پیش‌نویس:سه‌نقطه

مجلۀ سه‌نقطه

—————————————————————————————————————

مجلهٔ سه‌نقطه، ماهنامه‌ای مستقل و فرهنگی بود که به مدیرمسئولی امید مهدی‌نژاد منتشر می‌شد. این ماهنامه سبک و سیاق طنز داشت و در آن یادداشت‌های بلند طنزآمیز دربارهٔ موضوعات مختلف مننشر می‌شد. سردبیری این مجله در سال ۱۳۹۹ برعهدهٔ مرتضی کاردر و در سال ۱۴۰۲ برعهدهٔ فاطمه فهیمی بوده است.

صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول: امید مهدی‌نژاد

سردبیران: امید مهدی‌نژاد، مرتضی کاردر، فاطمه فهیمی

دسته‌بندی: فرهنگی، ادبی، اجتماعی و طنز

بسامد: ماهنامه

نخستین شماره: اسفند ۱۳۹۶

آخرین شماره: اسفند ۱۴۰۲

نخستین پیش‌شمارهٔ دورهٔ جدید مجلهٔ سه‌نقطه به‌طور مستقل و به مدیرمسئولی امید مهدی‌نژاد در اسفند ۱۳۹۶ منتشر شد. پیش‌از آن طی سال‌های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ هشت شماره از مکتوب سه‌نقطه در قالب کتاب‌های دنباله‌دار به سردبیری امید مهدی‌نژاد در انتشارات سورهٔ مهر به چاپ رسیده بود. امید مهدی‌نژاد، شاعر، روزنامه‌نگار و طنزپرداز پیش از راه‌اندازی مجلهٔ سه‌نقطه نویسندگی در مطبوعات و دبیری تحریریهٔ مجلات مختلفی را تجربه کرده بود.

از مشخصات طنز مجلهٔ سه‌نقطه می‌توان به آمیختگی طنز و جد در متن‌ها، استفاده از متن‌ها و یادداشت‌های بلند به‌جای مطالب کوتاه مرسوم مجلات طنز، حضور پررنگ نویسندگان زن، استفادهٔ پربسامد از فرم جستار برای طنزنویسی و پرداختن به موضوعاتی که کمتر دستمایهٔ طنزپردازی واقع می‌شوند، اشاره کرد.

در مجلهٔ سه‌نقطه نویسندگان بسیاری که به طنزنویسی شناخته نمی‌شوند، یادداشت‌های طنزآمیز نوشته‌اند ازجمله امرالله احمدجو، هادی مقدم‌دوست، احسان عبدی‌پور، فریدون مجلسی، فریدون صدیقی و عبدالله شهبازی.

همچنین روزنامه‌نگاران و طنزنویسان برجسته‌ای نیز به‌طور پراکنده یا مستمر به‌عنوان نویسنده با سه‌نقطه همکاری کرده‌اند ازجمله علی‌اکبر قاضی‌زاده، ابراهیم افشار، سیدابراهیم نبوی، یوسفعلی میرشکاک، ابوالفضل زرویی نصرآباد، محمود فرجامی، حسام‌الدین مقامی‌کیا، رضا ساکی و جلال سمیعی.

در هر شمارهٔ مجلهٔ سه‌نقطه پرونده‌ای موضوعی وجود دارد. بعضی از این موضوعات عبارت‌اند از: آخوند چیست و چرا، آیین کتاب‌نخوانی، موزیک‌فارسی، کارمندیسم، مدیریت تراز، طریقت طعام، زن، نسل زد، دشمن، مردم، دانشجو، کافه، خارج، پرسپولیس، استقلال و…

مجلهٔ سه‌نقطه طراحی گرافیک خلاقانه‌ای دارد و به‌جای رویهٔ مرسوم مجلات طنز یعنی استفاده از کارتون و کاریکاتور، به نوآوری‌های گرافیکی در صفحه‌آرایی و طراحی تیترها روی آورده است. طراحی صفحه مجلهٔ سه‌نقطه در بیست‌ویکمین جشنوارهٔ رسانه‌های ایران حائز رتبهٔ برتر شد. حبیب ایلون، محمد صمدی و حمیدرضا قدسی در شماره‌های مختلف طراحی گرافیک سه‌نقطه را برعهده داشته‌اند.

جوایز و افتخارات

—————————————————————————————————————

مجلهٔ سه‌نقطه در بیست‌ویکمین جشنوارهٔ ملی رسانه‌های ایران (که پیشتر با عنوان جشنوارهٔ مطبوعات و خبرگزاری‌ها برگزار می‌شد) در سه رشته موفق به کسب عنوان برتر شد. ابراهیم افشار با مطلبی با عنوان «آمیگو آمیگو مگر یتیم گیر آوردی؟» در رشتهٔ طنز، مریم نظام‌دوست با مطلبی با عنوان «پیاده شدن در ایستگاه امام خمینی» در رشتهٔ نقد مصلحانه و حمیدرضا قدسی در رشتهٔ گرافیک (صفحه‌آرایی) رتبه‌های برتر را به‌دست آوردند. همچنین سه یادداشت از مریم حسن‌نژاد، فاطمه فهیمی و یاسین کیانی نیز نامزد کسب رتبه در رشته‌های مختلف بودند.

شب طنز سه‌نقطه

—————————————————————————————————————

در بهمن ماه ۱۳۹۸ رویدادی با نام شب طنز سه‌نقطه برگزار شد که با استقبال مخاطبان مواجه شد، اما به‌علت همزمانی با همه‌گیر شدن بیماری کووید ادامه نیافت. در این رویداد نویسندگانی چون احسان عبدی‌پور، سعید بیابانکی، سیداکبر موسوی، مجید خسروانجم، حسین کلهر و… به متن‌خوانی طنز پرداختند.

نظر دیگران دربارهٔ مجلهٔ سه‌نقطه

—————————————————————————————————————

علی‌اکبر قاضی‌زاده:

این مجله نوع دیگری از طنز است. یک نوع طنز سرشار، سرخوشانه و خواندنی. معتقدم مطلب زمانی خوب است که خواندنی، گفتنی و شنیدنی باشد. سه‌نقطه را می‌شود خواند و یک نوع حرکت روبه‌جلو در سه‌نقطه می‌بینم.

عبدالله شهبازی:

سه‌نقطه تجلیِ بخشی از برجسته‌ترین استعدادهای جوان ایران بود. این نشریه سهم مهمی داشت در پرورش این استعدادها. امید و سه‌نقطه‌اش همواره موردتحسین من بوده است.

سیداکبر میرجعفری:

سه‌نقطه «طنز زنانه» را رونق بخشیده است. سه‌نقطه چند نویسنده زن را که طنزنویس‌های خوبی هستند، به جامعهٔ ادبی معرفی کرده است. شک ندارم اگر روزگاری قرار باشد «طنز زنانه» در کشور ما بررسی شود حتماً سه‌نقطه منبع بسیار خوبی در این زمینه خواهد بود. دیگر اینکه سه‌نقطه نویسندگان نامداری را به طنز نزدیک کرد و از آنها خواست طنز بنویسند که شاید در عمرشان هیچ التفاتی به این مقوله نداشتند. تردید ندارم این نویسندگان ـ با هر تخصصی ـ بعداز آشنایی با طنز جور دیگری به موضوعات تخصصی خودشان هم نگاه می‌کنند. تا پیش‌از سه‌نقطه وقتی سخن از «نشریهٔ طنز» به میان می‌آمد، مجلاتی چون توفیق و گل‌آقا را به‌یاد می‌آوردیم. سه‌نقطه دست‌کم این تصور را در مخاطب زنده کرده که نشریهٔ طنز می‌تواند هیبت و هیئتی متفاوت با نشریات طنز در گذشته داشته باشد.

محمدکاظم کاظمی:

ویژه‌نامهٔ افغانستان مجلهٔ سه‌نقطه را می‌شود یک دائرﺓالمعارف کوچک افغانستان‌شناسی دانست. در آن دربارهٔ تاریخ، جغرافیا، مفاخر، زبان، آداب و رسوم، جای‌های دیدنی، فرهنگ عامه، وضعیت مهاجران افغانستان و بسیار موضوعات دیگر مطالبی خواندنی خواهید یافت، با ته‌مایه‌ای از طنز.

بخش‌های مجله

—————————————————————————————————————

پرونده: بخش اصلی مجلۀ سه‌نقطه است که در آن نویسندگان جستارها و روایت‌هایی با موضوعی واحد می‌نویسند.

خط ویژه: صفحات ثابت نویسندگان مجله.

گفت‌وگو: در بعضی شماره‌های سه‌نقطه گفت‌وگوهایی پیرامون موضوع پرونده با چهره‌های مختلف انجام شده است. ابوالفضل زرویی نصرآباد، سروش صحت، سیدمحمد غرضی، رامبد جوان، مجید شاکری، احمد زیدآبادی و… از اشخاصی هستند که در سه‌نقطه با آنها گفتگو شده است.

کارگاه طنز: مطالبی دربارهٔ طنزنویسی، استنداپ‌کمدی و…

این‌روزها: بعداز وقایع پاییز ۱۴۰۱، نویسندگان مجله در این بخش روایت‌های شخصی خود را از این وقایع می‌نوشتند.

انتشار آخرین شماره

—————————————————————————————————————

مجلهٔ سه‌نقطه در اسفندماه ۱۴۰۲ به انتشار خود خاتمه داد. روی جلد شمارهٔ ۵۱ سه‌نقطه، که با موضوع «پایان» منتشر شده، این عبارت نوشته شد:

«این آخرین شمارهٔ ماهنامهٔ سه‌نقطه است»

مدیرمسئول و نویسندگان سه‌نقطه تاکنون دربارهٔ دلیل یا و دلایل این تعطیلی توضیحی نداده‌اند.

پیوند به بیرون

—————————————————————————————————————

https://3noghtemag.ir/