حمله شبانه به تیرگوویشته
| حمله شبانه به تیرگوویشته | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 نبرد با مشعل، اثر نقاش رومانیایی تیودور امان | |||||||
| |||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||
 والاچیا |
 امپراتوری عثمانی | ||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
|
ولاد سوم |
محمد دوم | ||||||
| قوا | |||||||
| 30000 نفر که 22000 نفر آنها پیاده‌نظام سبک و داوطلب بودند | 90000 - 150000 | ||||||
| تلفات و خسارات | |||||||
| 5,000[۴] | 10,000[۵]-15,000[۴] | ||||||
حمله شبانه به تیرگوویشته (به رومانیایی: Atacul de noapte de la Târgoviște، به ترکی: Tirgovişte Baskını) نبردی بود که روز پنجشنبه، ۱۷ ژوئن ۱۴۶۲ بین نیروهای ولاد سوم، شاهزاده والاچیا و سلطان محمد فاتح، امپراتوری عثمانی درگرفت.
شرح نبرد[ویرایش]
پس از آنکه ولاد سوم از پرداخت مالیات به دولت عثمانی و فرستادن هزار پسر مسیحی و همچنین پسر خودش برای دربار سلطان عثمانی خودداری کرد. سلطان محمد تصمیم به اشغال کامل والاچیا (رومانی امروزی) و الحاق آن به امپراتوری خود گرفت. ولاد سوم برای دفاع از والاچیا تنها بیست و دو هزار نیرو داشت. در حالی که برای لشکر عثمانی‌ها بین نود تا صد و پنجاه هزار نفر تخمین زده شده بود. نیروهای عثمانی در نزدیکی تیرگوویشته اردوگاه زدند تا در صبح روز بعد پایتخت رو تصرف کنند. این درحالی هست که حتی خوشبینانه‌ترین سرباز ترک هم گمان نمی‌کرد عده ای کشاورز رومانیایی تحت رهبری شاهزاده ولاد سوم با مشعل‌های خود به اردوگاه بزرگ تُرکها یورش ببرند. اما این اتفاق رخ داد. در یک حمله شبانه غافلگیرانه، ولاد سوم همراه با شش هزار داوطلب به اردوگاه صد و پنجاه هزار نفری عثمانی‌ها حمله کرد تا هم نیروهای عثمانی رو متفرقه کند، هم تدارکات آنها رو آتش بزند و هم خوده سلطان محمد دوم در اردوگاه خودش بکشد. حمله ولاد باعث کشته شدن پانزده هزار سرباز ترک و ینی چری شد. اما امپراتور عثمانی در چادر خود نبود و یک فرماندهٔ دیگر عثمانی در این چادر بود. پس از اینکه ولاد سوم متوجه شد محمد دوم از چادر خود گریخته، دستور داد تا پس از آتش زدن تمام چادرهای نیروهای عثمانی، با باقی ماندهٔ همراهانش از اردوگاه خارج شود. زمانی که صبح شد نیروهای باقی ماندهٔ عثمانی سرگردان بودند و در نهایت سلطان محمد دوم آنها رو جمع کرد و به سمت پایتخت والاچیا یعنی تیرگوویشته حرکت کرد. اما سلطان عثمانی بیش از بیست و سه هزار جنازه ترکها را در تپه نزدیکی آن قلعه کشف کرد که ولاد در تمام مدت آنها را کشته بود و در آن تپه از نیزه آویزان کرده بود برای نشان دادن به متجاوزان و مهاجمان به کشورش. این تعداد را خود ولاد در نامه‌ای به ماتیاش پادشاه مجارستان به دقت ذکر کرده‌است. سلطان عثمانی و سپاهیانش که روحیه و تدارکات کافی برای تصرف والاچیا نداشته به شدت وحشت کرده بود؛ بنابراین تصمیم گرفتند کاملاً از سرزمین والاچیا عقب‌نشینی کنند. این عقب‌نشینی نقطه عطف در متوقف کردن تهاجم‌های عثمانی‌ها در قرن پانزدهم در منطقه بالکان بود. در این نبرد هر دو طرف در کارزار ادعای پیروزی کردند. طرف ترک ادعا کرد چون ولاد سوم موفق نشد سلطان عثمانی رو در چادرش پیدا کند و ترور کند در نتیجه پیروزی با آنها بود. از آن طرف رومانیایی می‌گویند چون استقلال خود رو به دست آوردند، عثمانی‌ها رو به عقب راندند و تلفات سنگین بر ارتش بی‌شمار عثمانی‌ها وارد کردند در نتیجه پیروزی برای ولاد سوم بود. پس از این نبرد بزرگ، ولاد سوم و محمد دوم در جنگ رسمی دیگری باهم روبرو نشدند. در نتیجه رومانی تمامیت ارضی خود را حفظ کرد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- Geoffrey Parker, Lesley M. Smith The General crisis of the seventeenth century Routledge, 1978 شابک ۰−۷۱۰۰−۸۸۶۵−۵
- María Antonia Garcés Cervantes in Algiers: A Captive's Tale Vanderbilt University Press, 2005 شابک ۰−۸۲۶۵−۱۴۷۰−۷