پرش به محتوا

زنبورخوار اروپایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از زنبورخوار معمولی)

زنبورخوار اروپایی
وضعیت حفاظت
رده‌بندی علمی
فرمانرو:
شاخه:
رده:
راسته:
تیره:
سرده:
گونه:
M. apiaster
نام دوبخشی
Merops apiaster
لینه، ۱۷۵۸
Merops apiaster

زنبورخوار اروپایی یا زنبورخوار معمولی (نام علمی: Merops apiaster) پرنده‌ای از خانوادهٔ زنبورخواران است که در جنوب اروپا و بخش‌هایی از شمال آفریقا و غرب آسیا زادآوری می‌کند. این پرنده مهاجر بوده و زمستان‌ها به مناطق گرمسیری آفریقا، هندوستان و سری لانکا کوچ می‌کند.

ویژگی‌ها

[ویرایش]

زنبورخوار معمولی نیز همچون دیگر زنبورخواران دارای قامتی بلند و باریک با پرهایی رنگارنگ است. پرهای ناحیهٔ بالای بدن به رنگ‌های زرد و قهوه‌ای، بال‌ها سبزرنگ و دم و پرهای ناحیهٔ شکم سبز مایل به آبی است. پرهای ناحیهٔ گلو به رنگ زرد درخشان بوده و منقار دراز و خمیدهٔ پرنده سیاه‌رنگ است. همچنین دم پرنده دارای دو شاهپر بسیار دراز در وسط آن است که در پرندگان نابالغ دیده نمی‌شود. هر دو پرندهٔ نر و ماده از نظر ظاهری به یکدیگر شبیه بوده و طول بدنشان به ۲۷ تا ۲۹ سانتی‌متر می‌رسد.

تغذیه

[ویرایش]

همان‌گونه که از نام پرنده بر می‌آید، زنبورخوار معمولی از حشرات به ویژه زنبور، زنبور بی‌عسل و زنبور سرخ که آن‌ها را هنگام پرواز شکار و تغذیه می‌کند. این پرنده پیش از خوردن شکارش، نیش آن را با کوبیدن چندبارهٔ حشره به یک سطح سخت جدا ساخته و سپس آن را می‌خورد. زنبورخوار معمولی در طول روز در حدود ۲۵۰ زنبور می‌تواند بخورد. زنبورخوار پس از خوردن زنبور، شیرهٔ بدن زنبور را گرفته و باقی‌مانده را قی می‌کند و تعدادی را هم کامل می‌خورد.

آشیان‌سازی و زاآوری

[ویرایش]

زنبورخوار معمولی پرنده‌ای اجتماعی است و لانهٔ خود را در کنار دیگر زنبورخواران در سواحل شنی به‌ویژه در نزدیکی رودخانه‌ها و معمولاً در آغاز ماه مه می‌سازد. آن‌ها یک دالان نسبتاً طولانی را در داخل زمین حفر کرده و تقریباً در اوایل ژوئن بین ۵ تا ۸ تخم کروی‌شکل سفیدرنگ در آن می‌گذارند. پس از آن هر دو پرندهٔ نر و ماده به مراقبت از تخم‌ها پرداخته و جوجه‌ها در حدود ۳ هفته سر از تخم درمی‌آورند.

نگارخانه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «European Bee-eater». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ مه ۲۰۱۱.
  • «زنبور خور معمولی». پرندگانن ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ مه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۰.