گاوریل ایلیزاروف

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایلیزاروف
نام اصلیگاوریل آبراموویچ ایلیزاروف
متولد۱۵ ژوئن ۱۹۲۱
داغستان
درگذشت۲۴ ژولای ۱۹۹۲
تابعیتروسیه
جوایز برجستهجایزه لنین

گاوریل آبراموویچ ایلیزاروف(به انگلیسی: Gavril Abramovich Ilizarov) پزشک و جراح ارتوپد در استان کورگان اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و عضو آکادمی علوم روسیه و یکی از برندگان جایزه لنین بود. شهرت او بخاطر اختراع دستگاه ایلیزاروف است که برای درمان شکستگی‌ها و کوتاهی اندام حرکتی بکار برده می‌شود.

شرح زندگی[ویرایش]

وی در قسمت اشغال شده لهستان در یک خانواده یهودی به دنیا آمد. خانواده او به شهر قوسار در آذربایجان شوروی مهاجرت کرده و وی دوران جوانی را در آن شهر گذراند. درمدرسه پزشکی کریمه تحصیل نمود و در سال ۱۹۴۴ به بیمارستان منطقه ای کورگان در سیبری فرستاده شد و در سال ۱۹۵۵ رئیس بخش جراحی ارتوپدی شد. در سال ۱۹۷۱ مؤسسه تحقیقات بالینی و تجربی کورگان را بنیاد نهاد، مؤسسه ای که بعد از مرگش بنام مرکز علمی ایلیزاروف نامگذاری شد.[۱]

شهرت[ویرایش]

دستگاه ایلیزاروف برای بلند کردن طول ساق پا

شهرت وی بخاطر انجام مطالعات و تحقیقات بیولوژی سلولی و جوش خوردگی شکستگی‌ها و اختراع دستگاه ایلیزاروف در همین رابطه است. این دستگاه برای درمان کوتاهی‌های اندام حرکتی (دست و پا) بکار برده می‌شود. در تحقیقات بیولوژی سلولی و رشد استخوان و همچنین در درمان کوتاهی عضو، بیش از ۶۰۰ مقاله و هفت کتاب از وی باقی‌مانده‌است.[۲]

ایلیزاروف در ۲۴ ژولای ۱۹۹۲ بعلت سکته قلبی درگذشت.

منابع[ویرایش]

  1. «Gavriil Abramovich Ilizarov». The Russian Ilizarov Scientific Center. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۴ آوریل ۲۰۱۳.
  2. «Who was Ilizarov?». http://www.ilizarov.org.uk/. دریافت‌شده در ۱۴ آوریل ۲۰۱۳. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک)