کارزار سیاسی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +مرتب (۶.۵): + رده:کارزارهای سیاسی |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
کارزارهای سیاسی مدرن استانداردهای جدیدی را در مورد این که چگونه کارزارهای موفق روز به روز فعالیت کردهاند، تنظیم نمودهاند. یک کارزار در بازتاب بیرونی در نظر افراد جامعه شبیه یک گروه شبه نظامی است. چرا که وجود مواردی در کارزارها از قبیل سلسله مراتب در دستورها، عدم وجود شکیبایی در مورد اقدامات ممنوعه مشخص و یک برنامه روزمره گسترده که نسبت به مشاغل دیگر از همه زودتر شروع شده و بسیار دیرتر پایان مییابد، وجوه تشابه آن با یک گروه شبه نظامی است. |
کارزارهای سیاسی مدرن استانداردهای جدیدی را در مورد این که چگونه کارزارهای موفق روز به روز فعالیت کردهاند، تنظیم نمودهاند. یک کارزار در بازتاب بیرونی در نظر افراد جامعه شبیه یک گروه شبه نظامی است. چرا که وجود مواردی در کارزارها از قبیل سلسله مراتب در دستورها، عدم وجود شکیبایی در مورد اقدامات ممنوعه مشخص و یک برنامه روزمره گسترده که نسبت به مشاغل دیگر از همه زودتر شروع شده و بسیار دیرتر پایان مییابد، وجوه تشابه آن با یک گروه شبه نظامی است. |
||
این اقدامات ممنوعه ممکن است برشمرده شوند، ولی تنها به این موارد محدود نمیشوند: دروغ گفتن در مورد اعداد و ارقام (از قبیل تماسهای تلفنی دریافت شده، مراجعات به منازل افراد، نیروگیریهای داوطلبانه و غیره). یک مشکل روزافزون انتخاباتی این است که افراد از طریق اینترنت و بدون نظارت مستقیم و خارج اززنجیره دستورها و سلسله مراتب کاری با یکدیگر در ارتباط هستند (مثلن یک فرد با مافوق رئیسش که از قضا دوست وی نیز هست، برای به دست آوردن منفعتی خاص یا گزارش دادن اطلاعات ارتباط میگیرد)، صحبت کردن افراد غیر از تیم رسانهای با مطبوعات، وبلاگ نویسی (که به عنوان شکل دیگری از صحبت کردن با رسانهها در نظر گرفته میشود که میتواند به برنامههای کارزار خدشه وارد کند)، دستگیر شدن (یا به عبارت دیگر به آسانی مورد هدف حمله کارزارهای رقیب قرار گرفتن) برنامه روزمره یک کارزار سیاسی بسیار گسترده است و اغلب هیچ آغاز و پایان مشخصی ندارد مگر مجموعهای از |
این اقدامات ممنوعه ممکن است برشمرده شوند، ولی تنها به این موارد محدود نمیشوند: دروغ گفتن در مورد اعداد و ارقام (از قبیل تماسهای تلفنی دریافت شده، مراجعات به منازل افراد، نیروگیریهای داوطلبانه و غیره). یک مشکل روزافزون انتخاباتی این است که افراد از طریق اینترنت و بدون نظارت مستقیم و خارج اززنجیره دستورها و سلسله مراتب کاری با یکدیگر در ارتباط هستند (مثلن یک فرد با مافوق رئیسش که از قضا دوست وی نیز هست، برای به دست آوردن منفعتی خاص یا گزارش دادن اطلاعات ارتباط میگیرد)، صحبت کردن افراد غیر از تیم رسانهای با مطبوعات، وبلاگ نویسی (که به عنوان شکل دیگری از صحبت کردن با رسانهها در نظر گرفته میشود که میتواند به برنامههای کارزار خدشه وارد کند)، دستگیر شدن (یا به عبارت دیگر به آسانی مورد هدف حمله کارزارهای رقیب قرار گرفتن) برنامه روزمره یک کارزار سیاسی بسیار گسترده است و اغلب هیچ آغاز و پایان مشخصی ندارد مگر مجموعهای از کارها که باید در زمان مشخصی به پایان برسد. معمولن پایان کار برای کارزارهای سیاسی زمانی در شب است که در آن نیاز است مافوق تیم تعداد کارهایی که انجام شده است را گزارش دهد و کارهایی که قرار بوده است تا انجام گیرند را به طور خلاصه ذکر کند و به این صورت تعداد کاری که تیم انجام داده است میتواند برای دیگران معیار قرار گیرد. برای مثال یکی از افراد واحد اجرایی ممکن است نه داوطلب متعهد جدید را برای انجام کاری در طول روز گرد هم آورد. او باید گزارش کار خود را در ساعت ۸:۴۵ بعد از ظهر به مدیر اجرایی منطقه تحویل دهد تا مدیر منطقه بتواند چنین گزارش دهد که همه افراد واحد اجرایی منطقه وی پنجاه و دو نیروی داوطلب را برای کار مورد نظر به کار گرفتهاند. این امر هم خود به این نیاز دارد که قائم مقام اجرایی استان در ساعت نه گزارش خود را به مافوق خویش ارائه دهد. پس آنان میتوانند با دبیر اجرایی استان در ساعت ۹:۱۵ صحبت کنند و گزارش دهند که ۸۲۷ داوطلب برای ماموریتها در سراسر استان استخدام شدهاند. به همین منوال این پروسه در دیگر سلسله مراتب کارزار نیز انجام میشود. هر زمان هر کدام از این گزارشهای متوالی پایان یافت اجرا کنندگان در همه سطوح ممکن است گزارش کار بنویسند، ایمیل ارسال نمایند، به دوستان زنگ بزنند و یا کارهای دیگری انجام دهند که نباید در طول ساعات روز و یا در زمان اداری انجام شوند. کارزارهای سیاسی معمولن در ارتباط با رای دهندگان و داوطلبان هستند و این امر به قوانین آن منطقه، مختصات محلی، ترجیحات مجریان و داوطلبان کارزار و مدت زمان تعیین شده بستگی دارد. (معمولن در ساعت ۸ یا ۹ بعد از ظهر تمام کارها پایان مییابند.) تخطی از این مدت زمان برای انجام فعالیتهای دیگر اغلب نمیتواند رخ دهد و یا اگر اتفاق افتد به توجیهی قوی مانند حضور در یک ملاقات مهم نیاز دارد. تنها کسر بسیار کوچکی از کارکنان کارزار حجم کار هایشان را در طول ساعات کاری معمول انجام میدهند. |
||
== روشها == |
== روشها == |
||
[[پرونده:John Edwards Pittsburgh 2007.jpg|بندانگشتی|راست|[[جان ادورادز]] یکی از اعضای حزب دموکرات که در کارزار انتخاباتی سال ۲۰۰۷ در پنسیلوانیا مشغول ایراد سخنرانی است.]] |
[[پرونده:John Edwards Pittsburgh 2007.jpg|بندانگشتی|راست|[[جان ادورادز]] یکی از اعضای حزب دموکرات که در کارزار انتخاباتی سال ۲۰۰۷ در پنسیلوانیا مشغول ایراد سخنرانی است.]] |
||
یک تیم کارزاری (که ممکن است تنها متشکل از یک نفر یا گروهی از افراد به شدت حرفهای باشد) باید در نظر داشته باشد که چگونه با شعار کارزار ارتباط برقرار میکند، |
یک تیم کارزاری (که ممکن است تنها متشکل از یک نفر یا گروهی از افراد به شدت حرفهای باشد) باید در نظر داشته باشد که چگونه با شعار کارزار ارتباط برقرار میکند، نیروهای داوطلب را به کار میگیرد و منابع مالی را جمع آوری میکند. تبلیغات کارزار از روشهای تبلیغات تجاری و پروپاگاندا نشات و الهام میگیرند. زمانی که کارزارها میخواهند پیام خود را منتشر کنند، خیابانها در دسترس کارزارهای انتخاباتی قرار میگیرند که این دسترسی به وسیله قانون، منابع در دسترس و انتظار شرکت کنندگان در کارزارها محدود میشود. این روشها اغلب با یک راهبرد رسمی ترکیب شده که به عنوان برنامه کارزار شناخته میشود. در برنامه کارزار، هدف، پیام، مخاطبین گروه هدف و منابع در دسترس کارزار در نظر گرفته میشوند. کارزارها معمولن هنگامی که پیام خود را منتقل میکنند در جستجوی شناسایی حمایت کنندگانشان هستند. |
||
=== ارتباطات کارزار === |
=== ارتباطات کارزار === |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
=== فناوریهای مدرن و اینترنت === |
=== فناوریهای مدرن و اینترنت === |
||
امروزه [[اینترنت]] عنصر اصلی |
امروزه [[اینترنت]] عنصر اصلی کارزارهای سیاسی مدرن است. فناوری ارتباطات از قبیل ایمیل، وبسایتها و پادکستها (برنامههای رادیویی) باعث ارتباطات سریع تر با جنبشهای شهروندان و انتقال پیام به تعداد زیادی از مخاطبین میشوند. این فناوریهای اینترنتی برای جمع آوری پول، رایزنی، جمع آوری داوطلبان، ساختن اجتماعات و سازماندهی کردن آنها به کار بسته میشوند. نامزدهای سیاسی مستقل نیز از اینترنت برای ارتقای کارزار انتخاباتی خود بهره میجویند. |
||
برای نشان دادن اهمیت |
برای نشان دادن اهمیت کارزارهای سیاسی اینترنتی میتوان به کارزار ریاست جمهوری [[باراک اوباما]] اشاره کرد که به شدت به رسانههای اجتماعی و شبکههای رسانهای جدید متکی بود تا با رای دهندگان تعامل برقرار کند، داوطلبانی را برای کارزار استخدام کند و برای کارزار پول جمع آوری کند. این امر باعث شده است تا مرکز توجه بر اهمیت استفاده از اینترنت در کارزارهای سیاسی جدید قرار گیرد و این کار با استفاده از اشکال مختلف رسانههای اجتماعی و رسانههای جدید انجام میگیرد (رسانههایی از قبیل [[فیسبوک]]، [[یوتیوب]] و دیگر شبکههای اجتماعی) تا به جمعیتها و گروههای هدف متنوع و متعددی دست یابد. وبسایت اجتماعی کارزار اوباما my.barackobama.com بود که از روشهای کم هزینه و موثر برای تجهیز رای دهندگان و افزایش مشارکت میان گروههای سنی متنوع رای دهنده استفاده کرد.<ref>{{cite web | url = http://www.newsweek.com/2008/11/21/president-2-0.html | title = President 2.0 | accessdate = ۲۰۱۰-۰۵-۱۱ | last = Lyons | first = Daniel | date = ۲۰۰۸-۱۱-۲۲ | work = Newsweek.com | quote = Obama harnessed the grass-roots power of the Web to get elected. How will he use that power now?}}</ref> این رسانه جدید به گونهای حیرت آور در جذب جمعیت جوان موفق بود و در عین حال به سازمان دهی و جذب دیگر گروههای سنی نیز کمک کرد. |
||
=== مکان سخنرانی === |
=== مکان سخنرانی === |
||
مکان سخنرانی در اصل به محل کار نامزد انتخاباتی که در آن نمایندگان دیدگاه هایشان و یا رایها را قبل از انتخابات مجلس یا دیگر انتخابات ارائه میکنند، اطلاق میشود. اکنون این واژه ممکن است با تسامح به هر اتفاقی از قبیل مناظرهها یا سخنرانیها در طی یک کارزار انتخاباتی اشاره داشته باشد. مکانی که یکی یا تعداد بیشتری از |
مکان سخنرانی در اصل به محل کار نامزد انتخاباتی که در آن نمایندگان دیدگاه هایشان و یا رایها را قبل از انتخابات مجلس یا دیگر انتخابات ارائه میکنند، اطلاق میشود. اکنون این واژه ممکن است با تسامح به هر اتفاقی از قبیل مناظرهها یا سخنرانیها در طی یک کارزار انتخاباتی اشاره داشته باشد. مکانی که یکی یا تعداد بیشتری از نامزدها در آن حضور مییابند. |
||
=== دیگر روشها === |
=== دیگر روشها === |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
* از طریق وبسایتها، جامعههای مجازی و ایمیلهای انبوه<ref>[http://www.campaigntv.org Campaign TV]</ref> |
* از طریق وبسایتها، جامعههای مجازی و ایمیلهای انبوه<ref>[http://www.campaigntv.org Campaign TV]</ref> |
||
* از طریق یک روش جدید با عنوان ریز هدف گیری که به شناسایی و هدف قرار دادن بخشهای جمعیتی کوچک از رای دهندگان کمک میکند. |
* از طریق یک روش جدید با عنوان ریز هدف گیری که به شناسایی و هدف قرار دادن بخشهای جمعیتی کوچک از رای دهندگان کمک میکند. |
||
* از طریق |
* از طریق سفرهایی کوتاه به شهرهای مختلف |
||
* جلوگیری از توانایی رقبای سیاسی در مقابله با کارزار از طریق روشهایی نظیر مقابله با تظاهرات و... |
* جلوگیری از توانایی رقبای سیاسی در مقابله با کارزار از طریق روشهایی نظیر مقابله با تظاهرات و... |
||
* سازمان دهی دفاتر احزاب سیاسی |
* سازمان دهی دفاتر احزاب سیاسی |
||
* استفاده از تشویقها و اظهار |
* استفاده از تشویقها و اظهار نظرهای مثبت دیگر اعضای شناخته شده و محبوب حزب برای جذب حمایت |
||
* ماندن در نزدیکی یا خود دفتر کارزار برای این که بتوان حمایت کسانی را که از دفتر بازدید میکنند جذب کرد |
* ماندن در نزدیکی یا خود دفتر کارزار برای این که بتوان حمایت کسانی را که از دفتر بازدید میکنند جذب کرد |
||
* رای گیری از طریق ایمیل شیوهای است که امروزه به طور روز افزونی گسترش یافته است، پس تمام |
* رای گیری از طریق ایمیل شیوهای است که امروزه به طور روز افزونی گسترش یافته است، پس تمام کارزارها باید به دنبال راهبردهایی تاثیرگذار باشند تا بتوان از این شیوه به گونهای کامل و مناسب استفاده کرد. |
||
* فروش کالاها و نشانهای تبلیغاتی کارزار به عنوان راهی برای ارتباط برقرار کردن با هواداران و جذب حمایتهای مالی، کمکهای داوطلبانه و تبلیغات رایگان<ref>{{cite web |url=http://www.huffingtonpost.com/off-the-bus-reporter/obama-campaign-rewrites-f_b_140616.html |title=Off The Bus: Obama Campaign Rewrites Fundraising Rules by Selling Merchandise |date=3 November 2008 |publisher=Huffington Post |accessdate=20 May 2009 |author=Diane Tucker, Dawn Teo}}</ref> |
* فروش کالاها و نشانهای تبلیغاتی کارزار به عنوان راهی برای ارتباط برقرار کردن با هواداران و جذب حمایتهای مالی، کمکهای داوطلبانه و تبلیغات رایگان<ref>{{cite web |url=http://www.huffingtonpost.com/off-the-bus-reporter/obama-campaign-rewrites-f_b_140616.html |title=Off The Bus: Obama Campaign Rewrites Fundraising Rules by Selling Merchandise |date=3 November 2008 |publisher=Huffington Post |accessdate=20 May 2009 |author=Diane Tucker, Dawn Teo}}</ref> |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
=== کارزار اطلاعاتی === |
=== کارزار اطلاعاتی === |
||
کارزار اطلاعاتی یک کارزار سیاسی است که برای بالا بردن سطح آگاهی مردم و حمایت از ویژگیهای یک نامزد یا حزب وی طراحی شده است.<ref>[http://www.sisr.net/publications/0706fletcher.pdf sisr.net]</ref> این کارزار بیشتر از یک کارزار کاغذی که فعالیت اش تنها به پر کردن برگههای لازم برای رای گیری محدود میشود، فعالیت میکند ولی فعالیتهایش کمتر از یک کارزار رقابتی است که هدف آن در واقع برنده شدن در انتخابات است. یک کارزار اطلاعاتی معمولن بر روشهای اطلاع رسانی کم خرج از قبیل پخش اخبار، گرفتن مصاحبههای کاغذی، ساختن |
کارزار اطلاعاتی یک کارزار سیاسی است که برای بالا بردن سطح آگاهی مردم و حمایت از ویژگیهای یک نامزد یا حزب وی طراحی شده است.<ref>[http://www.sisr.net/publications/0706fletcher.pdf sisr.net]</ref> این کارزار بیشتر از یک کارزار کاغذی که فعالیت اش تنها به پر کردن برگههای لازم برای رای گیری محدود میشود، فعالیت میکند ولی فعالیتهایش کمتر از یک کارزار رقابتی است که هدف آن در واقع برنده شدن در انتخابات است. یک کارزار اطلاعاتی معمولن بر روشهای اطلاع رسانی کم خرج از قبیل پخش اخبار، گرفتن مصاحبههای کاغذی، ساختن بروشورها برای توزیع خانه به خانه، سازمان دهی کارکنان رای گیری و غیره تمرکز میکند.<ref>{{cite web|url=http://www.lppa.org/component/option,com_smf/Itemid,60/topic,9.0/ |title=Changing Focus/Priorities |publisher=Lppa.org |date= |accessdate=۲۰۰۸-۱۱-۰۸}} {{Dead link|date=September 2010|bot=H3llBot}}</ref> |
||
== تاریخچه == |
== تاریخچه == |
||
[[پرونده:Staggers-truman1948.jpg|بندانگشتی|راست|سخنرانی رئیس جمهور [[هری ترومن]] در سفر انتخاباتی خویش به ویرجینای غربی در سال ۱۹۴۸ با تیم همراه]] |
[[پرونده:Staggers-truman1948.jpg|بندانگشتی|راست|سخنرانی رئیس جمهور [[هری ترومن]] در سفر انتخاباتی خویش به ویرجینای غربی در سال ۱۹۴۸ با تیم همراه]] |
||
کارزارهای سیاسی تا زمانی وجود دارند که به شهروندان اطلاع رسانی مینمایند. عمده کارزارها در زمان شروع از امکانات کمی برخوردار هستند. پدیده کارزارهای سیاسی شدیدن به گروههای رایزنی و حزبهای سیاسی گره خورده است. اولین کارزار مدرن، '''کارزار میدلوثین''' متعلق به [[ویلیام اوارت گلدستون]] در سال ۱۸۸۰ بوده است. اگرچه ممکن است قبل از وی نیز مثالهای مدرن تری در قرن نوزدهم وجود داشته باشند. |
|||
جوامع دموکراتیک، |
جوامع دموکراتیک، کارزارهای انتخاباتی منظمی دارند اما ایجاد کارزار سیاسی حتا در جوامع غیر دموکراتیک هم از زمانی که [[آزادی بیان]] ارزشمند تلقی و اجازه داده شد ممکن است در مورد موضوعات خاصی مجال ظهور یابند. |
||
کارزارهای انتخاباتی امریکایی در قرن نوزدهم اولین کارزارهای انتخاباتی مبتنی بر [[احزاب سیاسی|حزب سیاسی]] را پایه گذاری کردند و بسیاری از روشهای ایجاد این نوع |
کارزارهای انتخاباتی امریکایی در قرن نوزدهم اولین کارزارهای انتخاباتی مبتنی بر [[احزاب سیاسی|حزب سیاسی]] را پایه گذاری کردند و بسیاری از روشهای ایجاد این نوع کارزارها را ابداع نمودند. در سالهای ۱۷۹۰ تا ۱۸۲۰ حزب فدرالیست و حزب جمهوری خواهان دموکرات در آن چه که به اصطلاح اولین نظام حزبی نامیده میشود، به مبارزه پرداختند. |
||
== استثناء == |
== استثناء == |
||
کارزارهای سیاسی در همه انتخابات دموکراتیک وجود ندارند، در واقع بعضی از انتخاباتهای دموکراتیک مخصوصن از ایجاد کارزارها جلوگیری میکنند، به این خاطر که ممکن است شکل دموکراتیک انتخابات را به مخاطره اندازند.<ref>[http://www.profs-polisci.mcgill.ca/abizadeh/Bahai-elections.htm profs-polisci.mcgill.ca], Abizadeh 2005</ref> شاید به این دلیل که توانایی کارزار از پول یا منافع گروههای خاص تاثیر میپذیرد. |
|||
== پانویس == |
== پانویس == |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
[[رده:تبلیغات]] |
[[رده:تبلیغات]] |
||
[[رده:سیاست]] |
[[رده:سیاست]] |
||
[[رده:کارزارهای سیاسی]] |
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۵:۴۹
کارزار سیاسی، تلاشی سازمان یافته است که به دنبال تاثیرگذاری بر روند تصمیم گیری و سیاست گذاری در یک گروه مشخص می باشد. در کشورهای دارای دموکراسی که در آن نمایندگان، منتخب مردم هستند یا برگذاری همه پرسیها تصویب شده است. کارزارهای سیاسی اغلب به کارزارهای انتخاباتی اشاره دارند. در سیاستهای مدرن، بیشترین کارزارهای سیاسی فعال و برجسته به داشتن نامزدها برای ریاست کشور یا ریاست دولت اغلب به عنوان رئیس جمهور یا نخست وزیر تاکید داشتهاند.
پیام کارزار
پیام کارزار دربرگیرنده ایدههایی است که نامزد آن کارزار میخواهد با رای دهندگان در میان بگذارد و مطرح کند. پیام، اغلب شامل چندین بیانیه درباره سیاستها است. این بیانیهها نظر و ایده اصلی کارزار را خلاصه میکند. برای اینکه تاثیر ماندگاری بر رای دهندگان بگذارد، غالبن آنها را تکرار میکند. در بسیاری از انتخابات حزب مخالف تلاش دارد تا نامزد حزب دیگر را خارج از برنامههایی که مطرح میکند، نشان دهد. مثلن سوالات شخصی یا سوالاتی در مورد سیاستهایی که به بیانیه آن کارزار ربطی ندارند، مطرح میکند.
بیشتر کارزارها ترجیح میدهند تا پیام خود را با مخاطبان بیشتری در میان بگذارند تا رای دهندگان احتمالی بیشتری را به خود جذب کنند. یک پیامی که بسیار محدود و مضیق است، میتواند رای دهندگان را علیه خود کند و یا به وسیله توضیح جزئیات از اعتبار نامزد بکاهد. برای مثال در انتخابات ریاست جمهوری امریکا در سال ۲۰۰۸ جان مک کین عمدتن از پیامی که بر میهن پرستی و تجربه سیاسی اش تاکید میکند تمرکز داشت. پیام کشور مقدم است بود. بعدن پیام تغییر کرد تا توجهات را به نقش او به عنوان یک تاز اصلی در تاسیسات سیاسی حزب متبوع خود جلب کند. باراک اوباما یک شعار ثابت و ساده یعنی تغییر را در کارزار خویش اعلام کرد. اگر پیام کارزار به دقت طراحی گردد، نامزد قطعن در نظرسنجیها پیروز میشود. برای نامزدی که به دنبال پیروزی است، پیام انتخاباتی، بازنگری شده و به عنوان دستورالعمل کاری وی قرار میگیرد.
بودجهٔ کارزار
روشهای جمع آوری کمکهای مالی شامل مواردی از قبیل تماسهای تلفنی، ملاقات با حامیان اصلی و ارسال درخواستهای مستقیم به حامیان جزئی میباشد. آشنایی با گروههای ذینفع که اگر در راستای منافعشان باشد، در نهایت میتواند باعث جذب مبلغهای میلیونی در رقابت شود.
سازمانها
در یک کارزار سیاسی مدرن، سازمان کارزار یک ساختار منسجم از اعضا به روشی که هر کسب و کار مشابهی به هر اندازه دارد، خواهد داشت.
مدیر کارزار
کارزارهای انتخاباتی موفق معمولن به یک مدیر نیاز دارند تا عملیاتهای کارزار را هماهنگ کند. به غیر از نامزد، مدیران کارزار هستند که بیش از همه در معرض دید قرار میگیرند. مدیران کارزارهای مدرن ممکن است بیشتر اجراکنندهٔ راهبردها باشند تا این که بخواهند راهبردها را تعیین کنند. مخصوصا اگر برنامه ریزهای ارشد نوعن مشاوران سیاسی نباشند. از قبیل نظرسنجان مقدماتی و مشاوران رسانهای.
مشاوران سیاسی
مشاوران سیاسی به کارزارها در اغلب فعالیت هایشان از پژوهشها تا راهبردهای عملی مشاوره میدهند. مشاوران تحقیقات راجع به نامزد انتخاباتی، رای دهندگان و دیگر نامزدها را برای مشتری هایشان انجام میدهند.
فعالان کارزار
فعالان یک کارزار انتخاباتی، پیاده نظامهایی وفادار به شعارهای کارزار و افرادی هستند که فعالیتهای داوطلبانهشان را با اعتماد کامل به برنامههای کارزار انجام میدهند. داوطلبان و کارآموزانی که ممکن است در فعالیتهایی از قبیل بحث کردن با تک تک افراد و برقراری تماسهای تلفنی از طرف کارزار انتخاباتی شرکت جویند.
اصول اخلاقی و زمان بندی کارزار
کارزارهای سیاسی مدرن استانداردهای جدیدی را در مورد این که چگونه کارزارهای موفق روز به روز فعالیت کردهاند، تنظیم نمودهاند. یک کارزار در بازتاب بیرونی در نظر افراد جامعه شبیه یک گروه شبه نظامی است. چرا که وجود مواردی در کارزارها از قبیل سلسله مراتب در دستورها، عدم وجود شکیبایی در مورد اقدامات ممنوعه مشخص و یک برنامه روزمره گسترده که نسبت به مشاغل دیگر از همه زودتر شروع شده و بسیار دیرتر پایان مییابد، وجوه تشابه آن با یک گروه شبه نظامی است.
این اقدامات ممنوعه ممکن است برشمرده شوند، ولی تنها به این موارد محدود نمیشوند: دروغ گفتن در مورد اعداد و ارقام (از قبیل تماسهای تلفنی دریافت شده، مراجعات به منازل افراد، نیروگیریهای داوطلبانه و غیره). یک مشکل روزافزون انتخاباتی این است که افراد از طریق اینترنت و بدون نظارت مستقیم و خارج اززنجیره دستورها و سلسله مراتب کاری با یکدیگر در ارتباط هستند (مثلن یک فرد با مافوق رئیسش که از قضا دوست وی نیز هست، برای به دست آوردن منفعتی خاص یا گزارش دادن اطلاعات ارتباط میگیرد)، صحبت کردن افراد غیر از تیم رسانهای با مطبوعات، وبلاگ نویسی (که به عنوان شکل دیگری از صحبت کردن با رسانهها در نظر گرفته میشود که میتواند به برنامههای کارزار خدشه وارد کند)، دستگیر شدن (یا به عبارت دیگر به آسانی مورد هدف حمله کارزارهای رقیب قرار گرفتن) برنامه روزمره یک کارزار سیاسی بسیار گسترده است و اغلب هیچ آغاز و پایان مشخصی ندارد مگر مجموعهای از کارها که باید در زمان مشخصی به پایان برسد. معمولن پایان کار برای کارزارهای سیاسی زمانی در شب است که در آن نیاز است مافوق تیم تعداد کارهایی که انجام شده است را گزارش دهد و کارهایی که قرار بوده است تا انجام گیرند را به طور خلاصه ذکر کند و به این صورت تعداد کاری که تیم انجام داده است میتواند برای دیگران معیار قرار گیرد. برای مثال یکی از افراد واحد اجرایی ممکن است نه داوطلب متعهد جدید را برای انجام کاری در طول روز گرد هم آورد. او باید گزارش کار خود را در ساعت ۸:۴۵ بعد از ظهر به مدیر اجرایی منطقه تحویل دهد تا مدیر منطقه بتواند چنین گزارش دهد که همه افراد واحد اجرایی منطقه وی پنجاه و دو نیروی داوطلب را برای کار مورد نظر به کار گرفتهاند. این امر هم خود به این نیاز دارد که قائم مقام اجرایی استان در ساعت نه گزارش خود را به مافوق خویش ارائه دهد. پس آنان میتوانند با دبیر اجرایی استان در ساعت ۹:۱۵ صحبت کنند و گزارش دهند که ۸۲۷ داوطلب برای ماموریتها در سراسر استان استخدام شدهاند. به همین منوال این پروسه در دیگر سلسله مراتب کارزار نیز انجام میشود. هر زمان هر کدام از این گزارشهای متوالی پایان یافت اجرا کنندگان در همه سطوح ممکن است گزارش کار بنویسند، ایمیل ارسال نمایند، به دوستان زنگ بزنند و یا کارهای دیگری انجام دهند که نباید در طول ساعات روز و یا در زمان اداری انجام شوند. کارزارهای سیاسی معمولن در ارتباط با رای دهندگان و داوطلبان هستند و این امر به قوانین آن منطقه، مختصات محلی، ترجیحات مجریان و داوطلبان کارزار و مدت زمان تعیین شده بستگی دارد. (معمولن در ساعت ۸ یا ۹ بعد از ظهر تمام کارها پایان مییابند.) تخطی از این مدت زمان برای انجام فعالیتهای دیگر اغلب نمیتواند رخ دهد و یا اگر اتفاق افتد به توجیهی قوی مانند حضور در یک ملاقات مهم نیاز دارد. تنها کسر بسیار کوچکی از کارکنان کارزار حجم کار هایشان را در طول ساعات کاری معمول انجام میدهند.
روشها
یک تیم کارزاری (که ممکن است تنها متشکل از یک نفر یا گروهی از افراد به شدت حرفهای باشد) باید در نظر داشته باشد که چگونه با شعار کارزار ارتباط برقرار میکند، نیروهای داوطلب را به کار میگیرد و منابع مالی را جمع آوری میکند. تبلیغات کارزار از روشهای تبلیغات تجاری و پروپاگاندا نشات و الهام میگیرند. زمانی که کارزارها میخواهند پیام خود را منتشر کنند، خیابانها در دسترس کارزارهای انتخاباتی قرار میگیرند که این دسترسی به وسیله قانون، منابع در دسترس و انتظار شرکت کنندگان در کارزارها محدود میشود. این روشها اغلب با یک راهبرد رسمی ترکیب شده که به عنوان برنامه کارزار شناخته میشود. در برنامه کارزار، هدف، پیام، مخاطبین گروه هدف و منابع در دسترس کارزار در نظر گرفته میشوند. کارزارها معمولن هنگامی که پیام خود را منتقل میکنند در جستجوی شناسایی حمایت کنندگانشان هستند.
ارتباطات کارزار
ارتباطات کارزار انتخاباتی به ارتباطات نظارت شده حزب مانند تبلیغات کارزار و ارتباطات کنترل نشده حزب مانند پوشش رسانهای انتخابات اشاره دارد.
تبلیغات کارزار
تبلیغات کارزار استفاده از رسانهای است که به آن پول پرداخت کرده است (مانند روزنامهها، رادیو، تلویزیون و...) تا بر تصمیمات گروههای مختلف تاثیر گذارد. این تبلیغات به وسیله مشاوران سیاسی و کارکنان کارزار طراحی میشوند.
مدیریت رسانهها
رسانههای عمومی ممکن است برای فردی که میخواهد در انتخابات پیروز شود برنامه طراحی کنند. این برنامهها باید با هماهنگی تیم رسانهای کارزار باشد که مدیریت آن بر عهده مدیر این تیم است. مدیر رسانهای کارزار با تمام رسانهها در ارتباط است و جزئیات برنامههای مورد نظر را چه به صورت مستقیم و چه از طریق کارکنان خویش با آنان هماهنگ میکند.
جلسات عمومی، راهپیماییها و اعتراضات
اگر مردم به تعداد کافی ترغیب شوند که در اعتراضات، راهپیماییها و دیگر گردهماییهای عمومی مشابه حضور یابند، ممکن است این موارد به یک ابزار کاملن موثر تبدیل شوند. برگزاری جلسات عمومی به همراه سخنرانها آنقدر قدرتمند است که از طریق تعداد مردمی که حضور یافتهاند نشان میدهد که کارزار چه تعداد حمایت کننده دارد.
فناوریهای مدرن و اینترنت
امروزه اینترنت عنصر اصلی کارزارهای سیاسی مدرن است. فناوری ارتباطات از قبیل ایمیل، وبسایتها و پادکستها (برنامههای رادیویی) باعث ارتباطات سریع تر با جنبشهای شهروندان و انتقال پیام به تعداد زیادی از مخاطبین میشوند. این فناوریهای اینترنتی برای جمع آوری پول، رایزنی، جمع آوری داوطلبان، ساختن اجتماعات و سازماندهی کردن آنها به کار بسته میشوند. نامزدهای سیاسی مستقل نیز از اینترنت برای ارتقای کارزار انتخاباتی خود بهره میجویند.
برای نشان دادن اهمیت کارزارهای سیاسی اینترنتی میتوان به کارزار ریاست جمهوری باراک اوباما اشاره کرد که به شدت به رسانههای اجتماعی و شبکههای رسانهای جدید متکی بود تا با رای دهندگان تعامل برقرار کند، داوطلبانی را برای کارزار استخدام کند و برای کارزار پول جمع آوری کند. این امر باعث شده است تا مرکز توجه بر اهمیت استفاده از اینترنت در کارزارهای سیاسی جدید قرار گیرد و این کار با استفاده از اشکال مختلف رسانههای اجتماعی و رسانههای جدید انجام میگیرد (رسانههایی از قبیل فیسبوک، یوتیوب و دیگر شبکههای اجتماعی) تا به جمعیتها و گروههای هدف متنوع و متعددی دست یابد. وبسایت اجتماعی کارزار اوباما my.barackobama.com بود که از روشهای کم هزینه و موثر برای تجهیز رای دهندگان و افزایش مشارکت میان گروههای سنی متنوع رای دهنده استفاده کرد.[۱] این رسانه جدید به گونهای حیرت آور در جذب جمعیت جوان موفق بود و در عین حال به سازمان دهی و جذب دیگر گروههای سنی نیز کمک کرد.
مکان سخنرانی
مکان سخنرانی در اصل به محل کار نامزد انتخاباتی که در آن نمایندگان دیدگاه هایشان و یا رایها را قبل از انتخابات مجلس یا دیگر انتخابات ارائه میکنند، اطلاق میشود. اکنون این واژه ممکن است با تسامح به هر اتفاقی از قبیل مناظرهها یا سخنرانیها در طی یک کارزار انتخاباتی اشاره داشته باشد. مکانی که یکی یا تعداد بیشتری از نامزدها در آن حضور مییابند.
دیگر روشها
- نوشتن مستقیم خطاب به اعضای جامعه و شهروندان (از طریق شرکت بازاریابی حرفهای یا به طور خاص در مقیاس کوچک و توسط داوطلبان)
- از طریق توزیع اعلامیهها یا فروش روزنامهها
- از طریق وبسایتها، جامعههای مجازی و ایمیلهای انبوه[۲]
- از طریق یک روش جدید با عنوان ریز هدف گیری که به شناسایی و هدف قرار دادن بخشهای جمعیتی کوچک از رای دهندگان کمک میکند.
- از طریق سفرهایی کوتاه به شهرهای مختلف
- جلوگیری از توانایی رقبای سیاسی در مقابله با کارزار از طریق روشهایی نظیر مقابله با تظاهرات و...
- سازمان دهی دفاتر احزاب سیاسی
- استفاده از تشویقها و اظهار نظرهای مثبت دیگر اعضای شناخته شده و محبوب حزب برای جذب حمایت
- ماندن در نزدیکی یا خود دفتر کارزار برای این که بتوان حمایت کسانی را که از دفتر بازدید میکنند جذب کرد
- رای گیری از طریق ایمیل شیوهای است که امروزه به طور روز افزونی گسترش یافته است، پس تمام کارزارها باید به دنبال راهبردهایی تاثیرگذار باشند تا بتوان از این شیوه به گونهای کامل و مناسب استفاده کرد.
- فروش کالاها و نشانهای تبلیغاتی کارزار به عنوان راهی برای ارتباط برقرار کردن با هواداران و جذب حمایتهای مالی، کمکهای داوطلبانه و تبلیغات رایگان[۳]
انواع کمپین
کارزار اطلاعاتی
کارزار اطلاعاتی یک کارزار سیاسی است که برای بالا بردن سطح آگاهی مردم و حمایت از ویژگیهای یک نامزد یا حزب وی طراحی شده است.[۴] این کارزار بیشتر از یک کارزار کاغذی که فعالیت اش تنها به پر کردن برگههای لازم برای رای گیری محدود میشود، فعالیت میکند ولی فعالیتهایش کمتر از یک کارزار رقابتی است که هدف آن در واقع برنده شدن در انتخابات است. یک کارزار اطلاعاتی معمولن بر روشهای اطلاع رسانی کم خرج از قبیل پخش اخبار، گرفتن مصاحبههای کاغذی، ساختن بروشورها برای توزیع خانه به خانه، سازمان دهی کارکنان رای گیری و غیره تمرکز میکند.[۵]
تاریخچه
کارزارهای سیاسی تا زمانی وجود دارند که به شهروندان اطلاع رسانی مینمایند. عمده کارزارها در زمان شروع از امکانات کمی برخوردار هستند. پدیده کارزارهای سیاسی شدیدن به گروههای رایزنی و حزبهای سیاسی گره خورده است. اولین کارزار مدرن، کارزار میدلوثین متعلق به ویلیام اوارت گلدستون در سال ۱۸۸۰ بوده است. اگرچه ممکن است قبل از وی نیز مثالهای مدرن تری در قرن نوزدهم وجود داشته باشند.
جوامع دموکراتیک، کارزارهای انتخاباتی منظمی دارند اما ایجاد کارزار سیاسی حتا در جوامع غیر دموکراتیک هم از زمانی که آزادی بیان ارزشمند تلقی و اجازه داده شد ممکن است در مورد موضوعات خاصی مجال ظهور یابند.
کارزارهای انتخاباتی امریکایی در قرن نوزدهم اولین کارزارهای انتخاباتی مبتنی بر حزب سیاسی را پایه گذاری کردند و بسیاری از روشهای ایجاد این نوع کارزارها را ابداع نمودند. در سالهای ۱۷۹۰ تا ۱۸۲۰ حزب فدرالیست و حزب جمهوری خواهان دموکرات در آن چه که به اصطلاح اولین نظام حزبی نامیده میشود، به مبارزه پرداختند.
استثناء
کارزارهای سیاسی در همه انتخابات دموکراتیک وجود ندارند، در واقع بعضی از انتخاباتهای دموکراتیک مخصوصن از ایجاد کارزارها جلوگیری میکنند، به این خاطر که ممکن است شکل دموکراتیک انتخابات را به مخاطره اندازند.[۶] شاید به این دلیل که توانایی کارزار از پول یا منافع گروههای خاص تاثیر میپذیرد.
پانویس
- ↑ Lyons, Daniel (۲۰۰۸-۱۱-۲۲). "President 2.0". Newsweek.com. Retrieved 2010-05-11.
Obama harnessed the grass-roots power of the Web to get elected. How will he use that power now?
- ↑ Campaign TV
- ↑ Diane Tucker, Dawn Teo (3 November 2008). "Off The Bus: Obama Campaign Rewrites Fundraising Rules by Selling Merchandise". Huffington Post. Retrieved 20 May 2009.
- ↑ sisr.net
- ↑ "Changing Focus/Priorities". Lppa.org. Retrieved 2008-11-08. [پیوند مرده]
- ↑ profs-polisci.mcgill.ca, Abizadeh 2005