نوش
| نوش | |
|---|---|
| |
| نوش یا سرو بادبزنی | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| دسته: | مخروطیان |
| تیره: | سرو |
| گونه‌ها | |
|
متن را ببینید. | |
نوش یا سرو بادبزنی (نام علمی: Thuja) درختی است از خانواده سروها، که این خانواده شامل ۵ گونه متفاوت است که ۲ گونه از آن بومی آمریکا و ۳ گونه از آن بومی شرق آسیا هستند.
این درخت در مناطق معتدل آسیا و به ویژه در شیب دامنه‌های خشک کوه به وفور یافت می‌شود. این درخت در ایران نیز بسیار دیده می‌شود.
این گیاه به فارسی سرو تبری و نوع کوتاه آن سرو خمره‌ای نام دارد. نامهای محلی آن در خوزستان و فارس واصفهان وشهرهای مرکزی «نوش» و در علی‌آباد کتول «سر» می‌باشد.
دانه‌ها بین شهریور تا مهر رسیده می‌شوند. گل‌ها هم می‌توانند فقط نر باشند هم ماده یا هر ۲ نوع به صورت همزمان. گرده افشانی توسط باد انجام می‌شود. . میوهٔ آن گرد یا تخم‌مرغی شکل و کبود رنگ‌است و وقتی رسیده شوند به رنگ قهوهای در می‌آیند؛ و ترشحات کبود یا نقره‌ای سطح میوه را فرا گرفته است. میوهٔ آن از ۱۰–۸ فلس تشکیل می‌شود. چوب سرو، سبک و نرم و معطر است و به راحتی تقسیم می‌شود و در برابر پوسیدگی مقاوم است.
نگهداری این درخت بسیار ساده بوده چون درختی بسیار مقاوم است تا دمای -۸ درجه را به راحتی تحمل می‌کند بهتر است در آفتاب باشد ولی در سایه نیز رشد می‌کند.[۱]
کاربرد[ویرایش]
این درخت در طب سنتی نیز کاربرد زیادی دارددر چین برگهای این درخت از داروهای مرسوم و متداول چینی است و خونریزی‌را بند می‌آورد
سایر خواص آن: ضد تب می‌باشد، جوشاندهٔ برگها یا عصارهٔ تازهٔ برگها برای قطع‌هرنوع خونریزی مفید است؛ و برای زخم اثنی‌عشر وزخم معده مفید است. برای التیام سوزاک‌و سرماخوردگی‌مفید است. تخم آن دارای مواد مغذی است، مسکن‌است، اشتهاآور می‌باشد، در مواردطپش قلب به عنوان داروی مؤثری تجویز می‌شود و به علاوه برای بی‌خوابی وعصبانیت مفید است. سرفه را تسکین می‌دهد، و برای ناراحتی واختلالات تشنجی اطفال اثر مفید دارد. از برگها و تخم آن برای معالجهٔ خونریزی وتسکین دردهای روماتیسمی و بیماری‌های زنان استفاده می‌شود.
استعمال خارجی برای رفع ناراحتی‌های‌پوستی مفید می‌باشد. برای رویش مو در محل‌زخمها که موی آن ریخته باشد نافع است. در موارد اسهال خونی و تهوع نیز بسیار مفید است
تکثیر[ویرایش]
تکثیر این درخت از طریق کاشت بذر صورت می گیردبهترین زمان کاشت بذر در پاییز و در یک قاب سرد می‌باشد، گیاه در سال اول رشد بسیار کمی دارد و برای زمستان اول بهتر است در گلخانه بماند و سپس در فصل بهار به فضای باز برده شود.
منابع[ویرایش]
- ↑ «دربارهٔ نوش». پایگاه اطلاع‌رسانی گل و گیاه. ۹ اردیبهشت ۱۳۹۱.
پیوند به بیرون[ویرایش]
http://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Thuja+orientalis