آیه رجم

آیه رجم (به عربی: آية الرجم) به بخش حذف شده سورهٔ احزاب اشاره دارد، که برای سنگسار زناکاران در قرآن نازل شده بوده‌است. این آیه احتمالاً در ابتدا بخشی از قرآن بوده که به دلایلی نامشخص و نامتقن حذف شده‌است، چراکه دستور این آیه مبنی بر سنگسار هم‌چنان میان مسلمانان شیعه و سنی اجرا می‌شود و تبدیل به سنت اسلامی شده‌است. لازم به ذکر است که این آیه در متن رسمی قرآن که تصحیح آن به خلیفه سوم عثمان بن عفان(۶۴۴-۶۵۶) نسبت داده شده، نیامده‌است.

الشَّيْخُ وَالشَّيْخَةُ إِذَا زَنَيَا فَارْجُمُوهُمَا الْبَتَّةَ نَكَالًا مِنَ اللهِ وَاللهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

ترجمه‌ی آیه:
«هنگامی که پیرمرد و پیرزنی زنا کردند، حتماً باید به عذاب خدا، سنگسار مجازات شوند.»

گزارش‌هایی از وجود آیه رجم در قرآن

اهل سنت

در کتب صحیح اهل سنت مانند صحیح بخاری(روایت ۶۸۳۰) و صحیح مسلم(روایت ۱۶۹۱) از ابن عباس روایت می‌کند که عمر بن خطاب بالا منبر نماز جمعه رفت و گفت:

خدا پیامبر را به حق فرستاد؛ و بر پیامبر آیه رجم را نازل کرد و ما این آیه را خواندیم و فهمیدیم؛ و پیامبر رجم کرد و ما رجم کردیم و می‌ترسیم گذشت زمان باعث شود کسی بگوید در قرآن آیه رجم را نمی‌یابیم؛ و با ترک این واجب الهی گمراه شوند؛ اگر نمی‌ترسیدم که مردم بگویید عمر در کتاب خدا، قرآن، آیاتی اضافه کرده من خودم این آیه را در قرآن می‌نوشتم.

در صحیح مسلم، مجموعه احادیث مسلم بن حجاج، آیه را از عمر نقل می‌کند. که این آیه در اصل جزء قرآن بوده است. و از جانب الله به محمد نازل شده و بعد نازل شدن آیه مذکور وی حکم سنگسار (رجم) را اجرا کرد. چرا محمد نمی‌توانند بدون نزول آیه رجم را اجرا کند.

روایتی نیز به عایشه برمی‌گردد که آیه رجم از جمله آیاتی بود که پس از رحلت پیامبر از بین رفت. چراکه که بزی وارد اتاق عایشه شد جایی که متن مکتوب این آیه وجود داشته است و برگه هایی را که روی آن آیه نوشته شده بود توسط بز خورده شد.

شیعیان

در کتاب کافی جلد هفتم صفحه ۱۷۷ که از کتب اربعه و صحیح شیعه محسوب می‌شود نقل شده‌است که؛ آیه رجم در قرآن بوده و خداوند به محمد پیامبر اسلام این آیه را به عنوان بخشی از قرآن نازل کرده‌است. لازم به ذکر است هرآنچه در کتاب کافی آمده براساس مقدمه کافی که حضرت مهدی این کتاب را ملاحظه و اقرار کرده‌است که همه روایات آن صحیح است. جایی برای بحث و رد ندارد. علاوه بر این علامه مجلسی در مرآة العقول این روایت کافی را صحیح می‌داند.