سلطان مراد

سلطان مراد، واپسن پادشاه حکومت آق قویونلوها فرزند سلطان یعقوب از همسرش گوهرخاتون و نوه اوزون حسن بود.

مراد بعد از مرگ آیبه سلطان از زندان آزاد شد و شیراز را تسخیر کرد و سپس در سال ۹۰۵ به اصفهان حمله کرد و به جنگ با محمدی بیگ پرداخت، محمدی بیگ کشته و اصفهان را شد. سلطان مراد در بهار سال ۹۰۶ در حدود قزوین و ابهر با الوند بیگ به جنگ پرداخت که حاصل این جنگ صلحی بود با این شرط که عراق عجم و فارس به سلطان مراد و آذربایجان و دیار بکر به الوند بیگ داده شود.

سلطان مراد در ۲۴ ذی الحجه ۹۰۸ (۲۰ ژوئن ۱۵۰۳) در نزدیکی همدان با شاه اسماعیل به جنگ پرداخت که چون شکست خورد به شیراز گریخت. از آن جا نیز به دزفول و بغداد به نزد باریک بیگ پُرناک رفت و پنج سال و نیم در آنجا حکومت کرد. در ۹۱۴ که از توجه لشکریان قزلباش به جانب عراق هراسان شده بود همراه باریک بیگ که فرمانروای بی چون و چرای آن دیار بود به قرامان روم رفت تا

سرانجام مراد در ۹۲۰ (۱۵۱۸) به دست دورمش بیگ شاملو در دیاربکر کشته شد و سرش به نزد شاه اسماعیل فرستاده شد. با مرگ سلطان مراد حکومت آق قویونلوها به پایان رسید.

منبع

• خواندمیر ، غیاث الدین ، تاریخ حبیب السیر، جلد ۳، صفحه ۴۶۵-۴۶۶، به اهتمام محمد دبیرسیاقی، ۱۳۶۲ خورشیدی
• روملو ، حسن ، احسن التواریخ، صفحه ۳۴-۳۸-۴۰، به اهتمام عبدالحسین نوایی، ۱۳۴۶ خورشیدی
• قزوینی ، یحیی، لب التواریخ، صفحه ۲۳۱، به اهتمام محمدباقر نیرومند، ۱۳۶۳ خورشیدی
• خلاصۀ تاریخ جامع ایران ، جلد دهم ، قراقویونلو، حوری وش احمدی دستگردی