هیئت علمی: تفاوت میان نسخه‌ها
استاد یا پروفسور برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
عضو هیئت علمی آموزشی، علاوه بر امور پژوهشی، موظف است ساعاتی در هفته را (بین ۱۰ تا ۱۶ ساعت، بسته به مرتبهٔ علمی و بعضی معیارهای دیگر) به امور آموزشی بپردازد. |
عضو هیئت علمی آموزشی، علاوه بر امور پژوهشی، موظف است ساعاتی در هفته را (بین ۱۰ تا ۱۶ ساعت، بسته به مرتبهٔ علمی و بعضی معیارهای دیگر) به امور آموزشی بپردازد. |
||
آرش علاف اصغری |
|||
== جستارهای وابسته == |
== جستارهای وابسته == |
||
نسخهٔ ۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۱۸
عضو هیئت علمی دانشگاه عنوان کلی برای مدرسان دانشگاه است که به مراتب اصلیِ مربی (Instructor)، استادیار (assistant professor)، دانشیار (associate professor)، و استاد (professor) یا «استادتمام (استاد تمام)» (full professor) تقسیم می‌شود.
مربی، از مراتب علمی دانشگاهی برای اعضای هیئت علمیدانشگاه‌ها و سایر مراکز علمی و پژوهشی است و ازنظر بین‌المللی معادل lecturer می‌باشد. این عنوان به دارندگان مدارک دانشگاهی پایین‌تر از دکتری داده می‌شود.
استادیار، از مراتب علمی دانشگاهی برای اعضای هیئت علمی و معمولا معادل Assistant Professor در سیستم آمریکایی-کانادایی است. در ایران این مرتبه بالاتر از مرتبهٔمربی و پایین‌تر از مرتبهٔ دانشیاری است.
دانشیار از مراتب علمی دانشگاهی برای اعضای هیئت‌علمیو معادل Associate Professor است. این مرتبه بالاتر از مرتبهٔ استادیاری و پایین‌تر از استادی است. برای رسیدن به این مرتبه، هیئت‌علمی باید بر اساس آیین‌نامهٔ ارتقای وزارت علوم و تحقیقات و فناوری یا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، به حداقل امتیاز لازم دست پیدا کند. از فاکتورهای مهم برای رسیدن به مرتبهٔ دانشیاری، امتیاز پژوهشی است که بر اساس تعداد مقاله‌ها، کتاب‌ها و فعالیت‌های تحقیقاتی مشابه ارزیابی می‌شود.
استاد یا پروفسور (به لاتین: Professor) یکی از درجه‌های علمی برای اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها ومراکز تحقیقاتی است که بالاترین درجهٔ علمی در بینمدرسان دانشگاه به‌شمار می‌آید.
در ایران مطابق با سیستم آموزشی دانشگاهی یک استاد در یک نظام ارتقای سلسله‌مراتبی، بالاتر از درجات مربی(Instructor)، استادیار (Assistant Professor) ودانشیار (Associate Professor) و پایین‌تر از رتبهاستاد ممتاز (Academic tenure) قرار می‌گیرد.
در برخی از موارد به کسانیکه رتبه استادی را در دانشگاه دارند استاد تمام (Full Professor) گفته می‌شود.
هیئت علمی در ایران به دو دستهٔ هیئت علمی آموزشی و هیئت علمی پژوهشی تقسیم‌بندی می‌شود.
عضو هیئت علمی پژوهشی، به‌صورت موظف تدریس انجام نمی‌دهد و به امور پژوهشیِ صِرف می‌پردازد (در پژوهشگاه‌ها بسیار رایج است)
عضو هیئت علمی آموزشی، علاوه بر امور پژوهشی، موظف است ساعاتی در هفته را (بین ۱۰ تا ۱۶ ساعت، بسته به مرتبهٔ علمی و بعضی معیارهای دیگر) به امور آموزشی بپردازد. آرش علاف اصغری
جستارهای وابسته
- دستیار آموزشی
- آموزگار (معلم)