لبی‌شدگی (انگلیسی: Labialization) یک مختصهٔ تولید دومین در آواها در برخی زبان‌هاست. آواهای لبی‌شده لب‌ها را در حالی که باقی حفره دهانی آوایی دیگر را تولید می‌کند، درگیر می‌کنند. این اصطلاح به طور معمول محدود به همخوان‌هاست. وقتی واکه‌ها لب‌ها را درگیر می‌کنند، به آن‌ها گردشده می‌گویند. رایج‌ترین گونهٔ همخوان‌های لبی‌شده، همخوان نرم‌کامی لبی‌شده است. اغلب آواهای لبی‌شدهٔ دیگر نیز همزمان دارای نرم‌کامی‌شدگی هستند.
در واج‌شناسی ممکن است لبی‌شدگی به گونه‌ای از فرآیند همگونی نیز اشاره داشته باشد.
