آدولف واگنر (سیاستمدار)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آدولف واگنر
گائولایتر گائو مونیخ-بایرن علیا
دوره مسئولیت
۱۶ نوامبر ۱۹۳۰ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۴
پس ازاین جایگاه ایجاد شد
پیش ازپاول گیزلر
وزیر امور داخلی استان بایرن
دوره مسئولیت
۱۲ آوریل ۱۹۳۳ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۴
پس ازکارل اشتوتسل
پیش ازپاول گیزلر
وزیر آموزش و فرهنگ بایرن
دوره مسئولیت
۲۸ نوامبر ۱۹۳۶ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۴
پس ازهانس شم
پیش ازپاول گیزلر
معاون رئیس‌الوزرای استان بایرن
دوره مسئولیت
۱۲ آوریل ۱۹۳۳ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۴
پس ازاین جایگاه ایجاد شد
پیش ازمنسوخ شد
گائولایتر مونیخ بزرگ
دوره مسئولیت
۱ نوامبر ۱۹۲۹ – ۱۶ نوامبر ۱۹۳۰
پس ازاین جایگاه ایجاد شد
پیش ازمنسوخ شد
گائولایتر گائو فالتس علیا
دوره مسئولیت
۱ اکتبر ۱۹۲۸ – ۱ نوامبر ۱۹۲۹
پس ازاین جایگاه ایجاد شد
پیش ازفرانتس مایرهوفر
اطلاعات شخصی
زاده۱ اکتبر ۱۸۹۰
الگرانگ، آلزاس-لورن، امپراتوری آلمان
درگذشته۱۲ آوریل ۱۹۴۴ (۵۳ سال)
باد رایشنهال، آلمان نازی
علت مرگسکته مغزی
ملیترایش آلمان
حزب سیاسیحزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان
پیشهسیاستمدار، افسر ارتش
تخصصمهندسی معدن
جایزه‌های غیرنظامینشان آلمان
نشان خون
خدمات نظامی
وفاداری امپراتوری آلمان
خدمت/شاخهارتش آلمان
سال‌های خدمت۱۹۰۹–۱۹۱۰
۱۹۱۴–۱۹۱۸
درجهستوان
یگانهنگ ۱۴۳ پیاده‌نظام
هنگ ۱۳۵ پیاده‌نظام
جنگ‌ها/عملیات‌جنگ جهانی اول
نشان‌های نظامیصلیب آهنین درجه ۱ و ۲

آدولف واگنر (انگلیسی: Adolf Wagner؛ ‏ ۱ اکتبر ۱۸۹۰ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۴) سیاستمدار و افسر ارتش اهل رایش آلمان بود.

وی دانش‌آموختهٔ رشته «علوم و ریاضیات» در دانشگاه استراسبورگ و مهندسی معدن در دانشگاه فنی آخن بود.

مدت کوتاهی پس از به قدرت رسیدن هیتلر در آلمان، واگنر در ۹ مارس ۱۹۳۳ با حکمِ هیتلر به‌عنوان فرماندار ایالتی (Staatskommissar) برای وزارت امور داخلی استان باواریا (بایرن) انتخاب شد. او در این مقام، تمام دستگاه‌های امنیتی را تحت کنترل داشت. آدولف واگنر از ایجاد تأسیسات ویژه «حبس حفاظتی» حمایت کرد که باعث شد تا هاینریش هیملر، سرپرست وقت پلیس مونیخ، نخستین اردوگاه کار اجباری نازی‌ها را در داخائو راه‌اندازی کند.[۱] در ۲۳ مارس، واگنر به رتبه اس‌آ-گروپنفورر و در ۹ نوامبر ۱۹۳۷ به مقام اس‌آ-اوبرگروپنفورر ترفیع یافت.[۲]

واگنر نقش مهمی در پاکسازی رهبران اس‌آ معروف به شب دشنه‌های بلند در ۳۰ ژوئن ۱۹۳۴ ایفا کرد. وقتی هیتلر به مونیخ رسید، متوجه شد که واگنر پیش‌تر رهبران اس‌آ در مونیخ را دستگیر کرده‌است.[۳] او همچنین گشت‌هایی را در ایستگاه راه‌آهن مونیخ قرار داده بود تا رهبران تحت تعقیب اس‌آ را هنگام ورود به شهر بازرسی کنند. کمی بعد در همان روز، زمانی که رئیس زندان اشتادلهایم از تحویل شش تن از رهبران اس‌آ به جوخه‌های اعدام اس‌اس خودداری کرد (زیرا فهرست اسامی دریافتی‌اش بدون امضا بود) واگنر این سند را به عنوان وزیر داخلی استان باواریا امضا کرد و آن شش نفر به اس‌اس تحویل داده شده و اندکی بعد اعدام شدند.[۴]

وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان آلمان شده‌است.

منابع[ویرایش]

  • Bullock, Alan (1962). Hitler: A Study in Tyranny. New York: Harper Torchbooks. ISBN 978-0-06-092020-3.
  • Kershaw, Ian (2008). Hitler: A Biography. W.W. Norton & Co. ISBN 978-0-393-33761-7.
  • Miller, Michael D.; Schulz, Andreas (2021). Gauleiter: The Regional Leaders of the Nazi Party and Their Deputies, 1925 - 1945. Vol. 3 (Fritz Sauckel - Hans Zimmermann). Fonthill Media. ISBN 978-1-78155-826-3.
  • Müller, Winfried: Gauleiter als Minister. Die Gauleiter Hans Schemm, Adolf Wagner, Paul Giesler und das Bayerische Staatsministerium für Unterricht und Kultus 1933-1945, In: Zeitschrift für Bayerische Landesgeschichte 60, 1997, (973-1021).
  • Orlow, Dietrich (1973). The History of the Nazi Party: 1933-1945. University of Pittsburgh Press. ISBN 0-8229-3253-9.
  • Zentner, Christian; Bedürftig, Friedemann (eds.) (1997). The Encyclopedia of the Third Reich. New York: Da Capo Press. ISBN 0-306-80793-9. {{cite book}}: |first2= has generic name (help)