کاشف دزفولی

سیدصدرالدین کاشف دزفولی (۱۲۵۸/ ۱۲۵۶–۱۱۷۴ ق)، عالم دینی، عارف و زاهد. در دزفول به دنیا آمد. وی علاوه بر فراگیری علوم اسلامی، آثار عرفا را نیز مطالعه کرد. او از شاگردان و مریدان آقامحمد بیدآبادی اصفهانی و معاصر با سیدصدرالدین عاملی و داماد سید عبداللَّه داعی بود. در دزفول درگذشت و پیکرش به کربلا منتقل و در مقبرهٔ سید کاظم رشتی دفن گردید.

آثار

• «ارشاد المریدین» (در سلوک)
• «شرح «نهج‌البلاغه»
• «دلیل المتحیرین» (در آداب سلوک و اذکار، که آن را برای برادرش سید محمد علی موسوی تألیف کرده‌است؛
• «صراط الحق» (در سیر و سلوک)
• «مصباح الذاکرین» (در آداب ذکر و ریاضت)
• «مرآة الصفا» (در ادعیه و احراز و خواص آیات و اسماء حسنی)
• «قاصم الجبارین»
• «مناهج الموحدین» (در علم اصول به صورت ملمع)
• «معراج المؤمنین»
• «مسالک الزاهدین»
• «روضة السالکین» (عرفان)
• «کلیات» یا «دیوان» اشعار.

منابع

• الذریعه
• طبقات اعلام الشیعه
• مؤلفین کتب چاپی