وزارت امنیت اجتماعی کره شمالی
| وزارت امنیت اجتماعی جمهوری دموکراتیک خلق کره 조선민주주의인민공화국 사회안전성 朝鮮民主主義人民共和國 社會安全省 | |
|---|---|
.svg) نشان وزارت امنیت خلق کره شمالی | |
 نشان نگهبانان امنیت خلق پیونگ‌یانگ | |
| مشخصات اجمالی | |
| تأسیس | ۱۹ نوامبر ۱۹۴۵ |
| مقر | پیونگ‌یانگ, کره شمالی |
| وزیر مسئول |
|
| سازمان بالادستی | کمیسیون امور دولتی |
| سازمان‌های پایین‌دستی | |
 |
| این مقاله بخشی از این مجموعه است: سیاست و دولت کره شمالی |
 درگاه کره شمالی |
وزارت امنیت اجتماعی جمهوری دموکراتیک خلق کره (به هانگول: 조선민주주의인민공화국 사회안전성) که معمولاً با نام بوآن شناخته‌می‌شود، یک سازمان مجری قانون در کره شمالی است.[۱]
برخلاف اکثر وزارتخانه‌های کره شمالی که زیر نظر کابینه فعالیت می‌کنند، وزارت امنیت اجتماعی مستقیماً تحت نظارت کمیسیون امور دولتی است.[۲] وزیر امنیت فعلی ری یونگ گیل می‌باشد.
افسران مؤثر آن با توصیه کمیته محلی حزب کارگران کره و وضعیت سانگبون خود انتخاب می‌شوند.[۳]
پیشینه[ویرایش]
این وزارتخانه برای اولین بار به‌عنوان اداره امنیت سیاسی در ۱۹ نوامبر ۱۹۴۵ تأسیس شد.[۴] این اداره در سپتامبر ۱۹۴۸ تابع وزارت امور داخلی شد.[۵] این اداره در مه ۱۹۵۱ به یک وزارتخانه جداگانه معروف به وزارت امنیت اجتماعی تبدیل شد.[۴] با این همه، این وزارتخانه بعدها در اکتبر ۱۹۵۲ با وزارت امور داخلی ادغام شد.[۵]
وزارت امنیت اجتماعی پس از انشعاب از وزارت امور داخلی در اکتبر ۱۹۶۲ مجدداً تأسیس گشت.[۵] همچنین در دسامبر ۱۹۷۲ به اداره امنیت اجتماعی مبدل گشت.[۴] این اداره زیرمجموعه شورای اداری بود. در آوریل ۱۹۸۲، این اداره از شورای اداری جدا شد[۶] اما بعدها در دسامبر ۱۹۸۶ تحت کنترل آن شد.
این اداره در سپتامبر ۱۹۹۸ به وزارت امنیت اجتماعی تغییر نام داد و زیرمجموعه کابینه شد.[۴][۵] در آوریل ۲۰۰۰، نام این وزارتخانه به وزارت امنیت خلق تغییر یافت.[۴] در آوریل ۲۰۱۰، این وزارتخانه به اداره امنیت خلق تغییر یافت و تحت کنترل کمیسیون دفاع ملی شد.[۴]
در سال ۲۰۱۶، این اداره به وزارت امنیت خلق تغییر نام داد و تابع کمیسیون امور دولتی شد.[۴]
نهایتاْ در مه ۲۰۲۰ مجدداً به وزارت امنیت اجتماعی تغییر نام داد.[۷]
وظایف[ویرایش]
فراتر از پلیس بودن، خدمات آن شامل ارائه محافظ برای افراد مهم، نظارت بر سیستم توزیع عمومی و زندان‌ها در کره شمالی است که بخشی از اداره اصلاحات وزارت امنیت اجتماعی می‌باشد.[۸]
وزارت امنیت اجتماعی اطلاعاتی را از اطلاع‌رسانان محلی واقع در واحدهای اجتماعی در مورد اعمال غیر قانونی و نامنظم جمع‌آوری می‌کند. اگر پرونده‌ای ماهیت سیاسی داشته باشد، برای بررسی به وزارت امنیت دولتی تحویل داده می‌شود.[۸]
نیروهای امنیت اجتماعی خلق کره[ویرایش]
نیروهای امنیت اجتماعی خلق کره که قبلاً با عنوان نیروهای گارد خلق[۹] شناخته می‌شد، زیرمجموعه وزارتخانه‌ای[۱۰] است که مسئولیت امنیت تأسیسات مهم ملی مانند خطوط مرزی نظامی، مرزها و امنیت ساحلی، ساختمان‌های دولتی، تأسیسات هسته‌ای یونگ‌بیون، نیروگاه‌ها و امکانات پخش را بر عهده دارد. وزارت امنیت اجتماعی سازمان ژاندارمری و دفاع غیر نظامی کشور است که در خطوط نظامی سازماندهی شده‌است.
در دهه ۱۹۸۰، وظایف گارد خلق به آژانس امنیت ملی منتقل شد و گمان می‌رفت که مرزبانی در اکتبر ۱۹۹۶ به وزارت نیروهای مسلح خلق منتقل شود. در سال ۲۰۱۰ نیروهای امنیت خلق آن زمان به نیروهای امنیت داخلی خلق تبدیل شدند و در سال ۲۰۲۰ به نیروهای امنیت اجتماعی خلق تغییر نام دادند.
وزیران کشور[ویرایش]
- پاک ایل یو (۱۹۴۸)
- پانگ هاک سه (۱۹۵۲–۱۹۶۰)
- پاک مون جو (۱۹۶۰–۱۹۶۲)
- پاک سونگ چول (۱۹۶۷)
وزیران امنیت خلق[ویرایش]
- چو پو ایل (۲۰۱۳–۲۰۲۰)
- کیم جونگ هو (۲۰۲۰–ژانویه ۲۰۲۱)[۱۱]
- ری یونگ گیل (ژانویه ۲۰۲۱–ژوئیه ۲۰۲۱)
- کیم جونگ هو (ژوئیه ۲۰۲۱–سپتامبر ۲۰۲۱)
- جانگ جونگ نام (سپتامبر ۲۰۲۱–دسامبر ۲۰۲۱)
- ری تائه سوپ (دسامبر ۲۰۲۱–ژوئن ۲۰۲۲)[۱۲]
- پارک سو ایل (ژوئن ۲۰۲۲–دسامبر ۲۰۲۲)
- ری تائه سوپ (۲۸ دسامبر ۲۰۲۲–تاکنون)
مراتب و نشان[ویرایش]
درجات نظامی[ویرایش]
| درجه | نشان |
|---|---|
| ژنرال | .png){kind=icon}
|
| ارتشبد | .png){kind=icon}
|
| سپهبد | .png){kind=icon}
|
| سرلشگر | .png){kind=icon}
|
| سرهنگ ارشد | .png){kind=icon}
|
| سرهنگ | .png){kind=icon}
|
| سرهنگ دوم | .png){kind=icon}
|
| سرگرد | .png){kind=icon}
|
| سروان | .png){kind=icon}
|
| ستوان ارشد | .png){kind=icon}
|
| ستوان | .png){kind=icon}
|
| ستوان دوم | .png){kind=icon}
|
| سرگروهبان | .png){kind=icon}
|
| گروهبان ارشد | .png){kind=icon}
|
| گروهبان | .png){kind=icon}
|
| گروهبان دوم | .png){kind=icon}
|
| سرجوخه | .png){kind=icon}
|
| سرجوخه دوم | .png){kind=icon}
|
| سرباز ارشد | .png){kind=icon}
|
| سرباز | .png){kind=icon}
|
منابع[ویرایش]
- ↑ "North Korea | Facts, Map, & History | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-04-12.
- ↑ "Organizational Chart of North Korean Leadership". Seoul: Political and Military Analysis Division, Intelligence and Analysis Bureau; Ministry of Unification. January 2018. Retrieved 17 October 2018.
- ↑ OCarroll، Mr (۲۰۱۶-۰۸-۱۰). «Daily duty: Inside North Korea's regular police force | NK News». NK News - North Korea News (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۴-۱۲.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ ۴٫۶ "인민보안성". Ministry of Unification. Retrieved 5 June 2020.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ "인민보안부". Encyclopedia of Korean Culture. Retrieved 5 May 2020.
- ↑ "국방위원회 ㅣ 한반도 A to Z ㅣ KBS WORLD Radio". world.kbs.co.kr (به کره‌ای). Retrieved 2023-04-12.
- ↑ Jeongmin (۲۰۲۰-۰۶-۰۳). «North Korea likely renames Ministry of People's Security | NK News». NK News - North Korea News (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۴-۱۲.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Schwekendiek, Daniel (19 April 2011). A Socioeconomic History of North Korea. McFarland. p. 87. ISBN 978-0-7864-8541-3.
- ↑ "조선인민경비대(朝鮮人民警備隊)". encykorea.aks.ac.kr (به کره‌ای). Retrieved 2023-04-12.
- ↑ Yong، Jong So. «North Korean government courier attacked by soldiers | Daily NK» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۴-۱۲.
- ↑ Jeongmin (۲۰۲۰-۰۲-۱۴). «North Korea may have appointed a new Minister of People's Security, South says | NK News». NK News - North Korea News (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۴-۱۲.
- ↑ "Democratic People's Republic of Korea Gets a New Police Boss". 38 North (به انگلیسی). Retrieved 2023-04-12.