اصل اول قانون اساسی ایالات متحده آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۱۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

اصل اول قانون اساسی ایالات متحده قدرت‌های کنگره، شاخه تقنینی دولت فدرال را بیان می‌کند. این اصل، قدرت‌ها و محدودیت‌هایی را بر کنگره اعمال می‌کند، که از یک مجلس نمایندگان، که در آن هر ایالت بسته به جمعیتش نماینده دارد، و یک سنا که از دو سناتور از هر ایالت تشکیل می‌شود تشکیل می‌شود. این اصل، شیوهٔ انتخابات و صلاحیت‌های اعضای هر یک از مجالس را تشریح می‌کند. این اصل رویهٔ تقنینی را ترسیم کرده قدرت‌های شاخه تقنینی را بر می‌شمرد. نهایتاً محدودیت‌هایی را بر قدرت‌های کنگره و ایالات اعمال می‌کند.

بخش ۸

قدرت‌های کنگره

کنگره از قدرت‌های متعددی در خصوص جنگ و نیروهای مسلح برخوردار است. در عبارت قدرت‌های جنگی این بخش آمده است که فقط کنگره می‌تواند اعلام جنگ کند، ولی در موارد متعدد بدون اعلام جنگ، به رئیس‌جمهور اقتدار درگیر شدن در مناقشات نظامی را اعطا کرده‌است. در تاریخ آمریکا ۵ بار اعلام جنگ شده‌است: جنگ ۱۸۱۲، جنگ مکزیک-آمریکا، جنگ امریکا-اسپانیا، جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم.

منابع

http://en.wikipedia.org/wiki/Article_One_of_the_United_States_Constitution#Section_8:_Powers_of_Congress