پدافند هوایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط 151.235.103.135 (بحث) در تاریخ ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

پدافند هوایی ارتش ایران در حوالی تأسیسات هسته‌ای نطنز.

پدافند هوایی به معنی دفاع در برابر آفند یا هجوم یا تک هوایی است و شامل مجموعه اقداماتی است که به منظور انهدام٬خنثی‌سازی یا تقلیل اثرات عملیات هواپیماها، موشک‌های بالستیکی و سایر انواع موشک‌های دشمن درهوا انجام می‌شود.[۱]

مناطق پدافندی

عموماً مناطق پدافندی به سه منطقه تقسیم می‌شوند: منطقه پدافندی درجه ۱، ۲ و ۳.

منطقه پدافندی درجه ۱

منطقه پدافندی درجه ۱ منطقه‌ای است که در بکاربری تمامی جنگ‌افزارها و گشودن آتش خودمختار است. در این مناطق، جنگ‌افزارها و سامانه‌های پدافندی اختیار کامل شلیک به هر وسیله پرنده‌ای دشمن در آسمان دارند. برای این مناطق پدافندی دالان تقرب و دالان بی‌خطر تعیین نگردیده و هیچ هواپیمایی حق تردد و پرواز حوالی این مناطق را ندارد. مرز منطقه پدافندی درجه ۱ معمولاً در نزدیکی نیروگاه‌های هسته‌ای و مراکز حساس و استراتژیک تعیین می‌شود.

منطقه پدافندی درجه ۲

منطقه پدافندی درجه ۲ منطقه‌ای است که دارای باند پروازی است، و در آن سامانه ویژه‌ای به عنوان دالان بی‌خطر و دالان تقرب تعیین شده‌اند. هر هواپیمایی که بخواهد از آتش جنگ‌افزارها و سامانه‌های پدافندی در این منطقه در امان باشد باید با هماهنگی قبلی وارد این منطقه شده و حدود مشخص دالان بی خطر و تقرب را رعایت کند. فرمان جنگ‌افزارها در این منطقه «آتش محدود» است.

منطقه پدافندی درجه ۳

منطقه پدافندی درجه ۳ منطقه‌ای است که در آن به تمامی جنگ‌افزارها و سامانه‌های پدافندی فرمان آتش‌بس داده شده‌است، و دستور شلیک تنها از سوی مراجع بالاتر و برای اهدافی که به عنوان «دشمن» شناسایی شده‌اند صادر می‌شود. در عین حال منطقه پدافندی درجه ۳ حق دفاع از خود را دارد و می‌تواند به سوی هواپیمایی که از متخاصم بودنش اطمینان حاصل شده، آتش بگشاید.

جستارهای وابسته

پانویس

منابع

  • رستمی، محمود (۱۳۸۶). فرهنگ واژه‌های نظامی. تهران: ایران سبز. شابک ۹۶۴-۷۶۰۷-۴۷-۴. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)