زبان‌های سلتی جزیره‌ای

زبان‌های سلتیک جزیره‌ای یکی از دو شاخهٔ زبان‌های سلتی است که خاستگاهش جزایر بریتانیا می‌باشد. شاخهٔ دیگر این زبان‌ها زبان‌های سلتیک قاره‌ای‌اند که خاستگاهشان اروپای قاره‌ای و آناتولی است. زبان‌های سلتی برجای ماندهٔ کنونی همه از این شاخه‌اند. خود زبان‌های سلتیک جزیره‌ای هم به دو شاخهٔ زیر بخش می‌شوند:

• زبان‌های بریتونی دربرگیرندهٔ ایرلندی، مانکس و زبان گالیک اسکاتلندی
• زبان‌های گائلیک دربرگیرندهٔ برتون، کورنی و زبان ولزی.

جدول زیر دگرگونی آوای ک به پ را در زبان‌های سلتی نشان می‌دهد:

نیاسلتی	گالیش	ولزی	کورنی	برتون	ایرلندی نخستین'	ایرلندی امروزی	گالیک اسکاتلندی	مانکس	فارسی
*kʷennos	pennos	pen	penn	penn	qennos	ceann	ceann	kione	"سر"
*kʷetwar-	petor	pedwar	peswar	pevar	*qetwar-	ceathair	ceithir	kiare	"چهار"
*kʷenkʷe	pempe	pump	pymp	pemp	*qenqe	cúig	còig	queig	"پنج"
*kʷeis	pis	pwy	piw	piv	*qeis	cé (older cia)	cò/cia	quoi	"چه کسی"

منبع

Wikipedia contributors, "Insular Celtic languages," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Insular_Celtic_languages&oldid=473622593 (accessed February 7, 2012).