پریماکین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پریماکین
پریماکویین فسفات
داده‌های بالینی
روش مصرف دارودهانی
گروه داروییداروهای ضد مالاریا
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۹۶ ٪
متابولیسمکبدی
نیمه‌عمر حذف۶-۳ ساعت
دفعکمتر از ۲٪دارو طی ۲۴ ساعت از طریق ادرار دفع‌می‌شود.
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.001.807 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC15H21N3O
جرم مولی۲۵۹٫۳۴۷

پریماکین یا پریماکویین به صورت قرص برای درمان مالاریا استفاده می‌شود.

مقادیر مصرف[ویرایش]

بزرگسالان : برای ریشه کنی مالاریای ناشی از پلاسمودیوم ویواکس و پلاسمودیوم اوال، پس از درمان با کلروکین، پریماکین به مقدار mg/day ۱۵ برای ۲۱-۱۴ روز مصرف می‌شود و ممکن است یک دوره ۲۱ روزه دیگر نیز برای گونه‌های مقاوم از این دو نوع پلاسمودیوم به آن اضافه شود. مقدار مصرف دارو در بیماران مبتلا به کمبود G۶PD برای بزرگسالان ۳۰ میلی گرم یک بار در هفته برای ۸ هفته‌است و کمترین عارضه در بر دارد. برای پیشگیری از ابتلا به مالاریای فالسیپارم مصرف مقدار ۴۵-۳۰ میلی گرم به صورت دوز واحد پیشنهاد شده‌است.

کودکان : برای ریشه کنی مالاریای ناشی از پلاسمودیوم اوال دوره درمان ماند بزرگسالان است، ولی مقدار مصرف mg/kg/day۰/۰۲۵ می‌باشد. در کودکان مبتلا به کمبود G۶PD مقدار مصرف ۰۷۵/۰- ۵/۰ میلی گرم یک بار در هفته برای ۸ هفتهو کمترین عارضه را در بر دارد.

منابع[ویرایش]

  • سایت دارویاب
  • ویکی‌پدیای انگلیسی
  • سایت دارو۱۱۸