مرتضی یکه
| اطلاعات شخصی | |||
|---|---|---|---|
| نام کامل | مرتضی یکّه | ||
| زادروز | ۲۸ مهر ۱۳۳۹ | ||
| زادگاه | تهران، ایران | ||
| پست | مهاجم (بازنشسته) | ||
| باشگاه‌های جوانان | |||
| ۱۳۵۸-۱۳۵۹ | راه‌آهن | ||
| باشگاه‌های حرفه‌ای* | |||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی† | (گل)† |
| ۱۳۵۹-۱۳۶۲ | راه‌آهن | ||
| ۱۳۶۳ | هما | ||
| ۱۳۶۴-۱۳۶۶ | شاهین | ||
| ۱۳۶۷ | محمدان بنگلادش | ||
| ۱۳۶۸ | استقلال | ۲۸ (۱۲) | |
| ۱۳۶۹-۱۳۷۱ | شاهین | ||
| ۱۳۷۱-۱۳۷۳ | گسترش | ||
| ۱۳۷۳-۱۳۷۴ | پارس خودرو | ||
| تیم ملی | |||
| ۱۳۶۴-۱۳۶۵ | ایران | ۶ | (۱) |
| |||
مرتضی یکه (فارسی: مرتضی یکّه) یک بازیکن فوتبال اهل ایران است. وی در محله بوذرجمهری تهران به دنیا آمده و در تیم ملی فوتبال ایران بازی کرده است.[۱][۲]
دوران حرفه‌ای
یکه فوتبال را زیر نظر امیر ابوطالب آغاز کرد و به یکی از برترین مهاجمان دهه ۶۰ فوتبال ایران تبدیل شد و به عضویت تیم ملی درآمد. او جزو ۱۴ نفری بود که در سال ۶۵ و هنگام بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ در اعتراض به کادر فنی تیم ملی، از این تیم استعفا داد. پس از این استعفا او دیگر به تیم ملی برنگشت.[۳] یکه در سال ۱۹۸۸ با عقد قرارداد ۵ هزار دلاری به تیم محمدان بنگلادش پیوست و زیر نظر ناصر حجازی مربی این تیم به فوتبالش ادامه داد.[۴] وی با به ثمر رساندن ۸ گل در مسابقات جام بوردلو و میلز هندوستان، ضمن کسب عنوان آقا گلی سهم بزرگی در قهرمانی‌های تیم استقلال در این مسابقات داشت.
افتخارات
به عنوان بازیکن
محمدان
- لیگ بنگلادش: ۸۹-۱۹۸۸
استقلال
منابع
- ↑ سایت تخت جمشید
- ↑ سایت تیم ملی
- ↑ «ستارگانی که بعد از خداحافظی بازگشتند». ورزش ۳. ۱۹ مهر ۱۳۹۴.
- ↑ رادیو ورزش