «حق داشتن حریم خصوصی» کمک کرد.[۳][۴] وی از فعالان جنبش صهیونیسم بود[۵]: ۱۸  و آنرا راه‌حلی برای یهودی‌ستیزی در اروپا و روسیه می‌دانست که در عین حال راهی برای «احیای جوهر یهودیت» است. مجلهٔ اکونومیست او را «رابین هود قانون» نامید.[۶] از جمله پرونده‌های قابل توجه اولیه او، اقداماتش در مبارزه با انحصار راه‌آهن،[۷][۸][۹]: ۴۱–۵۲ [۱۰] دفاع از قوانین محل کار و قانون کار،[۱۱][۱۲]: ۲۵۰–۲۵۳  [۱۳] کمک به ایجاد فدرال رزرو[۱۴][۱۵]: ۱۳۹ [۱۴]: ۲۸–۳۱  و ارائه ایده‌هایی برای کمیسیون فدرال تجارت جدید بود.

در سال ۱۹۱۶، رئیس‌جمهور وودرو ویلسون برندیس را برای یک کرسی در دیوان عالی ایالات متحده آمریکا نامزد کرد.[۱۶][۱۷] نامزدی او به شدت مورد مناقشه قرار گرفت؛[۱۲]: ۴۷۰–۴۷۵  شاید همان‌طور که قاضی ویلیام داگلاس بعدها نوشت، به این دلیل که: «براندیس یک جنگجوی صلیبی غیور برای عدالت اجتماعی بود، فارغ از آنکه رقیبش کیست. او نه تنها به دلیل هوش سرشار، حسابگری و شجاعتش، آدمِ خطرناکی بود؛ بلکه خطرناک بود چون فسادناپذیر بود… [و] ترسِ تشکیلات حتی بیشتر هم بود چون برندیس اولین یهودی بود که برای نامزدی دیوان عالی معرفی می‌شد.»[۱۸] سرانجام در ۱ ژوئن ۱۹۱۶، مجلس سنای ایالات متحده آمریکا با ۴۷ رأی موافق در برابر ۲۲ رأی مخالف[۱۸] عضویت او در دیوان عالی ایالات متحده آمریکا را تأیید کرد [۱۹] تا او تبدیل به یکی از مشهورترین و تأثیرگذارترین چهره‌های تاریخ در دادگاه عالی گردد.

به گفته پژوهشگران حقوقی، نظرات او برخی از «بزرگ‌ترین دفاعیات» از آزادی بیان[۲۰][۲۱]: ۱۲۸  [۲۲] و حق حفظ حریم خصوصی[۱۱]: ۶۱ [۲۳][۲۳][۲۴] است که تاکنون توسط یکی از اعضای دیوان عالی نوشته شده‌است. وی به اولمستد در مقابل ایالات متحده آمریکا رای منفی داد.

برخی براندیس را به دلیل طفره رفتن از مسائل مربوط به سیاه‌پوستان آمریکا مورد انتقاد قرار داده‌اند، زیرا او در طول بیست و سه سال تصدی خود در مورد هیچ موردی دربارهٔ نژاد اظهار نظر نکرده‌است و به‌طور مداوم با اکثریت دادگاه از جمله در حمایت از جدایی نژادی در ایالات متحده آمریکا هم‌نظر بوده‌است.

او از پدر و مادری یهودی[۲۵] و مهاجر از پراگ در پادشاهی بوهم (که در آن روزگار جزئی از امپراتوری اتریش بود) به‌دنیا آمد و در خانواده‌ای غیرمذهبی و فرهنگی بزرگ شد.[۲۶] او با فرهنگ آلمانی رشد یافت و از علاقمندان نوشته‌های یوهان ولفگانگ فون گوته و فریدریش شیلر و همچنین موسیقی لودویگ فان بتهوون و روبرت شومان بود.[۱۱] در مدرسه، لوئیس دانش آموزی جدی در یادگیری زبان و سایر دروس پایه بود و معمولاً نمرات بالایی کسب می‌کرد. برندیس در ۱۴ سالگی از «دبیرستان مردانه لوئی‌ویل» با بالاترین افتخارات فارغ‌التحصیل شد. هنگامی که او ۱۶ ساله بود، «دانشگاه دولتی لوئی‌ویل» به دلیل «برتری در تمام دروس» به او مدال طلا اعطا کرد.[۲۷]: ۱۰  او سپس به مدرسه حقوق هاروارد رفت و در سن ۲۰ سالگی با بالاترین معدل در تاریخ این دانشکدهٔ حقوق، فارغ‌التحصیل شد،[۲۱]: ۱۲۲  در حالی که عضو انجمن فی بتا کاپا بود؛[۲۸] به نحوی که تا ۸ سال کسی نتوانست به معدل بالای او دست یابد.[۱۱] براندیس در مورد آن دوره گفت: «آن سالها جزو شادترین سال‌های زندگی من بود. من فعال بودم! برای من مرکز دنیا کمبریج بود.[۱۲]: ۴۷  سپس یک دفتر وکالت در شهر بوستون برپا کرد و و با فعالیت‌هایش در زمینه علل ترقی‌خواهی اجتماعی به یک وکیل شناخته‌شده تبدیل شد.»[۲۹]: ۱–۲۴ [۳۰][۳۱][۳۲][۳۳]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Justices 1789 to Present". Washington, D.C.: Supreme Court of the United States. Retrieved 14 February 2022.
  2. ↑ Marc Eric McClure (2003). Earnest Endeavors: The Life and Public Work of George Rublee. Greenwood. p. 76. ISBN 978-0-313-32409-3. Archived from the original on February 1, 2021. Retrieved October 31, 2016.
  3. ↑ "U.S. Postal Service Press Release". Archived from the original on January 13, 2011. Retrieved August 12, 2009., new Brandeis commemorative stamp announced, December 2008
  4. ↑ Samuel D. Warren & Louis D. Brandeis, The Right to Privacy, 4 Harv. L. Rev. 193 (1890), available at HeinOnline بایگانی‌شده در اکتبر ۲۵, ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine.
  5. ↑ Urofsky, Melvin I. Louis D. Brandeis: A Life. New York: Pantheon (2009) شابک ‎۰−۳۷۵−۴۲۳۶۶−۴
  6. ↑ The Economist, September 24, 2009 ("Books and Arts" section)
  7. ↑ "Wisconsin C.R. Co. v. Price County". Retrieved 2020-11-16.
  8. ↑ Henry Lee Staples, and Alpheus Thomas Mason, The Fall of a Railroad Empire: Brandeis and the New Haven Merger Battle (Syracuse University Press, 1947).
  9. ↑ Weller, John L., The New Haven Railroad: its Rise and Fall, Hastings House (1969)
  10. ↑ "Louis D. Brandeis". The Independent. July 27, 1914. Retrieved July 24, 2012.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ Klebanow, Diana, and Jonas, Franklin L. People's Lawyers: Crusaders for Justice in American History, M.E. Sharpe (2003)
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ Mason, Thomas A. Brandeis: A Free Man's Life, Viking Press (1946)
  13. ↑ Brandeis, Louis. The Brandeis Brief بایگانی‌شده در ژوئن ۳۰, ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine, Muller v. Oregon (208 US 412)
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Link, Albert S. Wilson: the New Freedom, Princeton University Press (1953)
  15. ↑ Piott, Steven L. American Reformers, 1870–1920, Rowman & Littlefield (2006)
  16. ↑ "Brandeis, Louis Dembitz". Washington, D.C.: Federal Judicial Center. Retrieved February 14, 2022.
  17. ↑ New York Times: Brandeis Named for Highest Court," January 29, 1916 بایگانی‌شده در مارس ۴, ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. Retrieved February 21, 2010.
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ Douglas, William O. (5 July 1964). "Louis Brandeis: Dangerous Because Incorruptible". The New York Times. p. BR3. Archived from the original on February 25, 2021. Retrieved October 4, 2020.
  19. ↑ ""National Public Radio: A History of Supreme Court Confirmation Hearings"". NPR.org. Archived from the original on January 15, 2012. Retrieved April 5, 2018.
  20. ↑ Green, John Raeburn. The Supreme Court, the Bill of Rights, and the States, 97 Univ. of Pennsylvania Law Review, 608, 630 (1949)
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ Vile, John R. Great American Judges: An Encyclopedia, ABC-CLIO (2003)
  22. ↑ Gormley, Ken, and Richardson, Elliot Archibald Cox: Conscience of a Nation, Da Capo Press, (1999)
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Warren and Brandeis, The Right To Privacy بایگانی‌شده در ژوئیه ۱۲, ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine, 4 Harvard Law Review 193 (1890)
  24. ↑ Solove, Daniel J., Rotenberg, Marc, and Schwartz, Paul M., Privacy, Information, and Technology (Aspen Publishers, 2006), 9
  25. ↑ Arthur Mandel, Militant Messiah, Or, the Flight from the Ghetto: the Story of Jacob Frank and the Frankist Movement, Atlantic Highlands, NJ: Humanities Press, 1979, Chapter 22.
  26. ↑ "Heroes - Trailblazers of the Jewish People". Beit Hatfutsot. Archived from the original on November 17, 2019. Retrieved November 17, 2019.
  27. ↑ Strum, Philippa. Louis D. Brandeis: Justice for the People, Harvard University Press (1984)
  28. ↑ "PBK - Phi Beta Kappa Supreme Court Justices". Archived from the original on August 3, 2020. Retrieved April 15, 2020.
  29. ↑ Melvin I. Urofsky, Louis D. Brandeis and the Progressive Tradition (1981)
  30. ↑ Erin Coyle, Elisabeth Fondren, and Joby Richard. "Advocacy, Editorial Opinion, and Agenda Building: How Publicity Friends Fought for Louis D. Brandeis’s 1916 Supreme Court Confirmation." American Journalism 37.2 (2020): 165-190.
  31. ↑ "U.S. Postal Service Press Release". Archived from the original on January 13, 2011. Retrieved August 12, 2009., new Brandeis commemorative stamp announced, December 2008
  32. ↑ Edward A. Purcell, Jr. Brandeis and the Progressive Constitution: Erie, the Judicial Power, and the Politics of the Federal Courts in Twentieth-Century America (New Haven: Yale University Press, 2000)


پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=لوئیس_برندایس&oldid=39400712»