گولا (الهه)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گولا
پزشک الهی
الهه‌ای شفابخش همراه با یک سگ بر روی کودورو
مرکز فرهنگی غالباوما، سپس نیپور
نمادسگ، چاقوی جراحی
اطلاعات شخصی
شریک زندگینینورتا؛ ماندانو؛ آبو
فرزنداندامو و گونورا
همتایان
همتای ایسننینیسینا
همتای سیپار و ترقانینکاراک
همتای نیپورنینتینوگا
همتای لوویکامروشپا

گولا (سومری: "بزرگ"[۱]) الهه بین‌النهرینی پزشکی، در جایگاه پزشک و مامای الهی تصویر می‌شد.

نام[ویرایش]

نام گولا ریشه سومری دارد و معمولا به «بزرگ» معنا می‌شود.[۱][۲]

شخصیت و شمایل‌نگاری[ویرایش]

همانند سایر الهه‌های طب در بین‌النهرین، گولا در جایگاه پزشکی الهی قرار داشت.[۳]

گولا و سگ‌ها[ویرایش]

گولا با سگ‌ها ارتباط داشت[۴] و در هنر می‌توانست این حیوانات را همراهی کند،[۵] اگرچه به تصویر کشیدن آنان نسبتاً غیرمعمول است.[۶]

ارتباط با سایر حیوانات[ویرایش]

در یک وِرد مذهبی، یک کِرم، احتمالا زالو، «دختر گولا» نامیده می‌شود.[۷]

ارتباط با سایر خدایان[ویرایش]

در نخستین منابع، گولا همسری نداشت[۸] و او همچنان در دوره بابلی باستان، الههٔ مجردی در نظر گرفته می‌شد.[۹] در اسناد مربوط به دوره کاسی‌ها، او را همسر نینورتا می‌خوانند.[۱۰] هرچند، گولا در متن‌های آرشیوهای سلسله اول سرزمین‌دریا با او ارتباطی ندارد.[۱۱] فهرست خدای آن = آنوم، پابیلساگ را شوهر او می‌خواند.[۱۲][۱۳]

پرستش[ویرایش]

نخستین گواهی‌ها[ویرایش]

معمولاً فرض بر این است که گولا برای اولین بار در منابع مربوط به سلسله سوم اور ظاهر می‌شود[۱۴] و مرکز اولیه آیین او اوما بوده است.[۱۵]

اوروک[ویرایش]

گولا در اوروک در منابع مربوط به دوره اور سوم گواهی شده‌است.[۱۶]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]