نیایش: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
۸- ... سبحانک فَقِنا عذابَ النار... (آل عمران ۱۹۱)<ref>''فرهنگ موضوعی قرآن''، ص۱۹۹</ref> |
۸- ... سبحانک فَقِنا عذابَ النار... (آل عمران ۱۹۱)<ref>''فرهنگ موضوعی قرآن''، ص۱۹۹</ref> |
||
⚫ | |||
== بهترین زمان ها برای دعا == |
|||
در کتاب کشف اللثام عن قواعد الاحکام از فاضل هندی ذکر شده است که امام صادق(ع)فرمودند: زمان کف الخضیب (یعنی ثلث باقی مانده ی شب یا نیمه شب شرعی تا اذان صبح) بهترین زمان برای دعا کردن است به طوری که بنده ی خدا در این زمان دعانکند مگر آن دعا به اجابت رسد.<ref> باشگاه خبرنگاران جوان22 دیماه1395 http://www.yjc.ir/fa/news/5932536/</ref> |
|||
⚫ | |||
* [[نماز]] |
* [[نماز]] |
||
* [[عبادت]] |
* [[عبادت]] |
نسخهٔ ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۲۲
نیایش یا دُعا شکلی از رفتار دینی است که هدف از آن، جستن ارتباط با موجودیتی است که فردِ نیایشگر او را بهعنوان آفریدگار خود یا موجودی روحانی در نظر میگیرد. فرد نیایشگر در دعاهای خود معمولاً خواستهای را از مخاطبِ نیایش خود طلب میکند یا از مخاطبِ دعا سپاسگزاری میکند.[۱] دعاها معمولاً با بیانکردن واژههایی بهصورت شفاهی یا تداعی آن واژهها در ذهن انجام میگیرد و در برخی ادیان شکل رایجتر آن بهصورت نیایشسرایی است.
در حقیقت دعا رفتاری مذهبی است که فرد با خلق نوعی زندگی خیالی واقعیت های ناخوشایند جهان مادی را موقتا محو می کند.[۲]
نیایش میتواند بهصورت فردی یا گروهی انجام شود. مخاطبان نیایش ممکن است ایزدها، ارواح، درگذشتگان، و حتی مفاهیم باشند. از انواع دعاها میتوان دعاهای درخواستی، التماسی، سپاسگزارانه، اعترافی، توبهگرانه، پرستشی و همدمخواهانه را نام برد.
افراد برای منظورهای گوناگونی دعا میکنند؛ از جمله برای منفعت شخصی یا برای بهبود وضعیت فرد یا افراد دیگر. التماس از «ایزد» برای انجام کاری، اعتراف به «گناهان»، درمیانگذاشتن اندیشهها با کسی که بهعنوان آفریدگار در نظر گرفته میشود، ایجاد حسّ بودن با «ایزد» بهمنظور کاستن از حس تنهایی، ارتباطجستن با افرادِ درگذشته یا همراهی با همدینان در سرودخوانیهای نیایشی یا نمازها میتوانند از دلایل نیایش باشند.[۳]
پژوهشهای علمی که برای بررسی تأثیرات احتمالی نیایش بر وضعیت روحی یا تندرستی افراد انجام شده، نتیجهٔ روشنی در بر نداشته و این پژوهشها نتایج متضادی را ارائه دادهاند.[۴][۵]
دعا در قرآن
در قرآن کریم دعاهایی از زبان خداوند یا پیامبران و افراد مؤمن بیان شدهاست که بهترین وسیلهٔ ارتباط با خداوند است. در زیر مواردی آمدهاست.
۱- إهدنا الصراطَ المستقیم (حمد ۵)
۲- ربنا علیک توکَّلنا و إلیک انبنا... (ممتحنة ۵)
۳- ربنا لاتجعلنا فتنة للّذین کفروا و اغفر لنا... (ممتحنة ۶)
۴- رب هَب لی حکما... (شعراء ۸۴)
۵- رب اغفر و ارحم و أنت خیر الراحمین (مؤمنون ۱۱۸)
۶- رب اجعلنی مُدخَلَ صدق و...
۷- ربنا لاتُزِغ قلوبَنا بعدَ إن هدیتَنا... (آل عمران ۸)
۸- ... سبحانک فَقِنا عذابَ النار... (آل عمران ۱۹۱)[۶]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ The free Dictionary، بازدید: نوامبر ۲۰۱۰.
- ↑ روان شناسی دین، نوشته دیوید ام وولف، ترجمه دکتر محمد دهقانی، انتشارات رشد ۱۳۸۶ ، صفحه ۱۹۹
- ↑ Samarin, William J. , Tongues of Men and Angels: The Religious Language of Pentecostalism. Macmillan, New York, 1972.
- ↑ Galton F. Statistical inquiries into the efficacy of prayer. Fortnightly Review 1872;68:125-35
- ↑ Byrd RC, Positive therapeutic effects of intercessory prayer in a coronary care unit population. South Med J 1988;81:826-9.
- ↑ فرهنگ موضوعی قرآن، ص۱۹۹
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Prayer». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۴ مرداد ۱۳۹۱.
پیوند به بیرون
- نیایشها و دستنوشتههای بینظیر دکتر چمران
- استجابت دعا، پایگاه اسلامی - شیعی رشد