پرش به محتوا

عبدالرحمن بن ابی‌لیلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عبدالرحمن بن ابی‌لیلی انصاری (۱۷ ه‍.ق - ۸۳ ه‍. ق) از راویان حدیث و از تابعین بود. در روزگار خلافت عمر بن خطاب به دنیا آمد؛ و تعدادی از صحابه محمد را دیده و از آنان قرآن و حدیث شنیده‌است. پس از قتل عثمان، همراه با علی بن ابی‌طالب بود و ساکن کوفه شد و همراه با او در نبرد نهروان شرکت داشت.[۱] به‌گفتهٔ ابن خلکان در نبرد جمل حامل پرچم علی بن ابی‌طالب بود.[۲] گفته می‌شود حجاج بن یوسف به او منصب قضاوت داد، اما بعد او را عزل کرد و به‌خاطر مصاحبت با علی بن ابی‌طالب به‌شدت مجروح و مجبور به دشنام‌دادن به علی بن ابی‌طالب کرد.[۱] در زمان شورش عبدالرحمن بن محمد بن اشعث علیه حجاج، همراه او بود[۳] و کشته شد یا در رود دجیل در واقعهٔ جماجم در سال ۸۳ ه‍.ق غرق شد.[۱][۴]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ سیر أعلام النبلاء للذهبی - ترجمة عبد الرحمن بن أبی لیلی
  2. وفیات الأعیان لابن خلکان - ترجمة عبد الرحمن بن أبی لیلی
  3. الطبقات الکبری لابن سعد، عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِی لَیْلَی
  4. تاریخ بغداد للخطیب البغدادی - ترجمة عبد الرحمن بن أبی لیلی