منصف شیرازی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HujiBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۳۰ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
منصف شیرازی
زادهٔ۱۸۱۲م/۱۲۲۷ق
شیراز
درگذشت۱۸۴۸م/۱۲۶۴ق
تهران
محل زندگیتجریش، تهران
پیشهشاعر و خوشنویس
عنوانخان

محمدزمانخان بن فضلعلی قاجار مشهور به منصف شیرازی و منصف قاجار (۱۸۱۲–۱۸۴۸م) شاعر و خوشنویس ایرانی بود. او در قالب‌های گوناگون سرود، از جمله مدایح نبوی او که شهرت داشته است.[۱][۲][۳]

زندگی[ویرایش]

محمدزمان بن فضلعلی قاجار در سال ۱۲۲۷ق/۱۸۱۲م در شیراز زاده شد. پدرش در دربار فتحعلی، شاه قاجار مقام‌دار بود و از نزدیکان او شمرده می‌شد. منصف به تحصیلات پرداخت و از مناصب دوری نمود. او بیشتر در تهران می‌زیست و اقامتگاهی در تجریش داشت، «اغلب اوقات گوشه‌نشین و غرق دریای تفکرات عارفانه بود.» رضاقلی‌خان هدایت از دوستان نزدیک او بوده و نوشته «با منش لطفی کامل و سرشار است و مرا بخدمتش اخلاص بی‌شمار.»[۱]
منصف شیرازی در سال ۱۲۶۴ق/۱۸۴۸م در سی و هفت سالگی در تهران درگذشت، ماده‌تاریخ آن از نظمی تبریزی:[۱]

منصف آن گویندهٔ والاگهررفت، لیکن نام نیکویش بجاست
بی‌نظیر روزگار خویش بودبر حدیثم شعر شیرنیش گواست
طبع او شایستهٔ صدآفرین شعر او شایستهٔ صد مرحباست
مصطفی بادا پناهش، زانکه اوبا دل وجان دوستدار مصطفاست
هاتفی گفت از پی تاریخ او:منصف ما همنشین اولیاست

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ نظمی تبریزی، علی (۱۹۷۶). دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. تابش. ص. ۴۰۵.
  2. هدایت، رضاقلی‌خان. مجمع الفصحاء. ج. ششم. ص. ۱۰۱۷.
  3. خیامپور، عبدالرسول (زمستان ۱۳۶۸). فرهنگ سخنوران. ج. دوم. طلایه. ص. ۵۶۷.