گرگوری وانیر
ظاهر
گرگوری وانیر | |
---|---|
زادهٔ | ۱۹۱۱ |
درگذشت | ۲۱ اکتبر ۱۹۸۳ (۷۱−۷۲ سال) |
ملیت | سوئیسی |
محل تحصیل | دانشگاه بازل |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | فیزیکدان |
محل کار | دانشگاه اورگنآزمایشگاههای بل |
استاد راهنما | ارنست اشتوکلبرگ |
گرگوری هیو وانیر (انگلیسی: Gregory Hugh Wannier؛ زاده ۱۹۱۱ - درگذشته ۲۱ اکتبر ۱۹۸۳) یک فیزیکدان اهل سوئیس بود. وارینر در سال ۱۹۳۵دکترای خود را زیر نظر ارنست استاهلینگر در رشته فیزیک دانشگاه بازل دریافت کرد. در سال ۱۹۳۶/۱۹۳۷ او برای گرفتن فوق دکترا زیر نظر پروفسور یوجین ویگنر در دانشگاه پرینستون مشغول به کار بود و بعداً در چندین دانشگاه آمریکا ادامه داد، تا این که در سالهای ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۰ به بخش صنایع رفت و در آزمایشگاههای سوکونی وکیوم فعالیت داشت. وی در سال ۱۹۴۹ به آزمایشگاه بل پیوست. او در گروه فیزیک الکترونیک با درستانش از جمله ویلیام بی شاکلی، کانیرزهرینگ، جان باردین، چارلز کیتل و فیلیپ وست اندرسون همکاری داشت.
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Gregory Wannier». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۷ آوریل ۲۰۱۴.
- «Gregory Wannier». دریافتشده در ۱۷ آوریل ۲۰۱۴.[پیوند مرده]