عتیقهشناس
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/00/1655_-_Frontispiece_of_Museum_Wormiani_Historia.jpg/220px-1655_-_Frontispiece_of_Museum_Wormiani_Historia.jpg)
عتیقهشناس (انگلیسی: Antiquarian، لاتین: antiquarius) به افراد پژوهشگر یا علاقهمند به آثار باستانی و مصنوعات گذشتگان گفته میشود. بهطور خاص، عتیقهشناسی مطالعهٔ تاریخ است با توجه ویژه به دستساختهها و محوطههای باستانی یا آرشیوها و نسخ خطی تاریخی.
تفاوت عتیقهشناسی و باستانشناسی این است که در عتیقهشناسی جمعآوری اطلاعات به خاطر خود اطلاعات و در نتیجه عاری از هر گونه تفسیر است.
علم عتیقهشناسی (به انگلیسی: antiquarianism) در اصل روشی تحقیقی بود که در اروپا بین قرون ۱۵ تا ۱۸ میلادی شکوفا شد و اساس آن تمرکز بر شواهد تجربی بود. عتیقهشناسان تنها به امور واقع میپرداختند و علاقهای به نظریهپردازی نداشتند.
امروز اصطلاح عتیقهشناس معمولاً در معنایی تحقیرآمیز به در مورد کسانی به کار میرود که به جای نگرش کلی به بافتار و روند تاریخی بر امور کماهمیت واقع تاریخی تمرکز میکنند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Antiquarian». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۳ آوریل ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Commons-logo.svg/30px-Commons-logo.svg.png)