پرش به محتوا

رحبعام زئیفی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رحبعام زئیفی
نقش های وزارتی
اطلاعات شخصی
زاده۲۰ ژوئن ۱۹۲۶
اورشلیم، قیمومت بریتانیا بر فلسطین
درگذشته۱۷ اکتبر ۲۰۰۱ (75 ساله)
اورشلیم

رحبعام زئیفی (عبری: רחבעם זאבי دربارهٔ این پرونده listen  ; 20 ژوئن ۱۹۲۶–۱۷ اکتبر ۲۰۰۱) ژنرال و سیاستمدار اسرائیلی بود که حزب ملی‌گرای راستگرای مولدت را تأسیس کرد که عمدتاً از انتقال جمعیت حمایت می‌کرد.[۱]

او توسط حمدی قرعان از گردان‌های ابوعلی مصطفی جبهه خلق برای آزادی فلسطین (PFLP) به انتقام ترور ابوعلی مصطفی، دبیرکل این جبهه توسط اسرائیل کشته شد.

زندگینامه

[ویرایش]

ترور

[ویرایش]
هتل‌هایت، کوه اسکوپوس

زیوی در ۱۷ اکتبر ۲۰۰۱ در هتل دان اورشلیم، که در آن زمان، هتل هایت اورشلیم نامیده می‌شد، در کوه اسکوپوس در ۱۷ اکتبر ۲۰۰۱ توسط چهار مرد مسلح فلسطینی هدف گلوله قرار گرفت. او به بیمارستان مرکز پزشکی هداسا منتقل شد و قبل از ۱۰ صبح درگذشت. او در قبرستان نظامی در کوه هرتسل در اورشلیم به خاک سپرده شد. جبهه خلق برای آزادی فلسطین مسئولیت این قتل را برعهده گرفت و اعلام کرد که این قتل در انتقام ترور ابوعلی مصطفی دبیرکل آنها بود که توسط اسرائیل در اوت همان سال کشته شد.[۲] اسرائیل مدعی است که احمد سعادت دستور قتل زئیفی را صادر کرده‌است. هزاران نفر در تشییع جنازه او شرکت کردند.[۳] چهار مرد مسلح به نام‌های حمدی قرعان، بازل الاسمار، مجدی رحیمه ریماوی و احد اولما به تشکیلات خودگردان فلسطین گریختند. اسرائیل یاسر عرفات را در محوطه رام‌الله تحت محاصره قرار داد تا مظنونان را به زور تحویل دهد. در آوریل ۲۰۰۲، ایالات متحده طرحی را میانجی گری کرد که به جای آن، مظنونان در اریحا زندانی می‌شدند.[۴] این چهار قاتل به همراه احمد سعادت، رئیس جبهه مردمی آزادی فلسطین (PFLP) دستگیر شدند.[۵] آنها در زندانی در اریحا زندانی شدند و توسط نیروهای آمریکایی و انگلیسی محافظت می‌شدند. در ۱۴ مارس ۲۰۰۶، نگهبانان آمریکایی و بریتانیایی زندان را به اتهام عدم پایبندی تشکیلات خودگردان فلسطین به توافق منعقده با اسرائیل ترک کردند. اسرائیل سپس عملیات «به خانه آوردن کالاها» را آغاز کرد که در آن به زندان اریحا یورش برد و پنج نفر را به چنگ آورد.[۶][۷]

دیدگاه‌های سیاسی

[ویرایش]

چند روز پس از جنگ شش روزه، زئیفی طرحی را برای ایجاد یک کشور فلسطینی به نام دولت اسماعیل به پایتختی نابلس ارائه کرد.[۸] وی از رهبران اسرائیل خواست تا هر چه زودتر این کشور را ایجاد کنند و مدعی شد: «حکومت نظامی طولانی اسرائیل به دلیل گام‌های عینی که باید به منظور تأمین نظم و امنیت برداشته شود، نفرت و ورطه بین ساکنان کرانه باختری و اسرائیل را گسترش خواهد داد.»[۸]

زئیفی بعداً از انتقال جمعیت با توافق ۳٫۳ میلیون نفر از ساکنان کرانه باختری و غزه به کشورهای عرب حمایت کرد.[۹][۱۰] او معتقد بود که این امر می‌تواند با دشوار کردن زندگی انجام شود، تا آنها خودشان، یا از طریق استفاده از نیروی نظامی در زمان جنگ، یا با توافق با کشورهای عربی، جابه‌جا شوند.[۱۱] در ژوئیه ۱۹۸۷، زئیفی ایده‌های خود را در یک مجمع در تل آویو ارائه کرد و این طرح را انتقالی داوطلبانه و تنها راه صلح با اعراب توصیف کرد.[۱۲] پس از تهاجم عراق به کویت در سال ۱۹۹۰، زئیفی پیشنهاد انتقال فلسطینی‌ها به سمت شرق رود اردن را داد تا به عنوان منطقه حائل در برابر هرگونه تلاش عراق برای حمله به اسرائیل عمل کند.[۱۲]

زئیفی در یک مصاحبه رادیویی در ژوئیه ۲۰۰۱ اظهار داشت که ۱۸۰۰۰۰ فلسطینی به‌طور غیرقانونی در اسرائیل کار و زندگی می‌کنند. او آنها را «سرطان» توصیف کرد و گفت که اسرائیل باید خود را از شر کسانی که شهروند اسرائیلی نیستند خلاص کند «همانطور که شما از شر شپش خلاص می‌شوید.»[۱۳] او خواستار محروم کردن شهروندان عرب که در ارتش خدمت نکرده‌اند از حق رای شد. او معتقد بود که اردن از نظر تاریخی متعلق به اسباط اسرائیل - گاد، رئوبن و منسی است.[۱۴] زئیفی ااز آریل شارون، نخست‌وزیر اسرائیل خواست تا «تشکیلات خودگردان فلسطین را خراب کند» و یاسر عرفات، رهبر ساف را ترور کند.[۱]

میراث و بزرگداشت

[ویرایش]

در ژوئیه ۲۰۰۵، کنست قانونی را برای بزرگداشت یاد زئیفی تصویب کرد.[۱۵] مسیر ۹۰ به افتخار او به جاده گاندی تغییر نام داد. پیاده راه ایلات به نام او نامگذاری شده و مجسمه ای در اندازه واقعی از او نیز در آنجا وجود دارد. شهرک محلی مرهاو ام و شهرک معال رهاوام در کرانه باختری نیز نام او را یدک می‌کشند.

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Zeevi profile". the Guardian. 18 October 2001. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «guardianprofile» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. "Abu Ali Mustafa: 'Right to struggle'". BBC News. 27 August 2001. Retrieved 22 May 2010.
  3. "A politician's peril". Archived from the original on 13 October 2012. Retrieved 10 September 2017.
  4. CBS بایگانی‌شده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine Arafat Siege Could End Soon 29 April 2002
  5. Zino, Aviram (27 July 2008). "Rehavam Ze'evi's killer pleads guilty". Ynetnews. YNET.
  6. McGreal, Chris (15 March 2006). "A sudden exit, a jail is stormed – and Israel's long wait is over". The Guardian.
  7. Weiss, Efrat (26 December 2008). "Israel sentences PFLP leader to 30 years in prison". Ynetnews. وای‌نت.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ The 2-state solution, هاآرتس
  9. Joffe, Lawrence (18 October 2001). "Rehavam Zeevi". The Guardian. Retrieved 18 November 2012.
  10. Rehavam Ze'evi: A controversial figure بایگانی‌شده در ۵ آوریل ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine, CNN (28 April 2002)
  11. Israel mints ultranationalist hero, Christian Science Monitor (10 October 2002)
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ "A man who loved his country", Obituary, The Jerusalem Post, (18 October 2001)
  13. "Israel's tourism minister calls Palestinians 'lice'", Associated Press (2 July 2001)
  14. Sharon's "guard dog" bares his teeth The Guardian (7 March 2001)
  15. Law to commemorate Rehavam Ze'evi, 2005 بایگانی‌شده در ۳ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine The Knesset (in Hebrew)