روغن حیوانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[رده:آشپزی پاکستانی]] |
[[رده:آشپزی پاکستانی]] |
||
[[رده:آشپزی هندی]] |
[[رده:آشپزی هندی]] |
||
[[رده:آشپزی کردی]] |
|||
[[رده:چربیهای آشپزی]] |
[[رده:چربیهای آشپزی]] |
||
[[رده:روغنهای خوراکی]] |
[[رده:روغنهای خوراکی]] |
نسخهٔ ۱۰ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۲۲:۳۲
روغن حیوانی (در کُردی: ڕۊنِ دان řün-i Dan) که به آن روغن کرمانشاهی نیز گفته می شود، نوعی روغن است که در ایران بهترین نوع آن را در منطقهٔ کرمانشاه در کردستان ایران، از شیر گاو و گوسفند به دست میآورند و در مقابل روغن نباتی به معنی مطلق روغن زرد نیز استعمال میشود.[۱][۲]
روغن حیوانی از نوعی کرهٔ محلی بهدست میآید که از به هم زدن دوغ در مشک تهیه میشود. ابتدا دوغ تهیه شده از ماست را درون مشک ریخته و پس از تکان دادن مشک، کره را از دوغ جدا میکنند. سپس کره را درون دیگهای بزرگ ریخته و به ملایمت حرارت میدهند. در اثر حرارت، آب کره تبخیر و روغن آن که چربی حیوانی است باقی میماند.
طعم این روغن بستگی زیادی به نحوه خوراک و چرای دام دارد[نیازمند منبع]؛ بهدلیل چرای گلههای گوسفند منطقه کرمانشاه در مراتع پر علف مرتفع، این روغن از بو و مزهٔ خاصی برخوردار است که حاصل گیاهان معطر مناطق مرتفع کوهی میباشد.
روغن حیوانی یکی از سوغاتی های اصلی منطقهٔ کرمانشاه است و در آشپزی غذاهای کُردی نیز استفادهٔ بسیاری دارد.
پانویس
- ↑ فرهنگ لغت آنلاین میبوسرچ بازدید در ۹ اوت ۲۰۰۹
- ↑ «روغن». لغت نامه دهخدا. دریافتشده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۰.