سپیدایی: تفاوت میان نسخهها
Mitra.sh1368 (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Mitra.sh1368 (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
دمای یک [[سیاره]] عملاً تحت تأثیر میزان انعکاس [[انرژی خورشیدی]]، موسوم به آلبدوی [[سیاره]]، و اثرات گازهای گلخانه ای (البته اگر وجود داشته باشد) است. |
دمای یک [[سیاره]] عملاً تحت تأثیر میزان انعکاس [[انرژی خورشیدی]]، موسوم به آلبدوی [[سیاره]]، و اثرات گازهای گلخانه ای (البته اگر وجود داشته باشد) است. |
||
آلبدوی [[سیاره زمین]] ۰/۳۷ است، بدین معنی که ۳۷٪ [[انرژی خورشیدی]] را منعکس می |
آلبدوی [[سیاره زمین]] ۰/۳۷ است، بدین معنی که ۳۷٪ [[انرژی خورشیدی]] را سریعاً منعکس می کند؛ لذا ۶۳٪ آن را جذب می نماید. آلبدوی سیاره [[زهره]] حدود ۰/۷۰ است (مقدار ذکر شده در منابع از ۰/۶۵ تا ۰/۸۵ متغیر است)، در نتیجه تنها ۳۰٪ انرژی خورشیدی توسط سیاره [[زهره]] جذب می شود. اما جو [[زهره]] که از [[کربن دیاکسید]] تشکیل شده به قدری غلیظ است که دمای سطح آن به طور قابل ملاحظه ای بالا میرود. [[مریخ]] آلبدویی برابر با ۰/۱۵ دارد، از اینرو بیشتر [[انرژی خورشیدی]] را جذب میکند، اما جو رقیق [[کربن دیاکسید]] مریخ (حدود ۰/۰۱ زمین) نمی تواند گرمای زیادی را به دام اندازد؛ بدین دلیل هم اکنون سطح [[مریخ]] برای بقای گونه های حیات برپایهٔ آب/کربن بیش از حد سرد است. با این وجود، در گذشته، زمانی که آتشفشانهای عظیم مقادیر گسترده ای گاز (شامل [[بخار آب]]، [[کربن دیاکسید]] و [[متان]]) را در جو منتشر می کردند، دمای آن به میزان قابل توجهی بالاتر بوده و احتمالاً امکان پا گرفتن حیات در آنجا وجود داشته است.<ref>کتاب درآمدی بر نجوم و کیهانشناسی صفحه ۱۰۷</ref> |
||
== منابع == |
== منابع == |
نسخهٔ ۴ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۵:۱۳
سپیدایی[۱] یا آلبدو به معنی درصد بازتاب نور از سطح یک جسم است. مقادیر این کمیت میتواند از صفر (تاریک مطلق) تا یک (روشن مطلق) تغییر پیدا کند. آلبدو را گاه با درصد و گاه با یک عدد اعشاری کوچکتر از یک نشان میدهند.
دمای یک سیاره عملاً تحت تأثیر میزان انعکاس انرژی خورشیدی، موسوم به آلبدوی سیاره، و اثرات گازهای گلخانه ای (البته اگر وجود داشته باشد) است.
آلبدوی سیاره زمین ۰/۳۷ است، بدین معنی که ۳۷٪ انرژی خورشیدی را سریعاً منعکس می کند؛ لذا ۶۳٪ آن را جذب می نماید. آلبدوی سیاره زهره حدود ۰/۷۰ است (مقدار ذکر شده در منابع از ۰/۶۵ تا ۰/۸۵ متغیر است)، در نتیجه تنها ۳۰٪ انرژی خورشیدی توسط سیاره زهره جذب می شود. اما جو زهره که از کربن دیاکسید تشکیل شده به قدری غلیظ است که دمای سطح آن به طور قابل ملاحظه ای بالا میرود. مریخ آلبدویی برابر با ۰/۱۵ دارد، از اینرو بیشتر انرژی خورشیدی را جذب میکند، اما جو رقیق کربن دیاکسید مریخ (حدود ۰/۰۱ زمین) نمی تواند گرمای زیادی را به دام اندازد؛ بدین دلیل هم اکنون سطح مریخ برای بقای گونه های حیات برپایهٔ آب/کربن بیش از حد سرد است. با این وجود، در گذشته، زمانی که آتشفشانهای عظیم مقادیر گسترده ای گاز (شامل بخار آب، کربن دیاکسید و متان) را در جو منتشر می کردند، دمای آن به میزان قابل توجهی بالاتر بوده و احتمالاً امکان پا گرفتن حیات در آنجا وجود داشته است.[۲]
منابع
- ↑ سپیدایی از واژههای مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی به جای albedo در انگلیسی است. «فرهنگ واژههای مصوّب فرهنگستان: ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۵». فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ص. ۱۰. دریافتشده در ۲۹ اسفند ۱۳۹۰.
- ↑ کتاب درآمدی بر نجوم و کیهانشناسی صفحه ۱۰۷
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Albedo». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳ اکتبر ۲۰۱۰.
- موریسون، ایان. درآمدی بر نجوم و کیهانشناسی. ترجمهٔ غلامرضا شاهعلی. شیراز: ارم شیراز. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۰۳۶-۲۵-۰.