اصل اول قانون اساسی ایالات متحده آمریکا
اصل اول قانون اساسی ایالات متحده قدرت‌های کنگره، شاخه تقنینی دولت فدرال را بیان‌می‌کند. این اصل، قدرت‌ها و محدودیت‌هایی را بر کنگره اعمال می‌کند، که از یک مجلس نمایندگان، که در آن هر ایالت بسته به جمعیتش نماینده دارد، و یک سنا که از دو سناتور از هر ایالت تشکیل می‌شود تشکیل‌می‌شود. این اصل، شیوهٔ انتخابات و صلاحیت‌های اعضای هر یک از مجالس را تشریح‌می‌کند. این اصل رویهٔ تقنینی را ترسیم کرده قدرت‌های شاخه تقنینی را برمی‌شمرد. نهایتاً محدودیت‌هایی را بر قدرت‌های کنگره و ایالات اعمال‌می‌کند.
بخش ۸[ویرایش]
قدرت‌های کنگره[ویرایش]
کنگره از قدرت‌های متعددی در خصوص جنگ و نیروهای مسلح برخوردار است. در عبارت قدرت‌های جنگی این بخش آمده است که فقط کنگره می‌تواند اعلام جنگ‌کند، ولی در موارد متعدد بدون اعلام جنگ، به رئیس‌جمهور اقتدار درگیر شدن در مناقشات نظامی را اعطا کرده‌است. در تاریخ آمریکا ۵ بار اعلام جنگ شده‌است: جنگ ۱۸۱۲، جنگ مکزیک-آمریکا، جنگ امریکا-اسپانیا، جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم.