امید جلیلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
امید جلیلی
جلیلی در جشنواره فیلم ترایبکا در سال ۲۰۱۰
زاده۸ مهر ۱۳۴۴ ‏(۵۸ سال)
چلسی، لندن، انگلستان، بریتانیا
عرصه فعالیت‌فیلم، تلویزیون و کمدی استندآپ
محل تحصیلدانشگاه اولستر
سال‌های فعالیت۱۹۹۱-اکنون
موضوع(ها)دین، تبار، فرهنگ، کلیشه‌ها و تعامل افراد
همسر(ها)آنابل نایت (ا. ۱۹۹۲)
فرزندان۳

امید جلیلی (زادهٔ ۸ مهر ۱۳۴۴) بازیگر و کمدین ایرانی - بریتانیایی است.

زندگی شخصی[ویرایش]

جلیلی از پدر و مادری ایرانی و بهائی در چلسی لندن در انگلستان زاده شد و خود بهایی است. او پس از تحصیل در مدرسه هلند پارک در لندن، در شهر کولرین ایرلند شمالی و در دانشگاه اولستر به تحصیل زبان انگلیسی و تئاتر پرداخت.[۱][۲][۳][۴]

زندگی حرفه‌ای[ویرایش]

نخستین موفقیت چشمگیر جلیلی، اجرای استندآپ کمدی او در جشنواره ادینبرا فرینج در سال ۱۹۹۵ با نمایش «پسر صاحب مغازه کبابی قد کوتاه چاق» و «عرب و یهودی» بود.

امید جلیلی در کشورهای مختلفی از جمله در استرالیا، ایرلند، دانمارک، کانادا، آلمان و آمریکا برنامه اجرا کرده است. وی ویژه برنامه خودش را در شبکه اچ‌بی‌او داشت و در ۲۲ قسمت از برنامه «هوپی» با همراهی ووپی گلدبرگ شرکت کرد.

در سال ۲۰۰۵ پس از شرکت در برنامه خیریه Comic Relief در حمایت از قربانیان زلزله اقیانوس هند آن سال و برنامه تلویزیونی تخت گاز، وی رکورد فروش را با بیش از ۱۶۵۰۰ بلیت در جشنواره ادینبورگ شکست.

در ۲۶ آبان ۱۳۸۶ نخستین قسمت از شوی تلویزیونی امید جلیلی از بی‌بی‌سی وان پخش شد. سری دوم این مجموعه نیز در سال ۱۳۸۸ از همین شبکه پخش شد.

امید جلیلی در سال ۱۳۸۸ در نقش «فاگین» در نمایش الیور! در شهر لندن به اجرای نقش پرداخت. او این نقش را پس از روآن اتکینسون تا ۲۷ تیر ۱۳۸۸ عهده‌دار این نقش بود ادامه داد.[۵] در همین سال صدای وی برای شخصیت یوسف امیر در جدیدترین نسخه از سری بازی اتومبیل‌دزدی بزرگ استفاده شد.[۶]

جلیلی در سال ۱۳۸۸ در فیلم کافر به کارگردانی دیوید بدیل نقش اول را ایفا کرد. او در این فیلم کمدی ایفاگر نقش یک مسلمان بریتانیایی را بازی می‌کند که پس از آنکه درمیابد در کودکی به فرزندی قبول شده است و والدین او یهودی بوده‌اند دچار بحران هویت می‌شود.

امید جلیلی در آرت دپو، ۲۰۰۷.

فیلم‌شناسی[ویرایش]

سینما[ویرایش]

عشق دوباره (۲۰۲۳)

تلویزیون[ویرایش]

  • دریاچهٔ تاریکی (۱۹۹۹)
  • کلئوپاترا (۱۹۹۹)
  • کتابهای سیاه (۲۰۰۰)
  • شهر دایناسورها (۲۰۰۲)
  • ووپی (۲۰۰۳)
  • خانواده من و دیگر حیوانات (۲۰۰۵)
  • شوی امید جلیلی (۲۰۰۷)
  • شوی امید جلیلی - سری دوم (۲۰۰۹)

پانویس[ویرایش]

  1. «Omid Djalili: How many other small, fat, bald men get their own shows». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ آوریل ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۰۸.
  2. «In The Arena With Omid Djalili By Darius Kadivar, Payvand's Iran News, 3/12/07». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۰۸.
  3. Omid Djalili, seriously funny: From terrorism to spirituality, no topic is off limits for Britain's hairiest comedian
  4. TV Heaven, Telly Hell - Omid Djalili
  5. "Omid Djalili pockets Fagin role in Oliver!", روزنامه گاردین
  6. 7 September 2009 (gta4.net). "Xbox World 360 Preview" (به انگلیسی). Archived from the original on 8 January 2010. Retrieved 16 September 2019. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ= (help)نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]