پادشاهی تونبوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پادشاهی تونبوری

อาณาจักรธนบุรี
Anachak Thonburi
۱۷۶۷–۱۷۸۲
پرچم
پایتختتونبوری
زبان(های) رایجتای (رسمی)
تای شمالی
تای جنوبی
لائو
خمر
شان
مالایی
انواع زبان چینی[۱]
دین(ها)
ترواده
حکومتارباب‌رعیتی پادشاهی
پادشاه 
• ۱۷۶۷–۱۷۸۲
تاکسین کبیر
دوره تاریخیعصر جدید اولیه
• تأسیس
۲۸ دسامبر ۱۷۶۷
۲۱ سپتامبر ۱۷۶۹
• تسخیر پیتسانولوک
۱۸ اوت ۱۷۷۰
• تسخیر Hà Tiên
۱۷ نوامبر ۱۷۷۱
• تسخیر چیانگ مای
۱۴ ژانویه ۱۷۷۵
• از دست دادن پیتسانولوک
۱۵ مارس ۱۷۷۶
• تسخیر وینتیان
مارس ۱۷۷۹
• فروپاشی
۶ آوریل ۱۷۸۲
واحد پولپاد دوانگ
پیشین
پسین
پادشاهی آیوتایا
پادشاهی راتاناکوسین

پادشاهی تونبوری (به انگلیسی: Thonburi Kingdom) (تای: ธนบุรี) یک پادشاهی بزرگ سیامی بود، که از سال ۱۷۶۷ تا ۱۷۸۲ در جنوب شرق آسیا وجود داشت، در اطراف شهر تونبوری، در سیام یا تایلند امروزی متمرکز شده بود. این پادشاهی توسط تاکسین کبیر، فردی که در پی فروپاشی پادشاهی آیوتایا، کشور سیام را که به پنج دولت متخاصم تجزیه شده بود، دوباره کشوری یکپارچه نمود، تأسیس شد. پادشاهی تونبوری، اتحاد دوباره سریع و استقرار دوباره سیام به عنوان یک قدرت نظامی برتر در سرزمین اصلی جنوب شرقی آسیا را زیر نظر داشت و نیم نگاهی هم به کشور گشایی داشت، به میزانی که بیشترین گستره قلمرویی تا آن مرحله در تاریخ که مشتمل بر لان نا، پادشاهی لائو (لوآنگ پرابانگ، وینتیان، چامپاساک) و کامبوج تحت حوزهٔ نفوذ سیامی‌ها بود.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Lieberman, Victor (2003). Strange Parallels: Volume 1, Integration on the Mainland: Southeast Asia in Global Context, c.800–1830 (Studies in Comparative World History) (Kindle ed.). ISBN 978-0-521-80086-0.
  2. Wyatt, David K. (2003). Thailand: A Short History (2nd ed.). Chiang Mai: Silkworm Books. p. 122. ISBN 974957544X. "Within a decade or so, a new Siam already had succeeded where Naresuan and his Ayutthaya predecessors had failed in creating a new Siamese empire encompassing Lan Na, much of Lan Sang [sic], as well as Cambodia, and large portions of the Malay Peninsula."