تاج‌الدین تبریزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۵۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تاجُ‌الدّینِ تَبْریزی (زادهٔ رمضان ۷۴۶ هجری/ژانویهٔ ۱۳۴۶ میلادی) فقیه شافعی بود که در اردبیل به دنیا آمده و ساکن تبریز گشت. وی به آموختن علوم گوناگونی نظیر اصول فقه، ریاضیات، علم خلاف، فلسفه و نحو در نزد افرادی همچون رکن‌الدین حسن استرآبادی، علاءالدین نعمان خوارزمی، قطب‌الدین شیرازی و کمال‌الدین حسن شیرازی پرداخته و مجوز افتا را در ۳۰ سالگی دریافت نموده و پس از آن به آموزش در مدارس و تولیت خانقاه مشغول گردید. از آثار او می‌توان به «القسطاس المستقیم فی الحدیث الصحیح القویم»، «الکافی فی علوم الحدیث»، «المعیار السقیم للاحادیث المعللة» و «الموضوع» اشاره کرد.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. «تاج‌الدین تبریز». دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۴ مارس ۲۰۱۰.