توصیف‌کننده دستوری

توصیف‌کننده در زبان‌شناسی یک عنصر اختیاری در ساختار گروه یا بند است^[۱] که معنای عنصر دیگری را در ساختار توصیف می‌کند. برای نمونه صفت «قرمز» به عنوان یک توصیف‌کننده در گروه اسمی «توپ قرمز» عمل می‌کند و جزئیات بیشتری در مورد اینکه به کدام توپ اشاره می‌شود، ارائه می‌دهد. به همین ترتیب، قید «به سرعت» به عنوان یک توصیف‌کننده در گروه فعلی «به سرعت می‌دود» عمل می‌کند. توصیف را می‌توان حوزه سطح بالایی از کارکردهای زبان، همتراز با گزاره و مرجع در نظر گرفت.^[۲]

منابع[ویرایش]

↑ Huddleston, Rodney; Pullum, Geoffrey K. (2002). The Cambridge Grammar of the English Language. Cambridge University Press. ISBN 0-521-43146-8.
↑ Rijkhoff, Jan (2014). "Modification as a propositional act in Functional Discourse Grammar". In de los Ángeles Gómez González, María; de Mendoza Ibáñez, Francisco José Ruiz; Gonzálvez-García, Francisco (eds.). Studies in Functional and Structural Linguistics. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company. pp. 129–150. doi:10.1075/sfsl.68.06rij. ISSN 1385-7916.

[1] Huddleston, Rodney; Pullum, Geoffrey K. (2002). The Cambridge Grammar of the English Language. Cambridge University Press. ISBN 0-521-43146-8.

[Rijkhoff20142-2] Rijkhoff, Jan (2014). "Modification as a propositional act in Functional Discourse Grammar". In de los Ángeles Gómez González, María; de Mendoza Ibáñez, Francisco José Ruiz; Gonzálvez-García, Francisco (eds.). Studies in Functional and Structural Linguistics. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company. pp. 129–150. doi:10.1075/sfsl.68.06rij. ISSN 1385-7916.

[۱]

[۲]