زنبورخوار گلوخرمایی
| زنبورخوار گلوخرمایی | |
|---|---|
| |
| وضعیت حفاظت | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پرندگان |
| راسته: | سبزقباسانان |
| تیره: | زنبورخواریان |
| سرده: | منج‌خوارها |
| گونه: | M. persicus |
| نام دوبخشی | |
| Merops persicus پالاس، ۱۷۷۳
| |
زنبورخوار گلوخرمایی (Blue-cheeked bee-eater، با نام علمی Merops Persicus) که در انگلیسی به آن زنبورخوار گونه‌آبی نیز گفته می‌شود پرنده‌ای از راستهٔ سبزقباسانان و تیرهٔ زنبورخواران است. زیستگاه این پرنده گستره‌ای از شمال آفریقا و خاورمیانه از شرق ترکیه تا قزاقستان و ایران وهندوستان را شامل می‌شود. این پرنده مهاجر بوده و زمستان‌ها را در مناطق گرمسیری آفریقا سپری می‌کند اما جمعیت‌هایی نیز از زنبورخوارهای گلوخرمایی هستند که تمام سال را در یک منطقهٔ جغرافیایی در قارهٔ آفریقا موسوم به ساحل می‌گذرانند و در همان‌جا نیز به زادوولد می‌پردازند.
مشخصات
[ویرایش]زنبورخوار گلوخرمایی نیز مانند دیگر زنبورخواران دارای پرهایی رنگارنگ و جثه‌ای باریک و کشیده‌است. این پرنده کمی بزرگتر از زنبورخوار معمولی بوده و طولش به ۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. بیشتر پرهای پرنده سبزرنگ است و در ناحیهٔ صورت نوار چشمی‌ای سیاه و گونه‌هایی آبی رنگ دارد. گلوی پرنده زرد و قهوه‌ای است و منقار آن سیاه است. سطح زیرین بال‌ها تقریباً خرمایی است و دو شاهپر بلند وسط دم تقریباً ۷ سانتی‌متر دیگر به طول پرنده می‌افزاید.
تغذیه
[ویرایش]غذای اصلی زنبورخوار گلوخرمایی را حشرات به ویژه زنبور معمولی، زنبور بی‌عسل و زنبور قرمز تشکیل می‌دهد با این حال گمان می‌رود که سنجاقک بخش بیشتری از شکارهای این گونه از زنبورخوارها را تشکیل دهد. سیم‌های تلفن درصورت وجود بهترین کمین‌گاه برای زنبورخوار گلوخرمایی برای حمله و گرفتن شکارش است.
زیستگاه
[ویرایش]این پرنده در مناطق نیمه گرمسیری و نیمه بیابانی که دارای تعداد کمی درخت مانند آکاسیا باشد زندگی می‌کند و زمستان‌ها را در علفزارها و زمین‌های جنگلی باز می‌گذراند. در ایران نیز این پرنده در شمال کشور به تعداد زیاد یافت می‌شود و در تابستان‌ها می‌توان آن‌ها را در جزایر قلمرو استان هرمزگان همچون جزیره فرور دید.
لانه‌سازی و تولیدمثل
[ویرایش]زنبورخوار گلوخرمایی معمولاً به‌صورت تکی یا در کلونی‌های کم‌جمعیت که بیش از ۱۰ پرنده را شامل نمی‌شود به آشیان‌سازی می‌پردازد. همچنین این پرنده ممکن است مبادرت به لانه‌سازی در کلونی‌های زنبورخوارهای معمولی نماید. او آشیانه‌اش را در سواحل ماسه‌ای، دیواره‌های خاکی، صخره‌های کوتاه یا سواحل دریای مازندران با حفر تونلی دراز به طول ۱ تا ۳ متر می‌سازد و بین ۴ تا ۸ (معمولاً ۶ یا ۷) تخم سفید کروی‌شکل در آن می‌گذارد. هر دو پرندهٔ نر و ماده به مراقبت از تخم‌ها می‌پردازند ما پرندهٔ ماده شب‌ها به تنهایی بر روی تخم‌ها می‌نشیند. جوجه‌ها در فاصلهٔ ۲۳ تا ۲۶ روز از زمان تخم‌گذاری بیرون می‌آیند.
نگارخانه
[ویرایش]-
نقاشی‌ای از زنبورخوار گلوخرمایی بالغ ماده -
زنبورخوار گلوخرمایی -
تغییر رنگ پرهای پرنده در زمستان (۲) و بهار (۳) -
زنبورخوار گلوخرمایی در حال پرواز -
پیوند به بیرون
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Blue-cheeked Bee-eater». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ مه ۲۰۱۱.
- «زنبور خور گلو خرمایی». پرندگان ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ مه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۰.
- فهرست سرخ IUCN از گونههای کمترین نگرانی
- پرندگان آفریقا
- پرندگان آفریقای جنوبی
- پرندگان آفریقای سیاه
- پرندگان شمال آفریقا
- پرندگان افغانستان
- پرندگان اوکراین
- پرندگان ایران
- پرندگان پاکستان
- پرندگان ترکیه
- پرندگان توصیفشده در ۱۷۷۳ (میلادی)
- پرندگان جمهوری آذربایجان
- پرندگان خاورمیانه
- پرندگان سرگردان آفریقا
- پرندگان غرب آفریقا
- پرندگان قزاقستان
- پرندگان کامرون
- پرندگان مراکش
- پرندگان مرکز آسیا
- زنبورخواران