ویلیام فرانکلین
ویلیام فرانکلین | |
|---|---|
 ویلیام فرانکلین در زمان فرمانداری مستعمره پنسیلوانیای آمریکای بریتانیا | |
| سیزدهمین فرماندار استعماری نیوجرسی | |
| دوره مسئولیت ۱۷۶۳ – ۱۷۷۶ | |
| پادشاه | جرج سوم |
| پس از | جوزف هاردی |
| پیش از | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲۲ فوریهٔ ۱۷۳۰ فیلادلفیا، پنسیلوانیا، آمریکای بریتانیا |
| درگذشته | ۱۷ نوامبر ۱۸۱۳ (۸۳ سال) لندن، انگلستان، پادشاهی متحده |
| همسر(ان) |
|
| روابط | فرانسیس فولگار فرانکلین (برادر ناتنی) سارا فرانکلین بچی (خواهر ناتنی) |
| فرزندان | ویلیام تمپل فرانکلین |
| والدین | بنجامین فرانکلین دبورا رئاد (نامادری) |
| پیشه | نظامی، مدیر استعمار، سیاستمدار |
ویلیام فرانکلین (۲۲ فوریه ۱۷۳۰ – ۱۷ نوامبر ۱۸۱۳) در آمریکای بریتانیا متولد شده، وکیل، سرباز، سیاستمدار و مدیر استعماری و پسر نامشروع بنجامین فرانکلین بود.
ویلیام فرانکلین آخرین فرماندار استعماری نیوجرسی (۱۷۶۳–۱۷۷۶) و از فرماندهان لویالیست‌ها در طول دوران جنگ انقلاب آمریکا بود. در مقابل، پدرش بنجامین فرانکلین یکی از برجسته‌ترین رهبران استقلال‌طلبان و همچنین یکی از پدران بنیانگذار ایالات متحده بود.
در سال ۱۷۷۶ تا ۱۷۷۸، ویلیام رهبر اصلی نیروهای وفادار به پادشاهی جرج سوم شد. وی از پایگاه خود در شهر نیویورک واحدهای نظامی را سازماندهی کرد تا به طرفداری از نیروهای بریتانیایی با استقلال‌طلبان بجنگند. در سال ۱۷۸۲، پس از دستگیری به بریتانیا تبعید شد. وی تا زمان مرگ (۱۸۱۳. م) در لندن زندگی کرد.
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «William Franklin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ می ۲۰۲۱ میلادی.