پیش‌نویس:آتروفی واژن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

واژینیت آتروفیک التهاب واژن در نتیجه نازک شدن بافت واژن به دلیل کمبود (هورمون) استروژن است. علائم ممکن است شامل درد هنگام رابطه جنسی ، خارش یا خشکی واژن، و احساس فشار جهت ادرار کردن یا سوزش همراه با ادرار باشند.[۱] [۲] بهبودی واژینیت آتروفیک معمولاً نیازمند درمان مداوم میباشد. [۱] عفونت های مجاری ادراری از جمله عوارض واژینیت آتروفیک میباشند. [۱]

کمبود استروژن معمولاً پس از یائسگی رخ می دهد. [۳] علل دیگر ممکن است شامل شیردهی یا در نتیجه مصرف داروهای خاص باشد. [۳] یکی از عوامل خطرزا (ریسک فاکتور) جهت واژینیت آتروفیک سیگار کشیدن است . تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس شکایات افراد است. [۳]

درمان عموما با استفاده از کرم استروژن واژینال (داخل واژن) صورت میگیرد. [۴] سایر اقداماتی که ممکن است به بهبود این مشکل کمک کند شامل (ژلهای) لیز کننده داخل واژن است. [۴] توصیه می شود که در درمان واژینیت آتروفیک از مصرف صابون ها و سایر مواد تحریک کننده (واژن) خودداری شود. حدود نیمی از زنان یائسه از واژینیت آتروفیک شکایت دارند. [۴] با این حال بسیاری از زنان یائسه مبتلا به واژینیت آتروفیک درمانی برای معالجه این مشکل دریافت نمیکنند. [۵] زنان اغلب از کاهش لذت در رابطه جنسی و همچنین بطور کلی از (کاهش لذت ) از زندگییشان شکایت میکنند. [۴]

علائم و نشانه ها[ویرایش]

پس از یائسگی اپیتلیوم واژن تغییر کرده و ضخامت آن به تنها چندین لایه کاهش می یابد. [۶] بسیاری از علائم و نشانه هایی که با یائسگی همراه است در واژینیت آتروفیک رخ می دهد. [۷] علائم دستگاه تناسلی شامل موارد زیر میباشند

  • خشکی [۸] [۹]
  • درد [۸] [۹]
  • خارش [۸] [۳]
  • احساس سوزش [۸] [۹]
  • احساس خراشیدگی (داخل مهبل)
  • احساس فشار (داخل مهبل)
  • وجود ترشحات سفید رنگ
  • وجود ترشحات بد بو به دلیل عفونت
  • رابطه جنسی دردناک
  • خونریزی بعد از مقاربت [۱۰]
  • درد هنگام ادرار کردن [۸]
  • وجود خون در ادرار
  • وجود تکرر ادرار [۸] [۹]
  • بی اختیاری ادراری
  • افزایش حساسیت به عفونت ها [۸]
  • کاهش لیزی داخل واژن [۹]
  • عفونت های دستگاه ادراری [۳] [۹]
  • ادرار دردناک [۹]
  • مشکل در نشستن [۳]
  • مشکل هنگام پاک کردن با دستمال توالت [۳]

تشخیص[ویرایش]

از آنجا که علائم و نشانه های آتروفی واژن در زنان میتوانند بدلیل بیماریهای دیگر باشند، تشخیص آتروفی واژن بر اساس وجود علائمی است که دلیل دیگری به غیر از آتروفی واژن برایشان یافت نشده. [۱۱]

فرستادن بیمار به آزمایشگاه جهت انجام آزمایش معمولا کمکی به تشخیص آتروفی واژن نمیکند. معاینه بصری ( نگاه کردن به واژن) به تشخیص کمک کننده است. مشاهده موارد زیر ( در هنگام معاینه لگن) ممکن است نشان دهنده سطوح پایین تر (هورمون) استروژن (که دلیل ایجاد بیماری آتروفی واژن است) باشند: کم پشت شدن موهای ناحیه تناسلی، از دست دادن لایه چربی لبه بزرگ واژن، نازک شدن و محو شدن لبه کوچک واژن و تنگ شدن دهانه (ورودی) واژن. معاینه داخلی (واژن) کاهش تون عضلانی ماهیچه های ناحیه واژن را نشان می دهد، پوشش (داخلی) واژن صاف، براق، رنگ پریده بوده و چین و چروکهای داخل واژن مشاهده نمیشوند. فورنیس های دهانه رحم ممکن است ناپدید شده باشند و دهانه رحم و قسمت فوقانی واژن قرمز و برافروخته به نظر میرسند. وجود خونریزی و تورم دیواره داخلی واژن علامت وجود التهاب واژن است . [۱۲] پی اچواژن ۴/۵ و یا بالاتر است

درمان[ویرایش]

امکان برطرف شدن علائم سندرم ادراری تناسلی یائسگی (GSM) یا همان آتروفی واژن بدون درمان بعید میباشد. [۱۳] زنان ممکن است علائم متعدد یا تعداد محدودی از علائم این بیماری را داشته باشند، بنابراین هر زن مبتلا به آتروفی واژن به درمان مناسب خویش نیاز دارد. جهت تعیین بهترین روش درمانی برای آتروفی واژن باید به وجود همزمان بیماریهای دیگر در فرد مبتلا به آتروفی مهبل توجه کرد و بهترین روش درمانی در فرد مبتلا به آترفی زهراه با توجه به در نظر گرفتن وجود بیماریهای دیگر تعیین میگرد. برای کسانی که علائم مرتبط با فعالیت های جنسی دارند، ممکن است تنها استفاده از یک روان کننده (لیز کننده داخل مهبلی) کافی باشد. [۱۳] [۱۴] اگر در یک خانم مبتلا به آترفی واژن هر دو نوع علائم ادراری (شکایات در زمان ادرار کردن) و تناسلی (مشکلات هنگام رابطه جنسی) وجود داشته باشند، درمان موضعی استروژن با دوز کم می تواند موثر باشد. استفاده از استروژن در آن دسته از زنانی که سرطان حساس به هورمون آنها پس از درمان بهبود یافته، باید با احتیاط بیشتری صورت گیرد. [۱۳] در زنانی که علائم فراگیر کمبودهورمون استروژن را نشان داده و ممکن است در معرض خطر پوکی استخوان باشند. استروژن و (جایگزین های هورمونی) کمکی دیگر ممکن است بهترین (راه درمانی) باشند. [۱۴]


درمان موضعی با استروژن زمانی موثر است که علائم شدید باشند، درمان موضعی با اصلاح اختلال در pH واژن باعث بهبود میکروبیوم داخل واژن و بازگشت آن به سطح طبیعی میشود . هنگامی که علائم آتروفی واژن مربوط به سیستم ادراری باشند، می توان از درمان سیستماتیک استفاده کرد. استفاده از کمترین دوز موثر درمان سیستمیک برای کوتاه ترین زمان ممکن به جلوگیری از اثرات نامطلوب درمان روی آندومتر رحم کمک می کند. [۱۵]

درمانهای نوین شامی تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن ، دهیدرواپی آندروسترون واژینال و لیزر درمانی میباشند.

درمان های دیگر مانند روان کننده های واژن و مرطوب کننده های واژینال بدون نسخه در دسترس هستند. استفاده از وسایل گشادکننده واژن نیز ممکن است مفید باشد.

از آنجایی که سندرم ادراری تناسلی یائسگی ممکن است باعث مشکلات ادراری مرتبط با اختلال عملکرد کف لگن شود، زنان مبتلا میتوانند از ورزشهای تقویت کننده (عضلات) کف لگن استفاده کنند. زنان و شرکای آنها گزارش کرده اند که درمان با استروژن منجر به کاهش درد هنگام رابطه جنسی و رضایت بیشتر از رابطه جنسی و بهبود زندگی جنسی آنها می شود. [۳]

همه گیرشناسی[ویرایش]

در حدود نیمی از از زنان یائسه حداقل درجاتی از آتروفی واژن را نشان میدهند. این احتمال وجود دارد که آتروفی واژن به میزان کمتری تشخیص داده شده و حتی درمان نشود. [۳]

واژه شناسی[ویرایش]

آتروفی ولوواژینال (آتروفی فرجی مهبلی) و واژینیت آتروفیک تا همین اواخر اصطلاحات ارجح برای توصیف این وضعیت و مجموعه ای از علائم همراه آن بوده اند.

استفاده از این اصطلاحات در حال حاضر جهت توصیف تغییرات کلی که در سیستم ادراری تناسلی بدنبال یائسگی رخ می دهند، نادرست محسوب می شود. اصطلاح آتروفی واژن نشان می دهد که واژن ملتهب یا عفونی شده است. اگرچه این ممکن است درست باشد، اما التهاب و عفونت اجزای اصلی تغییرات ایجاد شده پس از یائسگی در واژن نیستند. اصطلاحات قبلی اثرات منفی آتروفی واژن بر دستگاه تحتانی ادراری که می تواند نگران کننده ترین علائم یائسگی برای زنان باشد را توصیف نمی کند. [۱۶]بنا به نظر دو انجمن تخصصی پزشکی استفاده از اصطلاح سندرم ادراری تناسلی یائسگی (GSM) به جای آتروفی ولوواژینال صحیحتر میباشد. [۱۷] [۱۸] [۱۹] چرا که استفاده از اصطلاح واژینیت آتروفیک منعکس کننده تغییرات مربوط به لابیا (چینهای بزرگ و کوچک فرج) ، کلیتوریس (چوچوله) ، وستیبول (دهلیز واژن)، مجرای ادرار و مثانه نیست. [۱۸]

پژوهش[ویرایش]

در سال ۲۰۱۸ میلادی ، سازمان غذا و داروی آمریکا FDA هشداری صادر کرد مبنی بر اینکه استفاده از لیزر و سایر دستگاه های پرانرژی برای "جوان سازی" واژن مورد تایید آن سازمان نمیباشد و سازمان غذا و دارو همچنین اعلام کرد که گزارش های زیادی مبنی بر بروز صدمات بدنبال استفاده از لیزر دریافت کرده است. [۲۰] استفاده از چنین وسایلی جهت درمان واژینیت آتروفیک کلاهبرداری هستند و نشان داده شده است که فقط باعث نکروز و درد شدید می گردند که میتواند منجر به افکار خودکشی شود. [۲۱]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Faubion, SS; Sood, R; Kapoor, E (December 2017). "Genitourinary Syndrome of Menopause: Management Strategies for the Clinician". Mayo Clinic Proceedings. 92 (12): 1842–1849. doi:10.1016/j.mayocp.2017.08.019. PMID 29202940.
  2. ↑ Kim, HK; Kang, SY; Chung, YJ; Kim, JH; Kim, MR (August 2015). "The Recent Review of the Genitourinary Syndrome of Menopause". Journal of Menopausal Medicine. 21 (2): 65–71. doi:10.6118/jmm.2015.21.2.65. PMC 4561742. PMID 26357643.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ ۳٫۷ ۳٫۸ Faubion, SS; Sood, R; Kapoor, E (December 2017). "Genitourinary Syndrome of Menopause: Management Strategies for the Clinician". Mayo Clinic Proceedings. 92 (12): 1842–1849. doi:10.1016/j.mayocp.2017.08.019. PMID 29202940.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ Faubion, SS; Sood, R; Kapoor, E (December 2017). "Genitourinary Syndrome of Menopause: Management Strategies for the Clinician". Mayo Clinic Proceedings. 92 (12): 1842–1849. doi:10.1016/j.mayocp.2017.08.019. PMID 29202940.
  5. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Fer20163 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. ↑ Karl Knörr, Henriette Knörr-Gärtner, Fritz K. Beller, Christian Lauritzen (2013), Geburtshilfe und Gynäkologie: Physiologie und Pathologie der Reproduktion (به آلمانی) (3. ed.), Berlin: Springer, pp. 24–25, ISBN 978-3-642-95584-6{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  7. ↑ Kim, Hyun-Kyung; Kang, So-Yeon; Chung, Youn-Jee; Kim, Jang-Heub; Kim, Mee-Ran (2015). "The Recent Review of the Genitourinary Syndrome of Menopause". Journal of Menopausal Medicine. 21 (2): 65–71. doi:10.6118/jmm.2015.21.2.65. ISSN 2288-6478. PMC 4561742. PMID 26357643.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ ۸٫۵ ۸٫۶ Kim, HK; Kang, SY; Chung, YJ; Kim, JH; Kim, MR (August 2015). "The Recent Review of the Genitourinary Syndrome of Menopause". Journal of Menopausal Medicine. 21 (2): 65–71. doi:10.6118/jmm.2015.21.2.65. PMC 4561742. PMID 26357643.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ ۹٫۴ ۹٫۵ ۹٫۶ Portman, D.J.; Gass, M.L.S. (November 2014). "Genitourinary syndrome of menopause: New terminology for vulvovaginal atrophy from the International Society for the Study of Women's Sexual Health and The North American Menopause Society". Maturitas. 79 (3): 349–354. doi:10.1016/j.maturitas.2014.07.013. PMID 25179577.
  10. ↑ Choices, N. H. S. (2018). "What causes a woman to bleed after sex? - Health questions - NHS Choices". Retrieved 2018-02-07.
  11. ↑ Portman, D.J.; Gass, M.L.S. (November 2014). "Genitourinary syndrome of menopause: New terminology for vulvovaginal atrophy from the International Society for the Study of Women's Sexual Health and The North American Menopause Society". Maturitas. 79 (3): 349–354. doi:10.1016/j.maturitas.2014.07.013. PMID 25179577.
  12. ↑ Faubion, SS; Sood, R; Kapoor, E (December 2017). "Genitourinary Syndrome of Menopause: Management Strategies for the Clinician". Mayo Clinic Proceedings. 92 (12): 1842–1849. doi:10.1016/j.mayocp.2017.08.019. PMID 29202940.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ Faubion, SS; Sood, R; Kapoor, E (December 2017). "Genitourinary Syndrome of Menopause: Management Strategies for the Clinician". Mayo Clinic Proceedings. 92 (12): 1842–1849. doi:10.1016/j.mayocp.2017.08.019. PMID 29202940.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ "The Best Treatments for Genitourinary Syndrome of Menopause". www.medscape.com. Retrieved 2018-02-07.
  15. ↑ "The Best Treatments for Genitourinary Syndrome of Menopause". www.medscape.com. Retrieved 2018-02-07.
  16. ↑ Kim, HK; Kang, SY; Chung, YJ; Kim, JH; Kim, MR (August 2015). "The Recent Review of the Genitourinary Syndrome of Menopause". Journal of Menopausal Medicine. 21 (2): 65–71. doi:10.6118/jmm.2015.21.2.65. PMC 4561742. PMID 26357643.
  17. ↑ Faubion, SS; Sood, R; Kapoor, E (December 2017). "Genitourinary Syndrome of Menopause: Management Strategies for the Clinician". Mayo Clinic Proceedings. 92 (12): 1842–1849. doi:10.1016/j.mayocp.2017.08.019. PMID 29202940.
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ Portman, D.J.; Gass, M.L.S. (November 2014). "Genitourinary syndrome of menopause: New terminology for vulvovaginal atrophy from the International Society for the Study of Women's Sexual Health and The North American Menopause Society". Maturitas. 79 (3): 349–354. doi:10.1016/j.maturitas.2014.07.013. PMID 25179577.
  19. ↑ International Society for the Study of Women's Sexual Health and the Board of Trustees of The North American Menopause Society
  20. ↑ "FDA warning shines light on vaginal rejuvenation". www.mdedge.com (به انگلیسی). Retrieved 21 October 2019.
  21. ↑ Rojas, Kristin E. (February 22, 2022). "The FDA needs to take another look at laser-based 'vaginal rejuvenation'".
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پیش‌نویس:آتروفی_واژن&oldid=38513453»