استان لا پامپا: تفاوت میان نسخهها
Luckas-bot (بحث | مشارکتها) جز r2.7.1) (ربات افزودن: be:Правінцыя Ла-Пампа |
جز r2.7.1) (ربات اصلاح: ru:Ла-Пампа |
||
خط ۲۰۱: | خط ۲۰۱: | ||
[[pnb:صوبہ لا پامپا]] |
[[pnb:صوبہ لا پامپا]] |
||
[[pt:La Pampa (província)]] |
[[pt:La Pampa (província)]] |
||
[[ru:Ла-Пампа |
[[ru:Ла-Пампа]] |
||
[[sk:La Pampa (argentínska provincia)]] |
[[sk:La Pampa (argentínska provincia)]] |
||
[[sr:Пампа (провинција)]] |
[[sr:Пампа (провинција)]] |
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۳۰
ایالت لاپامپا
Provincia de La Pampa | |
---|---|
ایالت | |
محل ایالت لاپامپا در نقشهٔ آرژانتین | |
مختصات: ۳۶°۳۷′ جنوبی ۶۴°۱۷′ غربی / ۳۶٫۶۱۷°جنوبی ۶۴٫۲۸۳°غربی{{#coordinates:}}: نمیتوان بیش از یک برچسب اصلی در صفحه داشت | |
کشور | آرژانتین |
مرکز | سانتاروزا |
مدیریت | |
• فرماندار | اسکار خورخه |
مساحت | |
• کل | ۱۴۳,۴۴۰ کیلومتر مربع (۵۵۳۸۰ مایل مربع) |
جمعیت (۲۰۰۱) | |
• کل | ۲۹۹٬۲۹۴ |
نام اهلیت(ها) | Pampeano |
منطقه زمانی | یوتیسی ۳- (ART) |
کد ایزو ۳۱۶۶ | AR-L |
وبگاه |
ایالت لاپامپا، یکی از ۲۳ ایالت آرژانتین، واقع در منطقه پامپاس در مرکز کشور میباشد . این ایالت با ایالات سان لوییز ، کوردوبا ، بوئنوس آیرس ، ریونگرو ، نئوکن و مندوزا مرز مشترک دارد .
مشخصات
- مرکز : سانتاروزا
- مساحت : ۱۴۳۴۴۰ کیلومترمربع
- جمعیت : ۲۹۹۲۹۴ (تا ۲۰۰۱)
- فرماندار : اسکار خورخه
تاریخچه
در سال ۱۶۰۴ میلادی ارنانداریاز پا به منطقهای (لاپامپای کنونی) گذاشت که بعدها در سال ۱۶۶۲ توسط «خرونیمو لوئیز ده کابره را» کشف شد . با وجود این اکتشاف، اقامتگاههای دائمی از سدهٔ ۱۸ در منطقه ایجاد شد . اسپانیاییها پس از مهاجرت با مقاومت بومیان محلی روبرو شدند . این مقاومت تا فرمانداری خوان مانوئل ده روساس و حتی پس از آن، تا عملیات «فتح صحرا» (دههٔ ۱۸۷۰ م .) ادامه یافت . در این عملیات نظامی که به فرماندهی ژنرال خولیو روکا انجام گرفت، منطقهٔ پاتاگونیا به دست مهاجران افتاد و بومیان از آنجا بیرون رانده شدند . منطقه، بین افسران نظامی تقسیم شد و نخستین اقامتگاهها در آن ساخته شد . در سال ۱۸۸۴ منطقه زیر نام «قلمروی ملی لاپامپای مرکزی» که شامل ایالت ریونگرو ی کنونی نیز میشد تشکیل شد . جمعیت این خطه که در آن زمان ۲۵ هزار نفر بود تا سال ۱۹۱۵ به ۱۱۰ هزار نفررسید . ۴۰ سال بعد، خطهٔ مزبور تجزیه شد و لاپامپا استقلال خود را به عنوان یک ایالت به دست آورد . ایالت لاپامپا با وجود نمایهٔ روستایی، یکی از بالقوهترین مناطق در زمینه آموزشی ست .
جغرافیا و اقلیم
ایالت لاپامپا در مرکز منطقهٔ پامپاس قرار گرفتهاست . میزان بارش سالانه در این استپ هموار و کم ارتفاع ، ۵۰۰ میلیمتر میباشد . رطوبت کم و هوای معتدل اختلاف دمای زیادی بین روز و شب به وجود اوردهاست که در پوشش گیاهی منطقه تاثیر زیادی دارد . شمال غرب ایالت - در همسایگی ایالت بوئنوس آیرس – منطقه پرباران «پامپا اومیدا» (پامپای مرطوب) نام دارد . تاثیر منطقهٔ خشک کویو با کوههای کم ارتفاع نیز در غرب دیده میشود . رودهای جاری در لاپامپا عبارتند از : رود کلرادو (در مرز با ایالت ریونگرو) و رود سالادو .
اقتصاد
لاپامپا با تولید ارزش ۲/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ (بیست درصد میانگین ملی) از فعالترین ایالات در بخش کشاورزی است . مهمترین فعالیت آن را شاید بتوان پرورش گاو با ۳۶۳۲۶۸۴ راس، گوسفند (۲۰۲ هزار راس)، بز (۱۴۰ هزار راس) و خوک (۶۰ هزار راس) دانست . در خاکهای حاصلخیز بخش شمال شرق ایالت، محصولاتی چون گندم (۱۰ درصد تولید ملی)، آفتاب گردان (۱۳ درصد تولید ملی)، ذرت، جو و سایر غلات تولید میشود . از دیگر منابع درآمدزا میتوان به صنعت لبنیات سازی با ۳۰۰ مرکز و ۲۵ کارخانه پنیر سازی، تولید عسل و استخراج نمک اشاره کرد . اگر چه توریسم در ایالت چندان رشدی نداشته اما شهر سانتا روزا (مرکز ایالت) و پارک ملی لیوئه کالل در شمار جاذبههای جهانگردی ایالت میباشند .
تقسیمان سیاسی
ایالت به ۲۲ بخش (دپارتمان) تقسیم میشود .
۱ – بخش آترئوکو
۲ – بخش کالئو کالئو
۳ – بخش مرکزی (با مرکزیت سانتا روزا)
۴ – بخش کاتریلو
۵ – بخش چالیلئو
۶ – بخش چاپالئوفو
۷ – بخش چیکال کو
۸ – بخش کونه لو
۹ – بخش کوراکو
۱۰ – بخش گاتراچه
۱۱ – بخش اونکال
۱۲ – بخش لیوئه کالل
۱۳ – بخش لیمای مائویدا
۱۴ – بخش لوونتوئه
۱۵ – بخش ماراکو
۱۶ – بخش پوئلن
۱۷ – بخش کمو کمو
۱۸ – بخش رانکول
۱۹ – بخش رئالیکو
۲۰ – بخش توآی
۲۱- بخش تره نل
۲۲ – بخش اوتراکان
منبع
- ویکیپدیای انگلیسی