نافله
نافله به کار مستحبی، کار نیکو، که بر انسان واجب نیست. اطلاق می شود. هم چنین به معنی نوه، غنیمت و عطاء نیز آمده است. و در اصطلاح فقها به نمازهای مستحبی در شرع اسلام نافله می گویند. بیشترین استعمال نافله در نمازهای مستحبّی است.
معنای اصطلاحی نافله اخصّ است و فقط شامل نماز مستحبی می‌شود. ولی معنای لغوی اعّم است. هم شامل نماز مستحبی و هم شامل غنیمت و عطاء می‌شود. بین معنای لغوی و اصطلاحی عموم و خصوص من وجه است.
تعداد رکعت‌ها
در طول روزهای هفته به غیر از روز جمعه نمازهای نافله ۳۴ رکعت می‌باشد:
- ۲ رکعت نماز نافله صبح قبل از نماز صبح
- ۸ رکعت نماز نافله ظهر قبل از نماز ظهر
- ۸ رکعت نماز نافله عصر قبل از نماز عصر
- ۴ رکعت نماز نافله مغرب (در صورت کمبود وقت می‌توان دو رکعت نماز غفیله را به جای دو رکعت نماز نافله مغرب خواند)
- ۲ رکعت نماز نافله عشا (به نماز نافله عشا وتیره می‌گویند)
- پس از نماز عشا و چون دو رکعت نافله عشا نشسته خوانده می‌شود یک رکعت حساب می‌شود
- ۸ رکعت نماز نافله شب
- ۲ رکعت نماز نافله شفع
- ۱ رکعت نماز نافله وتر
- در روز جمعه ۴ رکعت بر نافله های ۱۶ رکعتی نمازهای ظهر و عصر اضافه می‌شود.[۱]