پرش به محتوا

امپراتوری عمان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط ArefKabi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

Omani Empire

الإمبراطوریة العمانیة
Omani Empire
1696–1856
پرچم Omani Empire
پرچم
نشان ملی Omani Empire
نشان ملی
نواحی ای که زمانی در قرون ۱۷–۱۹ زیر سلطه عمان بودند
نواحی ای که زمانی در قرون ۱۷–۱۹ زیر سلطه عمان بودند
پایتخترستاق (عمان)
(1692–1792)
مسقط
(1792–1840)
زنگبار
(1840–1856)
زبان(های) رایجرسمی:
زبان عربی
منطقه ای:
زبان فارسی
زبان انگلیسی
زبان سواحلی
عربی عمانی
عربی یمنی
زبان بلوچی
دین(ها)
چیره:
اباضیه
اقلیت:
سنی
شیعه
مسیحیت
نام(های) اهلیتعمانی
حکومتپادشاهی
Yaruba dynasty 
• 1692–1711
Saif bin Sultan (first)
• 1711–1718
Sultan bin Saif II
• 1718–1719
Saif bin Sultan II
• 1719–1720
Muhanna bin Sultan
• 1722–1723
Ya'arab bin Bel'arab
• 1724–1728
Muhammad bin Nasir
• 1742–1743
Sultan bin Murshid
• 1743–1749
Bal'arab bin Himyar
آل سعید 
• 1744–1778
احمد بن سعید البوسعیدی
• 1778–1783
سعید بن احمد بن سعید
• 1783–1793
Hamad bin Said
• 1792–1804
Sultan bin Ahmed
• 1805–1806
Badr bin Seif
• 1806–1856
سعید بن سلطان بن احمد (last)
تاریخ 
• Occupation of Fort Jesus by
Saif bin Sultan
1696
• Civil War
in Oman
1718
• Persian invasion
of صحار
1742
• آل سعید
took over
1749
• Treaty with the
United States
1837
• Division into
two Sultanates
1856
مساحت
1840 est.۱٬۴۰۷٬۱۱۸ کیلومتر مربع (۵۴۳٬۲۹۱ مایل مربع)
واحد پولدرهم
روپیه هند
Maria Theresa thaler
شیلینگ
پیشین
پسین
امامت عمان
مسقط و عمان
سلطان نشین Zanzibar
امروز بخشی ازعمان

امارات متحده عربی

کنیا

تانزانیا

پاکستان

امپراتوری عمان (عربی: الإمبراطوریة العمانیة) یک امپراتوری دریایی بود که با پرتغال و بریتانیا بر سر تجارت و نفوذ در خلیج فارس و اقیانوس هند درگیر رقابت بود. نفوذ یا کنترل عمان در اوج آن در قرن نوزدهم، از عرض تنگه هرمز تا ایران و پاکستان امروزی و در جنوب تا دماغه دلگادو گسترده بود. پس از مرگ سعید بن سلطان در سال ۱۸۵۶ امپراتوری بین پسران وی به دو سلطان نشین تقسیم شد، یک بخش آفریقایی (سلطان نشین زنگبار) تحت حکمرانی مجید بن سعید و یک بخش آسیایی (سلطان نشین مسقط و عمان) تحت حکمرانی ثوینی بن سعید.

منابع