پیمان پاریس (۱۸۱۴)
پیمان پاریس (۱۸۱۴) به پیمانی گفته میشود که در ۳۰ مه ۱۸۱۴ میلادی، بین ائتلاف ششم و فرانسه شکست خورده، امضاء شد. این پیمان به جنگهای ناپلئونی پایان داد. ائتلاف ششم شامل کشورهای امپراتوری روسیه، پادشاهی پروس، امپراتوری اتریش، بریتانیا، سوئد، پادشاهی اسپانیا، پادشاهی پرتغال و بخشهایی از ایالتهای آلمان بود.
پیامدهای پیمان
در این پیمان مرزهای فرانسه در محدوده سال ۱۷۹۲ میلادی از سوی ائتلاف ششم به رسمیت شناخته شد.
ناپلئون بناپارت به جزیره الب در ایتالیا تبعید شد و نظام پادشاهی در فرانسه با بازگشت خاندان بوربونها به فرانسه بازگشت. لوئی هجدهم نیز توانست با کمک شارل تالیران نخستوزیر و مذاکرهکننده فرانسه بر تخت پادشاهی فرانسه تکیه زند.[۱]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ حسام معزی، نجفقلی، تاریخ روابط ایران و دنیا، جلد اول، تهران، ۱۳۱۲، ص ۵۴.
ردهها:
- اتریش در ۱۸۱۴ (میلادی)
- پاریس در سده ۱۹ (میلادی)
- فرانسه در ۱۸۱۴ (میلادی)
- معاهدههای ۱۸۱۴ (میلادی)
- معاهدههای امپراتوری اتریش
- معاهدههای امپراتوری اسپانیا
- معاهدههای امپراتوری اول فرانسه
- معاهدههای امپراتوری روسیه
- معاهدههای بریتانیا (۱۹۲۲–۱۸۰۱)
- معاهدههای پادشاهی پرتغال
- معاهدههای پادشاهی پروس
- معاهدههای پادشاهیهای متحد سوئد و نروژ
- معاهدههای صلح اتریش
- معاهدههای صلح بریتانیا
- معاهدههای صلح پرتغال
- معاهدههای صلح پروس
- معاهدههای صلح روسیه
- معاهدههای صلح سوئد
- معاهدههای صلح فرانسه